Tuesday, May 12, 2020

Live meeting στις 19.00

Καλησπέρα,

Όσοι θέλουν να συμμετέχουν στο live meeting, μπορούν απλά να ακολουθήσουν το παρακάτω link - πρόκειται για μια πλατφόρμα σαν το zoom, skype, κτλ, που όμως είναι open-source και δεν κάνει tracking, ενώ παράλληλα έχει και το πλεονέκτημα ότι δεν χρειάζεται κάποιο account. Απλά δημιουργείς ένα meeting, και λειτουργεί κατευθείαν για όσους θέλουν να το παρακαλουθήσουν
https://meet.jit.si/ciaoant1

Ευχαριστώ και τα λέμε εκεί στις 19.00.

Sunday, May 10, 2020

Ενημέρωση για τη Live συνομιλία

Όπως ανέφερα και στο χθεσινό ποστ, το ενδιαφέρον είναι περιορισμένο, οπότε θεωρώ ότι σε μια πρώτη φάση θα μπορούσαμε να οργανώσουμε ένα -δοκιμαστικό έστω- mini event την Τρίτη (12 Μαΐου) στις 19.00.. Εφόσον η συμμετοχή δεν είναι μεγάλη, απλά θα ανεβάσω ένα link στο blog για τη δικτυακή συνομιλία, οπότε όσοι ενδιαφέρεστε, απλά μπείτε στο blog εκείνη την ημέρα/ώρα, και κλικάρετε στο link για να μπείτε στη συνομιλία.

Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον, και καλή συνέχεια.

Saturday, May 9, 2020

Ντοκιμαντέρ με παραγωγό τον γνωστό Michael Moore, για την "πράσινη ενέργεια", και το αν τελικά βοηθάει το περιβάλλον ή όχι



Παρότι δε συμφωνώ με "ολόκληρη" την άποψη του δημιουργού του ντοκιμαντέρ, και εντόπισα και καναδυό λαθάκια σε αυτά που λέει, αξίζει να το δείτε -  μιλάει για την απάτη της "πράσινης ενέργειας", και είναι από τα λίγα, αν όχι το μοναδικό ντοκιμαντέρ που μιλάει για αυτό το ζήτημα (συνήθως η όποια αριστερά υπάρχει σήμερα, δέχεται "αυτόματα" καθετί που προβάλλεται ως "πράσινο", χωρίς καμία κριτική σκέψη. Και αυτό εκμεταλλεύονται όσοι επενδύουν σε "πράσινη ενέργεια" προβάλλοντας ένα "φιλικό προς το περιβάλλον" πρόσωπο, την ίδια ώρα που απλά βγάζουν λεφτά, χωρίς να σώζουν ούτε το περιβάλλον, ούτε κανέναν εκτός από τους εαυτούς τους).

Σχετικά με το poll που έχει αναρτηθεί στο blog, παρατηρώ ότι το ενδιαφέρον για κάτι το Live είναι περιορισμένο, οπότε δεν ξέρω αν έχει νόημα να γίνει ή όχι. Αν παρόλα αυτά ενδιαφέρεται κάποιος, μπορείτε απλά να αφήσετε ένα comment κάτω από αυτή την ανάρτηση, και να βρούμε στη συνέχεια και μια ώρα.Ας είμαστε και "λίγοι και καλοί", δεν με ενδιαφέρει και τόσο ο αριθμός των συμμετεχόντων προσωπικά για να είμαι και ειλικρινής.

Ευχαριστώ και καλή συνέχεια.

Friday, May 8, 2020

7 Μαίου 2020

Πριν δούμε μερικές ειδήσεις "στα γρήγορα", λόγω έλλειψης χρόνου, ίσως θα έχετε παρατηρήσει και ένα poll που έχει ανέβει στα δεξιά του blog, με το ερώτημα αν θα ενδιαφερόσασταν για μια Live διαδικτυακή συζήτηση, πχ μέσα σε αυτό το Σαββατοκύριακο. Αν υπάρξει ενδιαφέρον, θα το οργανώσουμε αναλόγως.

Από εκεί και πέρα, μένοντας στο θέμα του πετρελαίου, βλέπουμε καταρχήν "τα γνωστά", ότι δηλαδή στις ΗΠΑ πολλοί παραγωγοί shale oil "κατεβάζουν ρολά":
US Oil Rig Count Collapses As Wave Of Shale Well Closures Begins
The Great Shale Shut-In Has Begun, Making Good on Trump’s Pledge

Οι σημαντικές όμως εξελίξεις ήταν καταρχήν η "απάντηση" των ΗΠΑ στην επίθεση της Σαουδικής Αραβίας, με την Αμερική να ανακοινώνει ότι αποσύρει τη [στρατιωτική] προστασία που παρέχει στο εκεί καθεστώς (είναι ξεκάθαρο ότι η Αμερική "πουλάει προστασία" πλέον, καθώς από εμπορική/οικονομική πλευρά, δεν είναι πλέον η μοναδική υπερδύναμη - ίσα ίσα που είναι μια "|ξεπεσμένη υπερδύναμη", προς το τέλος του κύκλου της ως τέτοια, και στη Σαουδική Αραβία δεν αρέσει καθόλου η παλιότερη συμφωνία, με την Αμερική να παρέχει προστασία, και τη Σ. Αραβία να πουλάει πετρέλαιο αποκλειστικά και μόνο σε δολάρια, ένα νόμισμα που πλέον πληθωρίζεται "μέχρι τέλους"):
US To Remove Patriot Missile Protection From Saudi Arabia Amid Oilpocalypse

Μια άλλη σημαντική είδηση, που αγνοήθηκε σε μεγάλο βαθμό από τα δυτικά μέσα (αν και πχ το bloomberg την μετέδωσε και εκεί την βρήκαμε και εμείς), είναι η τελευταία εξέλιξη στο μέτωπο του Nordstream 2, του νέου αγωγού μεταξύ Ρωσίας και Γερμανίας: Αν θυμάστε, είχαμε αφήσει το θέμα στο ότι η άμεσα εμπλεκόμενοι (Ρωσία+Γερμανία) τα είχαν βρει σε όλα, και οι ενδιάμεσες χώρες είχες όλες δώσει το ΟΚ (Η Δανία ήταν η τελευταία που το δέχτηκε).

Οι ΗΠΑ είχαν απειλήσει με κυρώσεις όποια εταιρεία συμμετέχει στην κατασκευή του αγωγού, και αυτό είχε δημιουργήσει ένα θέμα, διότι ο αγωγός περνάει σε μερικά σημεία κάτω από το νερό, και χρειάζεται ειδικός εξοπλισμός και τεχνογνωσία για να επιτευχθεί αυτό.

Επειδή λοιπόν είναι λίγες οι εταιρείες που μπορούν να φέρουν εις πέρας το έργο αυτό, και οι περισσότερες φοβήθηκαν τις κυρώσεις των ΗΠΑ, που θα τις απέκλειαν από άλλα διεθνή έργα, το θέμα είχα προσωρινά παγώσει. Τελικά όμως..."σαν θέλει η νύφη και ο γαμπρός, τύφλα να'χει ο πεθερός", και η Ρωσία είχε δηλώσει ότι θα κατασκευάσει μόνη της το επίμαχο "δύσκολο" τμήμα του αγωγού.

Πριν λίγες μέρες λοιπόν, διαβάζουμε στο bloomberg ότι το πλοίο που θα ασχοληθεί με το έργο αυτό έφτασε ήδη στη θάλασσα της Βαλτικής, απ' όπου θα περάσει ο αγωγός:
Russian Ship That Could Finish Nord Stream 2 Link Reaches Baltic

Την ίδια ώρα, η Αμερική, όπως και όλος ο δυτικός κόσμος βέβαια, βυθίζεται στην ύφεση. Την απάντηση των ΗΠΑ την ξέρουμε βέβαια, θα τυπώσουν μέχρι τέλους, και θα διασώσουν "τα δικά τους παιδιά". Μένει να δούμε τι και πόσο θα αξίζει το δολάριο, μιας και ουδείς ασχολείται με το α ανατρέψει αυτά τα σχέδια - θα έλεγα ότι η παντελής έλλειψη εναλλακτικού σχεδίου οδηγεί πολλούς να τα υποστηρίζουν τα μέτρα, για να πάρουν (προσωρινά) έστω μερικά ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι, όσο τυπώνονται τρισεκατομμύρια επί τρισεκατομμυρίων....

Στην Κίνα...συνεχίζουν να χτίζουν εμπορικές σχέσεις με την Ευρώπη:
Xi’s ‘Silk Railway’ halves delivery time to Europe

Σε άλλες ειδήσεις:

Friday, May 1, 2020

1 Μαίου 2020

1η Μάη σήμερα, μια σημαντική μέρα για την εργατική τάξη παγκοσμίως, και αξίζει να αναφέρουμε έστω ένα μπράβο σε όλους βγήκαν στο δρόμο σήμερα στην Ελλάδα, αλλά και παγκοσμίως. Χρειάζονται και μερικοί "τρελοί" που θα κρατάνε ζωντανή τη μνήμη τέτοιων αγώνων, παρότι σήμερα η εργατική τάξη δεν έχει κάτι τέτοιο στο μυαλό της. Κρίμα, γιατί τέτοιοι αγώνες θα χρειαστεί να γίνουν, γιατί τα πράγματα θα γίνουν [πολύ] χειρότερα για εμάς, αλλά τι να κάνουμε, θα χρειαστεί πολύ δουλειά, πριν φτάσουμε σε αυτό το σημείο.

Προς το παρόν, και με τον λαϊκό παράγοντα να είναι απόλυτα εξαφανισμένος από το προσκήνιο, οι διεθνείς εξελίξεις κυριαρχούνται απόλυτα από τις μάχες μεταξύ των μεγάλων ιμπεριαλιστών .

Ξεκινάμε σήμερα από το μέτωπο μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Αμερικής, με τη Σαουδική Αραβία να συνεχίζει τη στρατηγική του "πλημμυρίσματος" της Αμερικής με πετρέλαιο που της στέλνει με τάνκερ, και προκαλεί υπερπροσφορά πετρελαίου (και άρα κατάρρευση τιμών).

Αυτό βέβαια οδηγεί σε χρεωκοπία τους παραγωγούς του shale oil στην Αμερική, εκτός βέβαια και αν η κυβέρνηση αποφασίσει να δώσει μερικά ακόμα φρεσκοτυπωμένα δολάρια [καιι] σε αυτούς, ώστε να τους σώσει.

Ο Τραμπ προφανώς είναι δυσαρεστημένος, και πλέον βλέπουμε ότι και τα δυτικά ΜΜΕ έχουν σταματήσει τις "ιστορίες για αγρίους" περί πολέμου Σαουδικής Αραβίας, και παραδέχονται ότι η Σαουδική Αραβία έχει κηρύξει τον πόλεμο στο shale oil των Αμερικάνων. Άλλωστε, οι απειλές του Τραμπ προς τους Σαουδάραβες δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνείας για το ποιος όντως είναι αυτός που πλήττεται από τη Σαουδική Αραβία...


 Kyle Bass: "The Saudis Are Sending Us A 50 Million Barrel Oil Bomb"
Shipping data showed the more than 20 supertankers - each capable of carrying 2 million barrels of oil - were sailing to key U.S. terminals, especially in the U.S. Gulf. Three separate tankers, also chartered by Saudi Arabia, were currently anchored outside U.S. Gulf ports.

According to Reuters sources, the kingdom had tried to seek storage options for the cargoes from tanker owners when the ships were chartered last month, but many pushed back given booming rates and not wanting tied up vessels.

The result was an outpouring of anger from the increasingly political hedge fund manager, Kyle Bass, who tweeted earlier that "the Saudis and Russians have declared war against US shale energy companies. It seems they weren't happy with American energy independence. Storage full..largest glut in history..Saudis are sending us a 50 million barrel oil bomb. How negative will June crude go?"

The anger at the incoming Saudi "bomb" has spread all the way to Washington, and U.S. officials said in recent days that Washington is considering blocking Saudi shipments of crude oil, or putting tariffs on those shipments, adding to difficulties for the cargoes now on the water.

U.S. senator Ted Cruz said on Twitter on Tuesday: “My message to the Saudis: TURN THE TANKERS THE HELL AROUND.”
Saudi Oil Flotilla Heading to U.S. to Worsen Port Congestion
A total of 43 million barrels of Saudi oil is set to arrive on the U.S. Gulf and West coasts by May 24, according to Rystad Energy. The flotilla -- comprising 28 tankers, including 14 very large crude carriers, or VLCCs -- will join a queue of 76 tankers waiting to unload in U.S. ports as the greatest oil glut in history plays out.

“The congestion at U.S. ports has reached new highs,” Paola Rodriguez-Masiu, Rystad Energy’s senior oil markets analyst, said in a statement. “We find it unlikely that all tankers will be able to unload upon arrival.”

The growing glut of oil have caused futures prices for oil to plunge 75% this year as available storage filled up in Cushing, Oklahoma, the delivery point for West Texas Intermediate futures. If the Saudi tankers can unload, their cargoes will offset almost all of the U.S. production cutbacks from March levels, according to Rystad. That will maintain the high rate of oil in storage, potentially keeping prices low.


Για να δούμε τώρα και την αντίδραση του Τραμπ:


Trump Could Use ‘Nuclear Option’ To Make Saudi Arabia Pay For Oil War
This relationship was established in 1945 between the U.S. President Franklin D. Roosevelt and the Saudi King at the time, Abdulaziz, on board the U.S. Navy cruiser Quincy in the Great Bitter Lake segment of the Suez Canal and has defined the relationship between the two countries ever since. As analysed in depth in my new book on the global oil markets, the deal that was struck between the two men at that time was that the U.S. would receive all of the oil supplies it needed for as long as Saudi Arabia had oil in place, in return for which the U.S. would guarantee the security of the ruling House of Saud. The deal has altered slightly since the rise of the U.S. shale oil industry and Saudi Arabia’s attempt to destroy it from 2014 to 2016 in that the U.S. also expects the House of Saud to ensure that Saudi Arabia not only supplies the U.S. with whatever oil it needs for as long as it can but also that it also allows the U.S. shale industry to continue to function and to grow.  

For the U.S., if this means that Saudi Arabia loses out to U.S. shale producers by keeping oil prices up but losing out on export opportunities to U.S. firms then that is just the price that the House of Saud must pay for the continued protection of the U.S. - politically, economically, and militarily. As U.S. President Donald Trump has made clear whenever he has sensed a lack of understanding on the part of Saudi Arabia for the huge benefit that the U.S. is doing the ruling family: “He [Saudi King Salman] would not last in power for two weeks without the backing of the U.S. military.” Trump has a very good point, as it is fair to say that without U.S. protection, either Israel or Iran and its proxy operatives and supporters would very soon indeed end the rule of the House of Saud. 

Aside from just withdrawing all such support from the Saud family right now, there are other options available to the U.S. as interim measures, although some are more practical than others. Early in the oil price war, Trump stated that “I will do whatever I have to do... to protect... tens of thousands of energy workers and our great companies,” and added that plans to impose tariffs on Saudi Arabia’s oil exports into the U.S. were “certainly a tool in the toolbox.” From a practical volumes perspective, putting tariffs on Saudi oil rather than Russian oil would make sense from two key perspectives. First, the U.S. imports around 95 per cent more oil from Saudi than it does from Russia, so sanctioning Russian oil would have little effect on the U.S.’s supply glut that is overhanging its already-stretched domestic storage facilities. Second, Russia is in much better economic shape than Saudi to handle any shocks to its oil-related streams of revenue, with a budget breakeven oil price of US$40 per barrel of Brent rather than Saudi’s US$84 per barrel point.
Στη Σαουδική Αραβία, οι δικτάτορες που διοικούν τη χώρα και ελέγχουν το πετρέλαιο, συνεχίζουν τα εσωτερικά τους μαχαιρώματα:

Κορωνοϊός: Ο Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν εδραιώνει τη θέση του εν μέσω πανδημίας - Δίχως τέλος οι βασιλικές εκκαθαρίσεις
Τρία ακόμα μέλη της βασιλικής οικογένειας βρίσκονται υπό καθεστώς κράτησης, χωρίς καμία αιτιολογία. Συνελήφθησαν ο αδελφός του βασιλιά Σαλμάν πρίγκιπας Αχμέντ μπιν Αμπντελαζίζ αλ Σαούντ, ο πρίγκιπας και πρώην διάδοχος του θρόνου μέχρι το 2017 Μοχάμεντ μπιν Ναγιέφ και ο μικρότερος αδελφός του πρίγκιπας Ναβάφ μπιν Ναγιέφ. Ένα ακόμα μέλος της βασιλικής οικογένειας και εγγονή του ιδρυτή μονάρχη της χώρας αποκάλυψε ότι κρατείται στη φυλακή με μία από τις κόρες της. Η πριγκίπισσα Μπάσμα μπιντ Σαούντ μπιν Αμπντουλαζίζ αλ Σαούντ εκλιπαρεί άμεσης ιατρικής περίθαλψης.
Δεν πρόκειται για κάτι πρωτάκουστο. Στο παρελθόν, έντεκα πρίγκιπες, τέσσερις εν ενεργεία υπουργοί και δεκάδες πρώην υπουργοί είχαν τεθεί υπό κράτηση από τις αρχές της Σαουδικής Αραβίας, με εντολή του διαδόχου και γιού της τρίτης συζύγου του Βασιλιά, στο πλαίσιο «εκστρατείας εναντίον της διαφθοράς». Όσο, μάλιστα, πληθαίνουν οι φήμες ότι η εύθραυστη υγεία του 84χρονου βασιλιά επιδεινώνεται, κανείς δεν μπορεί να αισθάνεται ασφαλής ανάμεσα στη Βασιλική οικογένεια. Αμερικάνος δημοσιογράφος που παρακολουθεί από κοντά τα τεκταινόμενα στο Παλάτι του Ριάντ, υποστηρίζει ότι οι κινήσεις αυτές σηματοδοτούν την επιστροφή του 35χρονου πρίγκιπα διαδόχου.
Να σημειωθεί επίσης ότι οι χαμηλές τιμές του πετρελαίου έχουν -προφανώς- αντίκτυπο και στην Σαουδική Αραβία, η οποία πλέον έχει έλλειμμα στον προϋπολογισμό της, μιας και τα έσοδα έχουν μειωθεί. Αλλά εντάξει, κάθε πόλεμος έχει απώλειες, και η Σαουδική Αραβία εκτιμά ότι οι απώλειες αυτές αξίζουν τον κόπο, προκειμένου να χτυπήσουν το shale oil των Αμερικάνων. Και μην ξεχνάτε αυτό που λέγαμε από την αρχή της κρίσης, ότι δηλαδή ο #1 πελάτης της Σ. Αραβίας είναι πλέον η Κίνα, όχι οι ΗΠΑ. Έχουν ήδη βρει που θα πουλήσουν το πετρέλαιο τους, και άρα δεν χρειάζονται και τόσο πολύ τις ΗΠΑ, ούτε βέβαια θέλουν να έχουν ανταγωνισμό από το shale oil:

Σαουδική Αραβία: Στα $9,07 δισ. το έλλειμμα στον προϋπολογισμό
Το έλλειμμα στον προϋπολογισμό της Σαουδικής Αραβίας κατά το πρώτο τρίμηνο του 2020 καταγράφηκε στα 34,107 δισεκατομμύρια ριάλ (9,07 δισεκατομμύρια δολάρια), όπως ανακοίνωσε χθες το υπουργείο των Οικονομικών στο Ριάντ. 

Τα συνολικά έσοδα για την ίδια περίοδο καταγράφηκαν στα 192,072 δισεκατομμύρια ριάλ, με ετήσια μείωση 22% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2019, όπως ανέφερε το ίδιο υπουργείο, σε ανακοίνωση στην ηλεκτρονική σελίδα του.
Ας ρίξουμε και μια γρήγορη ματιά στις απώλειες της Αμερικής από τον πόλεμο των Σαουδάραβων - ξεκινάμε από τα επενδυτικά funds των τραπεζών που επενδύουν στο πετρέλαιο, και που προφανώς χρειάζονται "πακέτα σωτηρίας"...


The Third Largest Oil ETN Is Liquidating
Barclays announced that it would "exercise its issuer call option" and redeem in full the "OIL" Crude Oil ETN, which is the third largest oil-related ETF (second if one ignores the UCO which is a 2x levered USO).

FIRST SHALE OIL DOMINO TO FALL: More to Follow
In a stunning news release, Continental Resources, the largest shale producer in the Bakken, is shutting in most of its production in the region.  That is one hell of a lot of output to shut-in as Continental Resources was producing over 200,000 barrels per day in the Bakken at the end of 2019.
Η Οκλαχόμα ζητά να "βαπτιστεί" η πανδημία "θεομηνία" για να στηριχτούν οι πετρελαϊκές εταιρείες
Ο κυβερνήτης της Οκλαχόμας ζήτησε από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ να χαρακτηρίσει "θεομηνία" την πανδημία του νέου κορονοϊού, προκειμένου να βοηθήσει τις πετρελαιοπαραγωγούς πολιτείες να αντιμετωπίσουν τον κορεσμό της αγοράς που είχε ως αποτέλεσμα η τιμή του πετρελαίου να κλείσει κάτω από τα 0 δολάρια το βαρέλι την περασμένη εβδομάδα, για πρώτη φορά στα χρονικά. 
Σχέδιο για τη στήριξη του πετρελαϊκού τομέα ανακοίνωσε ο πρόεδρος Τραμπ
"Δεν θα εγκαταλείψουμε ποτέ τον μεγάλο αμερικανικό κλάδο του πετρελαίου και του φυσικού αερίου", υποσχέθηκε ο Ρεπουμπλικάνος πρόεδρος σε ανάρτησή του στο Twitter. Πρόσθεσε ότι οι υπουργοί Ενέργειας και Οικονομικών ανέλαβαν την αποστολή να διαθέσουν πόρους ώστε "αυτές οι πολύ σημαντικές εταιρείες και οι θέσεις εργασίας να είναι εγγυημένες για μεγάλο χρονικό διάστημα στο μέλλον". 
 ***

Σε άλλες ειδήσεις:




Tuesday, April 21, 2020

21 Απρίλη 2020

Σε συνέχιση και της χθεσινής μας ανάρτησης για τα όσα γίνονται στην αγορά πετρελαίου, θα κάνουμε σήμερα μερικές παρατηρήσεις:

Καταρχήν, πολύς λόγος γίνεται στα διεθνή ΜΜΕ για το θέμα της αποθήκευσης του πετρελαίου – ουσιαστικά, τα δυτικά ΜΜΕ μας λένε ότι «δεν υπάρχει αρκετός αποθηκευτικός χώρος, και γι’ αυτό οι traders προσπαθούν να ξεφορτωθούν το πετρέλαιο που είναι να παραδοθεί άμεσα -  διότι, αν δεν είχες προνοήσει από πριν για να νοικιάσεις αποθηκευτικό χώρο, τώρα θα μείνεις με ένα σωρό πετρέλαιο, που δε θα μπορείς να το αποθηκεύσεις».

Αυτό βέβαια είναι μια αλήθεια – αλλά αυτή η κατάσταση είναι το αποτέλεσμα, και όχι το αίτιο.

Επίσης, δεν ξέρω αν το παρατηρήσατε, αλλά τα ΜΜΕ είναι γεμάτα από αναλύσεις traders, οικονομολόγων, αναλυτών, δημοσιογράφων…αλλά όχι των πετρελαιάδων. Δεν υπάρχει ούτε μισή αράδα σχόλιο από τους Σαουδάραβες, τους Ρώσους, ή τους Αμερικάνους του shale oil! Είναι και αυτό ενδεικτικό του πως «οι σπεκουλαδόροι των αγορών» κυριαρχούν έναντι των παραγωγών…

Τέλος πάντων, όπως είπαμε, το πρόβλημα του αποθηκευτικού χώρου είναι αποτέλεσμα, και όχι αίτιο αυτής της κατάστασης:

1)    Καταρχήν, υπάρχει πολύ μειωμένη ζήτηση για πετρέλαιο, διότι το πετρέλαιο είναι συνδεδεμένο με την παραγωγή πλούτου – από τη στιγμή που τα εργοστάσια, οι επιχειρήσεις και οι μεταφορές έχουν περιοριστεί δραστικά λόγω της καραντίνας, υπάρχει πολύ μειωμένη ζήτηση πετρελαίου.  
2)    Κατά δεύτερον, και παρότι συμφωνήθηκε να γίνει μια μείωση στην παραγωγή πετρελαίου πριν λίγες μέρες, όλο αυτό τον καιρό έχει εξορυχθεί πάρα πολύ πετρέλαιο, και όλες οι αποθήκες και τάνκερ έχουν «φουλάρει».
3)    Οι Αμερικάνοι κάνουν ότι μπορούν για να διασώσουν την παραγωγή shale oil, που «ζορίζεται» λόγω των μειωμένων τιμών, μιας και η εξόρυξη του είναι ακριβή (σε αντίθεση πχ με τη Σ. Αραβία, αλλά και, σε μικρότερο βαθμό, με τη Ρωσία, που μπορούν να βγάζουν πετρέλαιο με μικρότερο κόστος). Επειδή οι Αμερικάνοι δε θέλουν να περιορίσουν το shale oil (διότι οι εταιρείες αυτές θα χρεωκοπήσουν αλλιώς), δίνουν «πακέτα σωτηρίας», και έτσι αυτές οι εταιρείες βγάζουν πετρέλαιο, παρότι δεν υπάρχει ζήτηση, και υπάρχει πολύ μεγάλη προσφορά σε φτηνό πετρέλαιο
4)    Οι Σαουδάραβες αποφάσισαν, σε μία ακόμα κίνηση εναντίον του shale oil, να στείλουν ένα σωρό τάνκερ που είχαν γεμίσει με πετρέλαιο στην Αμερική, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί και να οξυνθεί το πρόβλημα του αποθηκευτικού χώρου, και η τιμή του πετρελαίου να «κρασάρει» κάτω από το μηδέν. Εδώ και ένα απόσπασμα από το άρθρο που είχαμε δώσει και χθες ως λινκ, μιας και είναι από τα λίγα άρθρα που βρήκαμε που περιείχε και μια δήλωση ενός παραγωγού shale oil, αντί να παρουσιάζει μόνο την οπτική γωνία των χρηματιστών. Για δείτε λοιπόν τι έλεγε ο παραγωγός αυτός, λίγο πριν «κρασάρει» η τιμή του πετρελαίου:

In a strategic move to maximize pain for the US shale oil drillers, and wipe out as many as it can, Saudi Arabia has sent a flotilla of 20 tankers carrying a combined 40 million barrels of Saudi crude oil to the US Gulf Coast to flood the US market that is already flooded with oil. The tankers are carrying about seven times as much crude as the Gulf Coast took from Saudi Aribia per month in 2019, when there was still strong demand for crude oil in the US.

These tankers with Saudi oil, which were loaded in March and early April, are plodding toward the US and are expected to arrive in Texas and Louisiana in May.

US crude oil inventories soared by 19.2 million barrels last week, from the prior week, to 504 million barrels, according to the Energy Department, and is expected to keep soaring – and now come the 40 million barrels of Saudi oil on top of it.

“This is the American energy producers’ Pearl Harbor. We know the ships are coming in, and yet nobody is doing anything about it,” Kirk Edwards, president of West Texas oil company Latigo Petroleum LLC, told the Wall Street Journal. “Every barrel they’re bringing in on those ships backs out a barrel of oil produced here in the Permian Basin.”

Σε πιο φρέσκα (σημερινά) νέα,  διαβάζουμε καταρχήν…τα προφανή: Δείτε πχ αυτό το άρθρο του CNN, που αναφέρει ότι με τις τιμές του πετρελαίου τόσο χαμηλά (εντάξει, δε θα μείνουν για πολύ αρνητικές, αλλά πάντως θα είναι χαμηλές), πολλές από τις εταιρείες shale oil θα χρεωκοπήσουν (φυσικά, αυτό δε γίνει – οι ΗΠΑ θα τυπώσουν κι άλλα δολάρια και θα τα δώσουν ως «πακέτα σωτηρίας»).

Πιο μεγάλο ενδιαφέρον έχει η δήλωση του Τραμπ ότι σκέφτεται να αγοράσει πετρέλαιο και να το προσθέσει στα «στρατηγικά αποθέματα» των ΗΠΑ. Τα στρατηγικά αποθέματα κάθε χώρας χρησιμοποιούνται για έκτακτες καταστάσεις, και ουσιαστικά ο Τραμπ προσπαθεί με αυτόν τον τρόπο να δώσει λύση στο πρόβλημα της έλλειψης αποθηκευτικού χώρου: Αυτό δηλαδή που λέει είναι ότι «εφόσον οι Σαουδάραβες πλημμυρίζουν την αγορά με φτηνό πετρέλαιο (που αυτοί το αντέχουν, σε αντίθεση με εμάς που χρειαζόμαστε ακριβές τιμές), τότε θα αγοράσουμε αυτό το φτηνό πετρέλαιο, και θα το αποθηκεύσουμε στις κρατικές αποθήκες».

Με αυτόν τον τρόπο, οι ΗΠΑ καλύπτουν και την «υπερπροσφορά πετρελαίου», ώστε να μην κρασάρει εντελώς. Και όχι μόνο αυτό βέβαια, αλλά ο Τραμπ απειλεί ότι θα βάλει περιορισμούς, δασμούς κτλ στο εισαγόμενο πετρέλαιο της Σ. Αραβίας, φωτογραφίζοντας έτσι ότι το πετρέλαιο που σκέφτεται να αγοράσει θα προέρχεται αποκλειστικά και μόνο από το εγχώριο shale oil, ώστε να προστατεύσει [και] με αυτόν τον τρόπο τους εγχώριους παραγωγούς.

Βέβαια, επειδή τα στρατηγικά αποθέματα της κάθε χώρας είναι ζήτημα «εθνικής ασφάλειας», πιθανότατα να υπάρχουν περιορισμοί, και να χρειάζεται διαβούλευση με το Κογκρέσο, τη Γερουσία, κτλ, αλλά εντάξει, ο Τραμπ δεν πολυνοιάζεται για αυτά, οπότε θα δούμε τι ακριβώς θα γίνει.

Τέλος, σε μία ακόμα ένδειξη-απόδειξη ότι η Αμερική πλέον έχει υποχωρήσει από τη θέση της παγκόσμιας υπερδύναμης, που «ηγείται ολόκληρου του δυτικού κόσμου», ο Τραμπ ανακοίνωσε ότι αναστέλλει προσωρινά τη μετανάστευση προς τις ΗΠΑ, ενώ παράλληλα δήλωσε και ότι: «Αυτή η πανδημία επιβεβαίωσε τη σημασία της διατήρησης ζωτικών αλυσίδων εφοδιασμού στη χώρα. Δεν μπορούμε να αναθέσουμε την ανεξαρτησία μας. Δεν μπορούμε να βασιστούμε σε ξένα έθνη».

Γενικά βέβαια, πλέον ισχύει το « ο καθένας μόνος του», καθώς οι ιμπεριαλιστές χωρίζεται σε δύο μεγάλα μπλοκ, με ΗΠΑ και Ρωσοκινέζους να μάχονται, και τη Γερμανία(Ευρώπη) με τη Σ. Αραβία να ανήκουν παραδοσιακά στην πλευρά των ΗΠΑ, αλλά να έλκονται ολοένα και πιο πολύ από τους Ρωσοκινέζους, διότι εκεί είναι τα συμφέροντα τους πλέον. Θα προσπαθήσουμε όμως να αναλύσουμε, αν προλάβουμε, σε ξεχωριστή ανάρτηση το τι σημαίνει αυτή η δήλωση του Τραμπ.

Monday, April 20, 2020

20 Απριλίου 2020 - Πόσο αξίζει το δολάριο, όταν το πετρέλαιο κοστίζει...κάτω του μηδενός σε δολάρια;


Δεν διαθέτω χρόνο και ενέργεια για να σχολιάσω πολύ τις εξελίξεις.

Παρόλα αυτά, βλέποντας την ισοτιμία του πετρελαίου σε δολάρια να φτάνει πλέον...κάτω του μηδενός, δε μπορούμε να μην κάνουμε μια μικρή ανάρτηση:

1) Θα πρέπει καταρχήν να πούμε ότι η ισοτιμία του πετρελαίου που βλέπετε και στην εικόνα παραπάνω, είναι η ισοτιμία του στην Αμερική. Στην Ευρώπη πχ, η ισοτιμία είναι 25-30$ το βαρέλι. Ένας λόγος που συμβαίνει αυτό, ειδικά στην Αμερική, είναι διότι έχει καταρρεύσει η οικονομική δραστηριότητα, αλλά οι εταιρείες του shale oil έχουν "ρουφήξει" τα "πακέτα σωτηρίας" τους, και γι' αυτό συνεχίζουν να παράγουν πετρέλαιο, παρότι προφανώς χάνουν λεφτά. Αντί να κηρύξουν πτώχευση, παράγουν πετρέλαιο χωρίς να υπάρχει ζήτηση
2) Ο δεύτερος λόγος που συμβαίνει αυτό είναι διότι οι Σαουδάραβες στέλνουν όσο πετρέλαιο έχουν και δεν έχουν αποθηκευμένο προς τις ΗΠΑ, "πλημμυρίζοντας" την αγορά, ώστε να ρίξουν έτσι την τιμή, και να πλήξουν το shale oil (δείτε και εδώ)

Δείτε και το παρακάτω γράφημα: Έως το 2016, η ισοτιμία του πετρελαίου σε δολάρια κινείται "παράλληλα" με την ισοτιμία του χρυσού. Αυτό σημαίνει ότι οι πετρελαιάδες μπορούσαν να αγοράζουν χρυσό με τα δολάρια που παίρνουν από την πώληση του πετρελαίου, σε μια "σταθερή ισοτιμία". Πλέον, αυτό δεν ισχύει - ο χρυσός έχει ισοτιμία που κινείται προς το πάνω, το πετρέλαιο προς τα κάτω. Άρα, τα δολάρια που εισπράττουν οι πετρελαιάδες όταν πουλάνε το πετρέλαιο τους, δεν μπορούν πλέον να αγοράσουν και τόσο πολύ χρυσό όσο πριν. Άρα, δεν έχουν κίνητρο και διάθεση πλέον να στηρίξουν το πετροδολάριο, δηλαδή το σημερινό σύστημα πληρωμών για το πετρέλαιο.
Σας αφήνω και με ένα ένα άρθρο του Bloomberg: Money Is Losing Its Meaning


Wednesday, April 15, 2020

15 Απρίλη 2020

Λόγω έλλειψης χρόνου, μερικές ειδήσεις "στα γρήγορα":
Ακολουθεί η επόμενη, και τελευταία, αναδημοσίευση επιλεγμένων παλιότερων άρθρων του blog - το σημερινό άρθρο είχε δημοσιευτεί αρχικά στις 12 Απριλίου 2013:

***

Στην προσπάθεια της Γερμανίας να προωθήσει το ευρώ ως αντι-δολάριο, έχει κάποιους άσσους στο μανίκι της:

- Καταρχήν, η Γερμανία προωθεί μέτρα σκληρής λιτότητας, αντί να διασώζει τις χρεωκοπημένες τράπεζες με πληθωριστικά ευρώ, όπως κάνουν πχ οι ΗΠΑ ή οι σύμμαχοι τους (πχ Ιαπωνία, κτλ). Όπως έχουμε ακούσει πολλές φορές εδώ στην Ελλάδα, "στόχος είναι να υπάρχουν από εδώ και πέρα ισοσκελισμένοι ή και πλεονασματικοί προϋπολογισμοί", αντί να διογκώνονται διαρκώς τα ελλείμματα όπως πχ γίνεται στην Αμερική, όπου ειδικά τα 4 τελευταία χρόνια τα ετήσια ελλείμματα ξεπερνούν το 1 τρις $/έτος (βέβαια ο στόχος αυτός της κατάργησης των ελλειμμάτων δεν επιτυγχάνεται και πολύ, άσε που περιλαμβάνει την μερική ή και ολική εξόντωση των εργατών αλλά και άλλων κατώτερων στρωμάτων. Αλλά εντάξει μωρέ, τι μας νοιάζει για τους ασήμαντους αυτούς "ανθρωπάκους", είναι "αναγκαία θυσία" ώστε μακροπρόθεσμα να πετύχουμε τη "δημοσιονομική σταθερότητα" χωρίς να πληθωρίσουμε τα νόμισμα). Από τη στιγμή που το ευρώ δεν τυπώνεται, μακροπρόθεσμα θα είναι προτιμότερη λύση για τους ιμπεριαλιστές όπως η Κίνα ή οι πετρελαιάδες που θέλουν να κάνουν αποταμίευση του πλούτου τους σε σχέση με το δολάριο που διαρκώς χάνει την αξία του (ποιος θα θέλει να αποταμιεύει σε ένα νόμισμα που διαρκώς πληθωρίζεται; Κανένας). Δεν είναι τυχαίο που χώρες όπως η Κίνα και η Ρωσία υπογράφουν διαρκώς νέες συνθήκες που καταργούν το δολάριο ως μέσο συναλλαγών, και προς το παρόν χρησιμοποιούν τα δικά τους νομίσματα (τελευταίο "κρούσμα" ήταν μια συμφωνία ανάμεσα σε Κίνα και Αυστραλία να σταματήσουν να χρησιμοποιούν το δολάριο και να συναλλάσσονται μεταξύ τους στα δικά τους νομίσματα).

Προς το παρόν βέβαια, όλη αυτή η "αναστάτωση" που -σκόπιμα- προκαλεί με τη στάση της η Γερμανία στην ευρωζώνη απωθεί τους λοιπούς ιμπεριαλιστές από το ευρώ, που βλέποντας μια "τραπεζική αβεβαιότητα" δε μπορούν να ξέρουν "τι μέλλει γενέσθαι". Η Γερμανία όμως πιστεύει ότι τελικά όλοι θα υποκύψουν στη θέληση της, και άρα παρά τη γκρίνια και τις διάφορες "αναταράξεις" τύπου Κύπρου, θα ελέγξει την κατάσταση χωρίς να τυπώσει ευρώ. Όσα τύπωσε-τύπωσε στην αρχή ώστε να σώσει τις δικές της τράπεζες που είχαν πχ ελληνικά ομόλογα, αλλά πλέον δεν ξανατυπώνει (πέρα από έκτακτες ίσως περιπτώσεις). Μέχρι και νομοσχέδιο εξετάζει για κούρεμα των μεγαλοκαταθέσεων σε όλη την ευρωζώνη, πράγμα που δείχνει ότι η Γερμανία έμεινε 100% ικανοποιημένη απ΄το "πείραμα" της Κύπρου, την οποία κατάφερε να "ελέγξει" χωρίς πληθωρισμό του ευρώ. Κατάφερε δηλαδή να κρατήσει τη νομισματική σταθερότητα, μεταφέροντας το βάρος στους "επενδυτές της τράπεζας" (ναι, είτε το καταλαβαίνετε είτε όχι, και είτε σας αρέσει είτε όχι, από τη στιγμή που δίνετε τις αποταμιεύσεις σας σε μια τράπεζα, είστε επενδυτές στην τράπεζα αυτή, γιατί τα λεφτά σας θα χρησιμοποιηθούν για επενδύσεις, έστω και αν κανένας δε θα ζητήσει επίσημα την άδεια σας, ούτε θα σας ενημερώσει).

Μακροπρόθεσμα λοιπόν, αν/όταν η Γερμανία καταφέρει να καλύψει όλες τις τρύπες των τραπεζών χωρίς να τυπώσει ευρώ, απλά κλέβοντας καταθέσεις ή/και μέσω των μέτρων "λιτότητας", το ευρώ θα τα πάει θαυμάσια (!) στις διεθνείς χρηματαγορές, διότι η ευρωζώνη θα είναι η μόνη δύναμη που θα έχει σώσει τις τράπεζες χωρίς να θυσιάσει τη νομισματική της σταθερότητα (σε αντίθεση πχ με ότι συμβαίνει σε ΗΠΑ, Ιαπωνία, κτλ, όπου απλά τυπώνουν χρήμα με τη σέσουλα, πληθωρίζοντας το χωρίς κανένα όριο και φραγμό). Όταν δηλαδή οι υπόλοιποι ιμπεριαλιστές(κυρίως Ρωσία/Κίνα) δουν ότι η Γερμανία έχει θέσει την κατάσταση "υπό έλεγχο", και μάλιστα διατηρώντας σταθερό το ευρώ, τότε ασφαλώς και θα το προτιμήσουν έναντι του δολαρίου.

Κάτι ακόμα: Πολλοί λένε -και δεν έχουν άδικο- ότι με όλα αυτά που κάνει η Γερμανία εξαθλιώνει και εξαγριώνει τους λαούς, άρα αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, τότε τα ψωμιά του ευρώ είναι μετρημένα. Σωστό, αλλά...δε θα χρειαστεί η κατάσταση αυτή που υπάρχει σήμερα να υπάρχει για πού ακόμα Κάποια στιγμή (μπορεί σε λίγους μήνες, μπορεί σε λίγα χρόνια) το δολάριο θα υπερπληθωριστεί (το πότε ¨ακριβώς θα συμβεί αυτό δε μπορώ να το προβλέψω, άλλωστε αυτό εξαρτάται από ένα σωρό παράγοντες που έχουν να κάνουν με τις κινήσεις των των ΗΠΑ και των συμμάχων της, όσο και του αντίπαλου μπλοκ).

Όταν λοιπόν συμβεί αυτό, και το ευρώ αναβαθμιστεί πάρα πολύ ως "αντιδολάριο", τότε η Γερμανία θα βγει και θα πει στους λαούς της ευρωζώνης (ή σε όσους έχουν απομείνει τέλος πάντων, μιας και ήδη έχουν εξοντώσει με τις πολιτικές τους ένα σωρό κόσμο) ότι "εντάξει ρε παιδιά, το ξέρουμε ότι σας ζορίσαμε πολύ, αλλά ορίστε η ανταμοιβή σας, τώρα οι Αμερικάνοι ζουν σε μεγάλη φτώχεια μιας και έχασαν το "νομισματικό πόλεμο" και τα δολάρια τους έχουν χάσει σχεδόν όλη τους την αξία, ενώ εμείς εδώ στην ευρωζώνη έχουν πλέον το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, και χάρη σε αυτό προμηθευόμαστε φτηνή ενέργεια από τους πετρελαιάδες, έχουμε καλή και σταθερή ισοτιμία/αγοραστική δύναμη, κτλ, κτλ, κτλ". Θα μας πουν δηλαδή ότι κάναμε μερικές "απαραίτητες θυσίες", αλλά το τελικό αποτέλεσμα "άξιζε τον κόπο" - και θα βρεθούν πολλοί που θα τους χειροκροτήσουν (όπως γίνεται πάντα στην ανθρώπινη ιστορία), διότι πολύ κόσμος θα πει "από το να είχε υπερπληθωριστεί εντελώς και το ευρώ και να είμαστε σαν τους Αμερικάνους ή τους Γιαπωνέζους που μέσα σε μια νύχτα έχασαν σχεδόν όλη την αξία των νομισμάτων τους, καλύτερα που είμαστε με τους "αξιόπιστους" Γερμανούς!"


- Ένας δεύτερος άσσος που έχει στο μανίκι της η Γερμανία, στη μάχη για την νομισματική-οικονομική κυριαρχία είναι ότι τα συνδυαστικά αποθέματα της ευρωζώνης είναι τα μεγαλύτερα στον κόσμο: Στην πραγματικότητα, το εγχείρημα της ευρωζώνης ήταν ο μόνος τρόπος για τη Γερμανία να συγκεντρώσει περισσότερο χρυσό από τους Αμερικάνους χωρίς να χρειαστεί να ξοδέψει μάλιστα τίποτα, διότι απλά συνδύασε τα υπάρχοντα αποθέματα των υπόλοιπων κρατών-μελών με τα δικά της. Έτσι, όταν έρθει η "μέρα της κρίσης" και το δολάριο υπερπληθωριστεί, η Γερμανία θα έχει ένα νόμισμα που όχι μόνο δεν έχει τυπωθεί μέχρι αηδίας, αλλά παράλληλα θα έχει και ένα νόμισμα που υποστηρίζεται από τα μεγαλύτερα αποθέματα χρυσού στον κόσμο (ο χρυσός θα έχει τότε πολύ μεγαλύτερη ισοτιμία απ' ότι έχει τώρα, και γενικά θα παίζει και μεγαλύτερο ρόλο απ' ότι τώρα, κάνοντας ένα δυναμικό come-back στο οικονομικό προσκήνιο. Άλλωστε, οι τελευταίες ειδικά δεκαετίες χαρακτηρίζονταν από τη διαρκή πίστωση, από τα όλο και περισσότερα δάνεια που δίνονταν δηλαδή. Τώρα που τα δάνεια αυτά δε μπορούν να αποπληρωθούν, η σταθερότητα που προσφέρει ο χρυσός λογικό είναι να επανέλθει στο προσκήνιο).

- Ένας τρίτος άσσος που έχει στο μανίκι της η Γερμανία είναι ο "πρωτοποριακός" για την εποχή του μηχανισμός που χρησιμοποίησε για να μετράει τα αποθέματα χρυσού της ευρωζώνης. Όταν πρωτοβγήκε το ευρώ, χρησιμοποίησε τη λεγόμενη μέθοδο του "mark-to-market" για το χρυσό, που μάλιστα έχει πλέον βρει αρκετούς "μιμητές" σε άλλα κράτη όπως η Ρωσία, που επίσης είναι εναντίον των ΗΠΑ και του δολαρίου.

Σε αυτή τη μέθοδο, τα αποθέματα χρυσού της ευρωζώνης "βγαίνουν στην αγορά", και η τιμή τους καθορίζεται με βάση την ισοτιμία που έχει ο χρυσός στην αγορά. Αντίθετα, αν πχ δούμε το πως μετρά η Αμερική τα δικά της αποθέματα χρυσού, θα δούμε ότι τους έχει δώσει μια συγκεκριμένη τιμή, που δεν αλλάζει ποτέ, άσχετα με το τι γίνεται στην αγορά. Ο λόγος είναι πως αν η Αμερική "βγάλει στην αγορά" το χρυσό της, τότε ο χρυσός αυτός θα μπορούσε να διεκδικηθεί από άλλα κράτη με την παλιά (χαμηλή) ισοτιμία που ίσχυε στην εποχή του Μπρέττον Γουντς, διότι από νομικής άποψης, η Αμερική παρανόμησε όταν αποφάσισε να καταργήσει τον κανόνα του χρυσού το 1971: Όταν έγινε αυτό, υπήρχαν πολλά κράτη που αποταμίευαν σε δολάρια, που αντιστοιχούσαν σε κάποια ποσότητα χρυσού. Με το να καταργήσει η Αμερική τον "κανόνα του χρυσού", τα κράτη αυτά βρέθηκαν να έχουν στα χέρια τους δολάρια τα οποία πλέον ΔΕΝ αντιστοιχούσαν σε χρυσό, και άρα η Αμερική ουσιαστικά τους κορόιδεψε/έκλεψε ==> Αν λοιπόν η Αμερική ξαναβγάλει το χρυσό της στην αγορά, τότε θα αντιμετωπίσει σοβαρά αντίποινα από...τους πάντες. Το ίδιο πρόβλημα με την Αμερική έχουν και ένα σωρό άλλα κράτη που επίσης κατάργησαν τότε τον "κανόνα του χρυσού".

Το ευρώ όμως είναι ένα "φρέσκο' νόμισμα, που δεν υποφέρει από τέτοιου είδους "προβλήματα του παρελθόντος". Βγάζει λοιπόν το χρυσό του στην αγορά, και άρα δε θα έχει ποτέ πρόβλημα, ακόμα και αν το δολάριο καταρρεύσει - δείτε το εξής διάγραμμα και θα εξηγήσουμε:


Στο διάγραμμα βλέπουμε το πως μετράει η ΕΚΤ τα συναλλαγματικά της αποθέματα: 
  • Με μπλε βλέπουμε το χρυσό (που η αξία του διαρκώς αυξάνεται, σε αντιστοιχία με την άνοδο της ισοτιμίας του χρυσού την τελευταία δεκαετία)
  • Με κόκκινο βλέπουμε τα δολάρια/γιεν/στερλίνες και γενικά το ξένο συνάλλαγμα που κατέχει η ΕΚΤ. Η αξία του ξένου αυτού συναλλάγματος διαρκώς πέφτει, διότι πέφτει η αξία των νομισμάτων αυτών.
ΑΡΑ, ακόμα και αν (όταν) το δολάριο υπερπληθωριστεί, η ΕΚΤ δε θα έχει συναλλαγματικό πρόβλημα, διότι ναι μεν τα δολάρια που κατέχει θα χάσουν την αξία τους, αλλά η απώλεια αυτή θα ισοσταθμιστεί από την αντίστοιχη άνοδο της ισοτιμίας του χρυσού. 
Και όχι μόνο αυτό, αλλά η ΕΚΤ κατέχει περισσότερο χρυσό από οποιονδήποτε άλλο "παίχτη" στην παγκόσμια σκακιέρα, οπότε θα βρεθεί πιο ευνοημένη από οποιονδήποτε άλλον! Η Κίνα, η Ρωσία και η Σαουδική Αραβία αγοράζουν τα τελευταία χρόνια σαν τρελές, και προφανώς για να συμμαχήσουν με τη Γερμανία και να τη στηρίξουν στο εγχείρημα της με το ευρώ, έχουν το "ελεύθερο" από τους Γερμανούς να αγοράζουν όλο το χρυσό ώστε να έχουν και αυτοί αρκετό, με τη Γερμανία να μην βιάζεται και να τους περιμένει υπομονετικά, ώστε όταν ετοιμαστούν και αυτοί, να κάνουν τότε την επίθεση τους. 
Έτσι, η Κίνα/Ρωσία κτλ θα έχουν αρκετό χρυσό όταν ξεκινήσει ο "μεγάλος νομισματικός πόλεμος εναντίον του δολαρίου", ενώ η Γερμανία που τόσο καιρό δεν πολυαγόρασε σχεδόν τίποτα από χρυσό και απλά περίμενε τους άλλους, παίρνει ως αντάλλαγμα την καθιέρωση του ευρώ ως αντιδολαρίου. Αν πχ το δολάριο υπερπληθωριζόταν σήμερα, η Κίνα θα είχε συγκριτικά μικρές ποσότητες χρυσού, γιατί ακόμα δεν έχει προλάβει να αγοράσει όλο τον χρυσό που θα μπορούσε. Γι' αυτό και προτιμά μια "ελεγχώμενη κατάρρευση" του δολαριακού συστήματος, ώστε σιγά-σιγά, και χωρίς να το πάρουν χαμπάρι και να πανικοβληθούν οι μάζες, να αγοράσει χρυσό, γη, φυσικούς πόρους, κτλ).

Δυνάμεις λοιπόν όπως η Κίνα έχουν κάθε συμφέρον από αυτή την "αργή" διαδικασία - και έτσι η συμμαχία με τη Γερμανία έχει ως εξής: "Αφήστε εμάς να αγοράσουμε κάποιο χρυσό ακόμα για μερικά χρόνια, και εμείς θα παρέχουμε αρκετή 'πολιτική στήριξη' στο ευρώ ώστε να ξεπεράσει τις όποιες 'παιδικές ασθένειες' έχει και κατόπιν θα το χρησιμοποιήσουμε ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, μιας και το γουάν δε μπορεί να παίξει αυτό το ρόλο" (τα αποθέματα χρυσού της Κίνας δεν μπορούν ακόμα να συναγωνιστούν τα αποθέματα της Γερμανίας, πόσο μάλλον τα συνολικά αποθέματα χρυσού ολόκληρης της ευρωζώνης. Και επίσης είναι και αυτός ένας λόγος που η Γερμανία δείχνει σχετική εγκράτεια και δεν αγοράζει χρυσό όπως η Κίνα ή η Ρωσία, διότι αν η Γερμανία αγόραζε κι άλλο χρυσό, θα είχε "υπερβολικά μεγάλο" πλεονέκτημα μετά τον υπερπληθωρισμό του δολαρίου και άρα η Κίνα και η Ρωσία δε θα τη στήριζαν όπως τώρα με το ευρώ (διότι η συμμαχία θα ήταν άνιση υπέρ των Γερμανών, ενώ τώρα όλοι κερδίζουν περίπου τα ίδια).
- Ένας τέταρτος άσσος που έχει στο μανίκι της η Γερμανία, είναι η λεγόμενη "συμφωνία της Ουάσινγκτον για το χρυσό" (Washington Agreement on Gold).
Η ευρωζώνη βλέπετε έχει επιφορτιστεί και με έναν ακόμα ρόλο: Την καταστροφή του "paper gold", που έως τώρα στήριζε την άνευ ορίου εκτύπωση χρήματος, και προφανώς πλέον συμφέρει μόνο τους Αμερικάνους, αλλά όχι τους Γερμανούς/Κινέζους/Ρώσους/πετρελαιάδες. Στη συνέχεια θα δούμε πως θα το κάνουν αυτό, αλλά προς το παρόν μια υπενθύμιση του τι είναι ο paper gold.

Σε παλιότερο άρθρο μου έχω εξηγήσει ότι η σημερινή αγορά χρυσού αποτελείται από δύο ξεχωριστές υποενότητες, τον "πραγματικό" χρυσό, και το "paper gold". Δείτε ένα απόσπασμα από αυτό το παλιό άρθρο, που πάντως αξίζει σίγουρα να το ξαναδιαβάσετε ολόκληρο, γιατί θα μας χρειαστεί οπωσδήποτε στο μέλλον, μιας και εξηγεί ότι αυτό που σήμερα βλέπουμε ως "ισοτιμία του χρυσού" είναι σε μεγάλο βαθμό μια οφθαλμαπάτη:
 [...] σήμερα η ισοτιμία χρυσού-δολαρίου καταγράφει μεγάλη πτώση, όπως και τις προηγούμενες μέρες, με το χρυσό να συμπεριφέρεται...σαν "διχασμένη προσωπικότητα", με διαστήματα όπου σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, και μετά με διαστήματα που η ισοτιμία του πέφτει απότομα.[...]
 Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων βλέπει ένα νούμερο (πχ 1500$/ουγγιά σήμερα), και νομίζει ότι αυτό το νούμερο αντανακλά την αξία των ράβδων χρυσού, των χρυσών νομισμάτων, των χρυσών κοσμημάτων, κτλ. Δεν είναι ακριβώς έτσι όμως.

Στη σημερινή εποχή, η ισοτιμία του χρυσού που βλέπουμε είναι μια σύνθεση δύο διαφορετικών πραγμάτων - και έτσι εξηγείται και το γιατί η ισοτιμία του χρυσού συμπεριφέρεται ως "διχασμένη προσωπικότητα": Διότι όντως αποτελείται από δύο ξεχωριστές "προσωπικότητες".[...]
 Όπως και ο χρυσός, έτσι και το ασήμι έχει νομισματική αξία (αν και όχι τόσο μεγάλη). Και όπως ο χρυσός, έτσι και το ασήμι "ανεβαίνει". Και όπως ο χρυσός, έτσι και το ασήμι "μανιπιουλάρεται", ώστε να μένει η τιμή του όσο πιο χαμηλά γίνεται μέσω του "paper silver" (και "paper gold" αντίστοιχα):

Συγκεκριμένα, το σύστημα λειτουργεί κάπως σαν τα αποθέματα των τραπεζών, που ΔΕΝ διαθέτουν όλα τα λεφτά που δανείζουν, αλλά μονάχα ένα μέρος τους (πχ το 10%). Έτσι και εδώ, υπάρχουν συμβόλαια, με τα οποία αγοράζεις χρυσό/ασήμι, χωρίς όμως να σου δίνουν κάτι. Σου δίνουν απλά έναν "λογαριασμό τράπεζας", ένα "βιβλιάριο" δηλαδή, που λέει ότι έχεις το τάδε χρυσό ή ασήμι. Όμως, η τράπεζα ΔΕ διαθέτει όλο αυτό το χρυσό/ασήμι που έχει "πουλήσει" - και αν της το ζητήσουν όλοι, ΔΕ θα το πάρουν όλοι.

Γι' αυτό και όλοι "φεύγουν" πλέον από το "paper gold/silver", και ζητούν πραγματικό χρυσό/ασήμι.[...]
Ο κόσμος απορρίπτει αυτόν τον paper gold, και η αξία του διαρκώς πέφτει, προκαλώντας αυτές τις πτώσεις στην ισοτιμία του χρυσού. Αντίθετα, σε μέρες όπου υπερισχύει η κίνηση του πραγματικού χρυσού, η ισοτιμία ανεβαίνει. Αυτή η κατάσταση θα συνεχίζεται με πολλά επεισόδια και "σκαμπανεβάσματα" μέχρις ότου ο "paper gold" καταστραφεί πλήρως, και μείνει μόνο ο πραγματικός χρυσός, ο οποίος θα ξαναπάρει τη θέση του ως το κέντρο του νομισματικού συστήματος, το μέτρο σύγκρισης για την αξία όλων των άλλων εμπορευμάτων που κυκλοφορούν στον κόσμο. Η ισοτιμία του τότε θα είναι πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με σήμερα έναντι ΟΛΩΝ των νομισμάτων. Αυτή είναι άλλωστε και η βασική λειτουργία του χρυσού, είναι μια αποθήκη του πλούτου, που τον διατηρεί σταθερό για μακροπρόθεσμη αποταμίευση.

Οι μεγάλες τράπεζες, όπως -κυρίως- η JP Morgan έχουν μεγάλο πρόβλημα, διότι οι σύγχρονοι αυτοί αλχημιστές είχαν πλουτίσει μέσω του paper gold/paper silver που είχαν δημιουργήσει από πουθενά. Μάλιστα, είχαν δημιουργήσει τόσο πολύ "paper gold/paper silver", που οι ποσότητες του paper gold/paper silver" ξεπερνούν τις ποσότητες του πραγματικού χρυσού και του πραγματικού ασημιού που έχουν εξορυχτεί από το έδαφος σε παγκόσμια κλίμακα!

Μην "ψαρώνετε" λοιπόν από τα εφήμερα σκαμπανεβάσματα της ισοτιμίας του χρυσού - αυτά οφείλονται στο ότι ο πραγματικός χρυσός αγοράζεται μανιωδώς, ενώ την ίδια ώρα ο paper gold πουλιέται μανιωδώς. Κάποια στιγμή θα δούμε την ισοτιμία του χρυσού να πέφτει κατά πολύ, και πολλοί θα λένε "πάει και ο χρυσός", "ο χρυσός ήταν φούσκα", "όσοι επένδυσαν σε χρυσό ήταν κορόιδα σαν το χρηματιστήριο επί Σημίτη", και ποιος ξέρει τι άλλο. Αφήστε τους να λένε.

Αυτή η πτώση θα διαρκέσει λίγο, καθώς το μοναδικό πράγμα που όντως είναι φούσκα είναι ο paper gold, που θα καταστραφεί όταν οι τράπεζες εξαντλήσουν τα αποθέματα χρυσού με τον οποία τον στηρίζουν (θυμίζουμε ότι η τράπεζα έχει πχ 10 τόνους χρυσού, και με αυτά έχει δημιουργήσει 100 τόνους paper gold). Οι κάτοχοι του paper gold ζητούν να πάρουν στα χέρια τους τον πραγματικό χρυσό, και έτσι τα αποθεματικά των τραπεζών τελειώνουν[...]
Όπως βλέπουμε, η σημερινή "αγορά χρυσού" έχει επί της ουσίας...πληθωριστεί! Ο πραγματικός χρυσός δεν πληθωρίζεται βέβαια, διότι δεν μπορεί να τυπωθεί, αλλά έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν δίπλα του τον paper gold, ο οποίος τυπώνεται μια χαρά! Έτσι, έχουν καταφέρει να πληθωρίσουν την ισοτιμία του χρυσού, ώστε να "ισοφαρίσουν" σε μεγάλο βαθμό τον πληθωρισμό του νομίσματος! Εδώ και δεκαετίες τυπώνονται ολοένα και περισσότερα νομίσματα, μιας και έχουμε καταργήσει τον "κανόνα του χρυσού", αλλά παράλληλα τυπώνεται και paper gold, ώστε να κρατιέται σχετικά χαμηλά η ισοτιμία του χρυσού και να μην πολυφαίνεται η πτώση των νομισμάτων. Βέβαια, τα τελευταία χρόνια ούτε αυτό είναι αρκετό, διότι η Ασία ανεβαίνει και αγοράζει πραγματικό χρυσό σε τεράστιες ποσότητες, ενώ παράλληλα έχει αυξηθεί και πολύ η εκτύπωση πληθωριστικού νομίσματος, οπότε η ισοτιμία του χρυσού έχει πάρει γενικά την ανιούσα (έστω και με σκαμπανεβάσματα).

Το σύστημα του paper gold λειτούργησε πάντως για αρκετά χρόνια με καλά αποτελέσματα για τα δυτικά κράτη. Έως τώρα, οι κεντρικές τράπεζες της Δύσης είχαν φτάσει στο σημείο να...νοικιάζουν (!) ένα μέρος από το χρυσό τους σε μεγάλες τράπεζες (πχ JP Morgan, κτλ), ώστε αυτές να μοχλεύουν αυτό το χρυσό και να δημιουργούν paper gold. Η JP Morgan έβγαζε λεφτά, ενώ η κεντρική τράπεζα εισέπραττε ένα νοίκι, ενώ παράλληλα ήθελε και να υπάρχει αυτή η μόχλευση, ώστε να κρατιέται χαμηλά η ισοτιμία του χρυσού και να υποστηρίζεται έτσι η τιμή του δολαρίου.

Τώρα όμως τα πράγματα άλλαξαν, καθώς η Γερμανία και η σύμμαχοι της δε θέλουν πλέον να διατηρηθεί το δολάριο στη θέση του, και ετοιμάζονται να το αποκαθηλώσουν. Και εδώ κολλάει η Washington Agreement on Gold που αναφέραμε και πριν:

Η συμφωνία αυτή πρωτο-υπογράφηκε το 1999 (όταν δηλαδή βγήκε και το ευρώ) στην Ουάσινγκτον από τους κεντρικούς τραπεζίτες όλου του κόσμου. Ναι, ακόμα και ο Γκρινσπαν της FED την είχε υπογράψει. Η συμφωνία ανανεώνεται κάθε πέντε χρόνια, έχει δηλαδή ξανα-υπογραφεί το 2004 και το 2009. Μόνο που τα τελευταία χρόνια η Αμερική και η Αγγλία έχουν αποσυρθεί και ΔΕΝ την υπογράφουν πλέον, όπως λέει και το λινκ που σας έδωσα για τη συμφωνία.

Ο λόγος είναι διότι η συμφωνία προβλέπει μεταξύ άλλων ότι οι κεντρικές τράπεζες ΔΕ θα συνεχίσουν να νοικιάζουν το χρυσό τους για να δημιουργείται paper gold! Η Αμερική βλέπει ότι αυτό δεν τη συμφέρει, καθώς αν σταματήσει το paper gold, τότε..."άντε γεια" για το δολάριο που διαρκώς πληθωρίζεται.

Αντίθετα, η ευρωζώνη συνεχίζει να την υπογράφει, παρότι έχει σχεδόν μείνει μόνη μετά την αποχώρηση των υπόλοιπων δυτικών κρατών. Δηλαδή η ευρωζώνη δεσμεύεται νομικά πλέον ότι ΔΕ θα συνεχίσει να υποστηρίζει το σύστημα του paper gold!

Δείτε εδώ τους ακριβείς όρους που προβλέπει η WashingtonAgreement on Gold (η οποία είναι να ξανα-υπογραφεί το 2014, και σίγουρα αυτό θα είναι ένα σημαντικό event για εμάς και θα το αναλύσουμε αν είμαστε εδώ, παρότι οι περισσότεροι ούτε καν ασχολούνται με τέτοιες σημαντικές συμφωνίες μεταξύ των κεντρικών τραπεζών. Ακόμα και η αριστερά δεν πολυασχολείται!):
  • Gold will remain an important element of global monetary reserves.
    The above institutions will not enter the market as sellers, with the exception of already decided sales.
    The gold sales already decided will be achieved through a concerted programme of sales over the next five years. Annual sales will not exceed approximately 400 tonnes and total sales over this period will not exceed 2,000 tonnes.
    The signatories to this agreement have agreed not to expand their gold leasings and their use of gold futures and options over this period. (σημείωση: no gold leasings = δε θα νοικιάσουν το χρυσό τους)
    This agreement will be reviewed after five years

Tuesday, April 14, 2020

14 Απρίλη 2020

Για σήμερα, ξεκινάμε με ένα ενδιαφέρον άρθρο που περιγράφει μία σημαντική-αλλά-υποτιμημένη πλευρά αυτής της κρίσης., καθώς η καραντίνα, η πανδημία, κτλ, θα φέρει, μεταξύ πολλών άλλων βέβαια, και περισσότερο αυτοματισμό, δηλαδή αντικατάσταση εργατών από μηχανές.

Αυτή η τάση ήδη υπήρχε, και τώρα θα επιταχυνθεί, για τους λόγους που ωραία εξηγεί το άρθρο. Δεν είναι αρνητικό αυτό, δεν φταίνε οι μηχανές, όπως έχουμε εξηγήσει και παλιότερα - αυτό που θα πρέπει να γίνει είναι να διεκδικήσουμε λιγότερες ώρες εργασίας, όπως πχ στην πρώτη βιομηχανική επανάσταση οι εργάτες σταμάτησαν κάποια στιγμή να σπάνε τις μηχανές (ναι, αυτό έκαναν αρχικά), και οργανώθηκαν για να διεκδικήσουν το 8ωρο:
Opinion: One nasty side effect of coronavirus: Robots will take our jobs at an even faster rate 

Την ίδια ώρα, η Amazon προσλαμβάνει 75000 νέους εργάτες, καθώς "οι δουλειές πάνε καλά" - αλλά από την άλλη...απολύει και κάποιους, και συγκεκριμένα αυτούς που "τόλμησαν" να πουν κάτι για τις συνθήκες εργασίας και την έλλειψη μέτρων προστασίας από το κωρονοιό. Αυτοί οι συγκεκριμένοι περίσσευαν.

Στην Ελλάδα, ο ΣΕΒ προσπαθεί να κάνει την κρίση ευκαιρία, προτείνοντας ότι πιθανό και απίθανο μέτρο μπορεί να σκεφτεί - δε θα περάσουν όλα αυτά, αλλά εντάξει, "ότι αρπάξουμε" ρε αδερφέ.

Σε άλλες χώρες, πχ στην Ισπανία, βλέπουμε εργάτες να επιστρέφουν σιγά-σιγά στις δουλειές τους, και όσοι αντέξουν. Μπροστά στο φάσμα της πείνας, η απειλή του κωρονοιού περνά σε δεύτερη μοίρα προφανώς...Και παράλληλα, ισχύει ότι σε τέτοιες καταστάσεις, την πληρώνουν πάντα "οι γέροι και τα γυναικόπαιδα" .

Σε μια άλλη είδηση από την Ελλάδα, ετοιμάζονται να αφήσουν τους δήμους ξεκρέμαστους από χρηματοδότηση:
Οι Δήμοι αναλαμβάνουν τη μισθοδοσία των αμειβομένων με καταβολή αντιτίμου
Δήμοι: Ευελιξία στη χρήση των κρατικών πόρων, αλλά όχι σε βάρος του προϋπολογισμού

Παράλληλα: Έρχονται μεγάλες αυξήσεις τιμών ακόμη και σε βασικά είδη διατροφής

Σε άλλες "ειδησούλες", μία ακόμα τράπεζα ανακοίνωσε κάτι τρύπες μερικών δις - εντάξει, κανένα πρόβλημα, θα τυπωθούν κι αυτά και θα δωθούν με συνοπτικές διαδικασίες ως ένα "πακέτο σωτηρίας", την ίδια ώρα που οι γέροντες πεθαίνουν, και οι εργάτες πεινάνε, και πάνε στη δουλειά υπό του φάσμα μιας πανδημίας, γιατί δεν έχουν άλλη επιλογή.

Την ίδια ώρα πάντως που η Δύση καλύπτει την μία τρύπα μετά την άλλη (αν πρόκειται για τους "μεγάλους παίκτες" πάντα), η Κίνα ανακοίνωσε...ένα ακόμα πλεόνασμα. Γιατί, ακόμα και σε συνθηκες καραντίνας, η Κίνα παράγει και εξάγει. Ακόμα και οι ιατρικές προμήθειες που τόσο ανάγκη τις έχουμε όλοι αυτή τη στιγμή, παράγονται στην Κίνα.

Το έχουμε ξαναπεί: όταν ο Β' Παγκόσμιος πόλεμος τελείωσε, οι ΗΠΑ είχαν μια τεράστια παραγωγική βάση (ενώ όλοι οι άλλοι είχαν αλληλοβομβαρδιστεί). Έτσι, οι ΗΠΑ παρήγαγαν τότε πάνω από το 50% των παγκόσμιων αγαθών. Και προφανώς βγήκαν από την κρίση του 1929 και το Β' Παγκόσμιο με πολλές απώλειες μεν, αλλά ως παγκόσμια υπερδύναμη δε. Κάτι αντίστοιχο θα γίνει τώρα με την Κίνα.

Σε μία είδηση που δείχνει τι γίνεται με τη θρησκεία παγκοσμίως, ας δούμε και αυτό το άρθρο με έναν παπά στην Αμερική, που αψηφούσε τον κορωνοιό και λειτουργούσε κανονικά, διότι η πίστη του θα τον σώσει, και τελικά...πέθανε από κορωνοιό:
Virginia pastor who defiantly held church service dies of coronavirus

Για το τέλος, ένα πραγματικά πολύ καλό άρθρο από την washington post, που περιγράφει την ιστορία ενός μπακάλη σε μια μαύρη και φτωχική γειτονιά της Αμερικής - ο άνθρωπος αυτός δίνε "βερεσέ" σε όλη τη γειτονιά τα είδη πρώτης ανάγκης που χρειάζονται, μιας και ολοένα και περισσότεροι πελάτες του δε μπορούν να τον πληρώσουν.

Αξίζει το χρόνο σας ως άρθρο, αν και οφείλουμε να σταθούμε σε ένα σημείο του, όπου ο μπακάλης αυτός λέει ότι αρχίζει πλέον και αυτός να "ζορίζεται", διότι μέχρι πότε μπορεί να δίνει "βερεσέ" τα εμπορεύματα του; Έχει δίκιο, διότι η φτώχεια δε θεραπεύεται με ανθρωπιά, μονάχα "καλύπτεται" από αυτή - και μόνο ως ένα σημείο. Από εκεί και πέρα είναι που χρειάζεται η πάλη για έναν άλλο κόσμο, αλλά αυτό δεν φαίνεται να βρίσκεται στα άμεσα σχέδια των εργατών, ούτε εδώ ούτε και παγκοσμίως. Οπότε, σχετικά με το άμεσο μέλλον μας...φτώχεια.

Το άρθρο πάντως όντως αξίζει, και μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.

Ακολουθεί η επόμενη από τις επιλεγμένες αναδημοσιεύσεις παλιότερων άρθρων μας - το άρθρο που αναδημοσιεύουμε σήμερα είχε αρχικά δημοσιευτεί στις 7 Μαρτίου 2011 εδώ:

***

"Άρχισαν τα όργανα" - από "επίσημα χείλη" πλέον, και σαφώς από εδώ και πέρα θα έχουμε μεγάλες μάχες για ένα νέο "Μπρέτον Γουντς", καθώς η ηγεμονία των ΗΠΑ, που αντικατοπτριζόταν νομισματικά στη συνθήκη του Μτρέτον Γουντς, τελειώνει, και οι υπόλοιποι ιμπεριαλιστές πιέζουν ο καθένας για λογαριασμό του, ώστε οι νέοι συσχετισμοί να αποτυπωθούν [και] στο νομισματικό επίπεδο:

Εικόνα ανάλογη του 1971 βλέπει στο διεθνές νομισματικό σύστημα η αντιπρόεδρος της Fed
Πριν καταργηθεί το Breton Woods

Η αντιπρόεδρος της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας, Τζάνερ Γιέλεν, υποστήριξε πως το διεθνές συναλλαγματικό σύστημα αντιμετωπίζει σήμερα ακριβώς τα ίδια προβλήματα με εκείνα προ 40ετίας, όταν είχε εγκαταλειφθεί η μετατρεψιμότητα δολαρίου-χρυσού.

Κατά τη διάρκεια συνεδρίου, που είχε διοργανώσει η Τράπεζα της Γαλλίας στο Παρίσι, η Γέλεν υπενθύμισε πως δεν έχουν εφαρμοστεί γενναίες μεταρρυθμίσεις στο συναλλαγματικό σύστημα, την ώρα που η δυσλειτουργία του θεωρείται ως μία από τις αιτίες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.

«Το διεθνές συναλλαγματικό σύστημα, στην ουσία, υποφέρει πάντοτε από την ίδια ασυμμετρία που προκλήθηκε από την απώλεια του συστήματος του Breton Woods, δηλαδή από μία εμφανή διαφορά στις πιέσεις που αντιμετωπίζουν οι υπερχρεωμένες και πλεονασματικές χώρες για να επιτρέψουν αυτόματες μετατροπές, ή για να αναλάβουν πολιτικές που θα μειώνουν τις επίμονες παγκόσμιες ανισορροπίες», εξήγησε.

Το σύστημα του Breton Woods, το οποίο εφαρμόστηκε το 1945 εξαρτιόταν από την μετατρεψιμότητα του δολαρίου σε χρυσό, με το οποίο συνδέονταν με μία σταθερή ισοτιμία τα υπόλοιπα ισχυρά νομίσματα στον κόσμο.

Το σύστημα εγκαταλείφθηκε σταδιακά μέσα στη δεκαετία του 60 με την εξαπλούμενη διόγκωση του αμερικανικού εξωτερικού ελλείμματος, που είχε ενθαρρυνθεί από την αύξουσα παγκόσμια ζήτηση για δολάρια. Το 1971, η Ουάσιγκτον έθεσε τέλος στη μετατρεψιμότητα του δολαρίου, εγκαινιάζοντας το κυμαινόμενο συναλλαγματικό σύστημα, το οποίο επισήμως θεσπίσθηκε το 1976.

Στο θέμα έχουμε αναφερθεί πολλές φορές - θυμίζουμε ενδεικτικά ένα απόσπασμα από αυτό εδώ το άρθρο μας:


"Nixon Ends Bretton Woods International Monetary System" - το παραπάνω βίντεο είναι το τηλεοπτικό διάγγελμα του προέδρου της Αμερικής Ρ. Νίξον, όταν ανακοίνωσε την κατάργηση του "κανόνα του χρυσού", καθώς και προσωρινούς δασμούς στις εισαγωγές των ΗΠΑ

Αν δείτε το βίντεο (είναι σύντομο - διαρκεί 4 λεπτά), θα δείτε ότι ο Νίξον καταρχήν προσπαθεί να βγάλει τον εαυτό του, την κυβέρνηση και το κράτος των ΗΠΑ "λάδι". Αυτοπαρουσιάζεται ως το "θύμα" μιας "άνανδρης επίθεσης" των "κακών κερδοσκόπων" εναντίον του δολαρίου.

Δε θα υπερασπιστούμε βέβαια τους κερδοσκόπους - απλά ο ατομικός πλουτισμός είναι η βάση ολόκληρου του καπιταλιστικού συστήματος, και είναι μάλλον γελοίο να βλέπει κανείς τους υπερασπιστές του συστήματος αυτού να βοηθούν και να ευχαριστούν τους τραπεζίτες και τους χρηματιστές που δίνουν δάνεια και βοηθούν έτσι "να κινηθεί η αγορά", αλλά όταν ξεσπά κρίση τότε να τα ρίχνουν όλα σε αυτούς, παρουσιάζοντας την κυβέρνηση, τους βιομήχανους και -κυρίως- τον ολιγαρχικό έλεγχο της παραγωγής από τους κεφαλαιοκράτες ως κάτι το "καλό", αν όχι ως κάτι που είναι..."υπεράνω κριτικής"!

Ας γυρίσουμε όμως σε αυτή την ιστορική απόφαση του Νίξον, που την ανακοίνωσε μέσω τηλεόρασης και με το γνωστό λαϊκίστικο στιλ που έχουν όλες οι κυβερνήσεις σε τέτοιες περιπτώσεις (παρεμπιπτόντως, μην εκπλαγείτε αν κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, ανοίξετε και εσείς μια μέρα την τηλεόραση, το ραδιόφωνο ή το ίντερνετ, κτλ, και δείτε τον αντίστοιχο "Νίξον" ή μια ομάδα από "Νίξον" να σας ανακοινώνουν μερικά νέα διατάγματα σχετικά με το χρυσό).

Στην ομιλία του, ο Νίξον αναφέρει τις έντονες επιθέσεις των κερδοσκόπων εναντίον του δολαρίου που παρατηρούνταν τότε (και παρατηρούνται και σήμερα).
Ο λόγος για τον οποίο οι κερδοσκόποι όντως επιτίθονταν εναντίον του δολαρίου είναι πως, σε αντίθεση με αυτό που ισχυρίζεται ο Νίξον, ότι "η οικονομια των ΗΠΑ ήταν καταπληκτική", η οικονομία των ΗΠΑ ΔΕΝ ήταν "καταπληκτική".

Ήταν βέβαια μια μεγάλη οικονομία, ωστόσο ΔΕΝ ήταν και τόοοσο "καταπληκτική", σε σχέση με αυτό που ήταν όταν υπογράφτηκε η συνθήκη του Μπρέτον Γουντς.

Όταν υπογράφτηκε αυτή η συνθήκη, μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι ΗΠΑ ήταν με διαφορά σε καλύτερη θέση απ' όλον τον δυτικό κόσμο, του οποίου και έγιναν ηγεμόνες.
Από οικονομικής άποψης, είχαν μεγάλη βιομηχανία, που είχε μάλιστα μείνει και σχετικά ανέπαφη από τους φασίστες (σε αντίθεση πχ με την Αγγλία, που ως τότε κυριαρχούσε, αλλά τώρα είχε βομβαρδιστεί άγρια από τις δυνάμεις του Χίτλερ, και ζήτησε μάλιστα δάνειο από τις ΗΠΑ για να βγάλει πέρα, δάνειο το οποίο και έλαβε, με αντάλλαγμα να συμφωνήσει στους όρους των ΗΠΑ για το Μπρέτον Γούντς).

Αυτό που καθόρισε το Μπρέτον Γούντς για το δυτικό κόσμο (η πρώην ΕΣΣΔ ανέλαβε το "ανατολικό μπλοκ") ήταν πως το δολάριο, ως νέο παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, θα είχε μια σταθερή ισοτιμία με το χρυσό, και τα άλλα νομίσματα θα συνδέονταν ΟΧΙ με το χρυσό, αλλά με το δολάριο. Δηλαδή το δολάριο ήταν ουσιαστικά ισοδύναμο του χρυσού!

Το πρόβλημα είναι πως, με την πάροδο του χρόνου, οι άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις άρχισαν να 'ανακτούν έδαφος", ανασυγκροτώντας την κατεστραμμένη παραγωγική τους βάση και μπορούσαν πλέον να κοιτάζουν σχεδόν "στα ίσια" τις ΗΠΑ. Άρα, ναι μεν οι ΗΠΑ στα χρόνια του Νίξον ήταν ακόμα η κραταιά δύναμη, αλλά ΔΕΝ ήταν και τόοοσο κραταιά όσο επί Μπρέτον Γουντς.

Επιεπλέον, όπως είχε παρατηρήσει από το 1960 περίπου ο Τρίφιν, στο γνωστό "δίλημμα του Τρίφιν" όπως ονομάζεται το φαινόμενο, το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα είναι κάτι που το θέλουν όλοι. Γι' αυτό και πρότεινε αντί για το δολάριο να υιοθετηθεί ένα παγκόσμιο νόμισμα, κάτι που είχε προτείνει και ο Κέινς παλιότερα. Ο λόγος είναι το ότι αν όλοι θέλουν το δολάριο, τότε οι ΗΠΑ είχαν το εξής δίλημμα:

Α) θα πρέπει να τυπώνουν διαρκώς νέα δολάρια για να καλύψουν τη ζήτηση και να συνεχίσει έτσι να υπάρχει καπιταλιστική ανάπτυξη (πχ όλοι χρειάζονται δολάρια για να αγοράσουν πετρέλαιο, και αν δεν έχουν πετρέλαιο, δε μπορούν να έχουν ανάπτυξη), κάτι που όμως είναι προφανώς πληθωριστικό, υποτιμά το δολάριο δηλαδή

Β) θα πρέπει να μην τυπώνουν διαρκώς φρέσκο χρήμα, προκειμένου να μην [υπερ]πληθωριστεί "μέχρι τέλους" το δολάριο, κάτι που όμως θα σταματήσει σε τεράστιο βαθμό την παγκόσμια καπιταλιστική ανάπτυξη.

Οι ΗΠΑ συνέχισαν να τυπώνουν χρήμα, φαινόμενο μάλιστα που γιγαντώθηκε και λόγω του πολέμου στο Βιετνάμ στα χρόνια του Νίξον, ο οποίο κόστισε πολύ ακριβά [και] από οικονομικής άποψης.

Όμως, θυμηθείτε αυτό που είπαμε και πιο πριν, ότι δηλαδή το δολάριο ήταν ισοδύναμο του χρυσού, με τον οποίο ήταν συνδεδεμένος με μια σταθερή ισοτιμία.

Όμως, ο χρυσός δεν "εκτυπώνεται", άλλωστε, ένα από τα βασικά του πλεονεκτήματα ως αποθήκη πλούτου εδώ και χιλιάδες χρόνια, ανεξαρτήτως σε πιο "χρηματοποιημένο" σύστημα βρισκόμαστε, είναι ακριβώς το ότι είναι σπάνιος, και εξορύσσεται με "αργό ρυθμό".

Αν όμως οι ΗΠΑ τυπώνουν πολλά δολάρια, και ο χρυσός που έχουν μένει σχετικά σταθερός, πώς γίνεται να διατηρηθεί η μεταξύ τους σταθερή ισοτιμία;

Είναι σα να λέμε ότι βάζω δύο αυτοκίνητα δίπλα-δίπλα στο δρόμο, και ενώ το ένα "ίσα που τσουλάει", το άλλο τρέχει με 100χμλ/ώρα, αλλά παρόλα αυτά εγώ περιμένω να παραμείνουν δίπλα-δίπλα.

Ε αυτό δε γινόταν. Άρα, θα έπρεπε να αλλάξει η μεταξύ τους ισοτιμία, δηλαδή το δολάριο να υποτιμηθεί έναντι του χρυσού (που παραμένει γενικά σταθερός όπως είπαμε). Αφού οι ΗΠΑ ήθελαν να το πληθωρίσουν, θα έπρεπε να δεχτούν και την υποτίμηση του. Αυτό το είχαν προφανώς καταλάβει και οι κερδοσκόποι, εξ ου και οι "επιθέσεις" τους εναντίον του δολαρίου που αναφέρει και ο Νίξον (όλοι αγόραζαν χρυσό και πούλαγαν τα δολάρια, αναμένοντας μια υποτίμηση του δολαρίου έναντι του χρυσού).

Αυτό που έκανε ο Νίξον ήταν να καταργήσει εντελώς τη μεταξύ τους σχέση, τον "κανόνα του χρυσού". Αυτό "του έλυσε τα χέρια", προκειμένου να μπορεί να τυπώσει όσα δολάρια ήθελε.

Επίσης, όπως έχουμε δει και σε παλιότερα άρθρα, οι ΗΠΑ έκαναν μια συμφωνία με τους πετρελαιάδες, ώστε οι χώρες αυτές να δέχονται ως πληρωμή για το πετρέλαιο τους δολάρια και μόνο δολάρια, και οι ΗΠΑ ως αντάλλαγμα τους έχουν αφήσει ανενόχλητους να σχηματίσουν το καρτέλ του (ΟΠΕΚ), καθορίζοντας μονοπωλιακά τις τιμές. Έτσι, οι ΗΠΑ "προστάτευσαν" το δολάριο, καθώς έστω και άτυπα το έχουν συνδέσει με έναν "κανόνα του πετρελαίου", υποχρεώνοντας όλες τις χώρες να εξακολουθούν να χρειάζονται δολάρια, και άρα να το στηρίζουν.

Όμως, καθώς πλέον το δολάριο πληθωρίζεται με ρυθμούς-ρεκόρ, τα "ξεχασμένα" αυτά διλήμματα ξαναέρχονται στη επιφάνεια, και μάλιστα πιο έντονα από ποτέ:

Το δολάριο πληθωρίζεται σε ρυθμούς ρεκόρ, η οικονομία των ΗΠΑ είναι μη ανταγωνιστική σε σχέση πχ με αυτή της Γερμανίας ή της Κίνας (πότε είδατε για τελευταία φορά σε κάτι να αναγράφεται "made in USA";), και σιγα-σιγα δημιουργείται "αντίπαλο δέος" για τις ΗΠΑ με τη συμμαχία Κίνας Ρωσίας, και την Ευρώπη (Γερμανία-Γαλλία) να έλκεται από αυτούς.

Το δολάριο ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα δεν έχει πολύ χρόνο ζωής, διότι οι ΗΠΑ θα το πληθωρίσουν (ήδη έχει αρχίσει) "μέχρι τέλους".

Όσο περισσότερο το αντιλαμβάνονται αυτό οι ανταγωνιστές τους, τα υπόλοιπα κράτη, διάφοροι "κερδοσκόποι" (ιδιώτες κεφαλαιοκράτες), κτλ, τόσο θα απομακρύνονται από αυτό, προκειμένου να μη χάσουν άλλα λεφτά, και θα πιέζουν για ένα νέο παγκόσμιο νομισματικό σύστημα, που θα αντανακλά τους νέους συσχετισμούς δυνάμεων. Η πίεση αυτή θα είναι "διακριτική", όσο το δυνατόν, ώστε "να μη ξυπνήσουν τα κοιμισμένα πλήθη", και έχουμε μια ανεξέλεγκτη κατάρρευση του δολαρίου, αντί για μια όσο το δυνατόν ελεγχόμενη (απ' αυτούς) και μακρόχρονη κατάρρευση του, ώστε να ελαχιστοποιήσουν τις απώλειες τους (μιας και οι περισσότεροι "μεγάλοι παίχτες", κεντρικές τράπεζες, κτλ) κατέχουν πολύ μεγάλες ποσότητες δολαρίων).

Όσο για το χρυσό, τα έχουμε πει χίλιες φορές. Είναι, μαζί βέβαια με το ασήμι (σε δεύτερο έστω ρόλο), τα μόνα νομίσματα που θα μείνουν σταθερά, όταν όλα τα άλλα θα πληθωρίζονται (υποτιμούνται).

Άλλωστε, αυτή είναι η "λειτουργία" του χρυσού, είναι αποθήκη του πλούτου.

Η μεταπολεμική περίοδος ήταν μια σχετικά μεγάλη, από ιστορικής άποψης, περίοδος αδιάκοπης καπιταλιστικής ανάπτυξης. Υπήρξαν βέβαια και εξεγέρσεις, και πόλεμοι, και χούντες, και χίλια δυο άλλα. Γενικά μιλώντας όμως, είχαμε καπιταλιστική ανάπτυξη. Άρα, γιατί να αποθηκεύσει κάποιος το κεφάλαιο του στο χρυσό, όταν μπορεί να το επενδύσει σε βιομηχανίες, στο χρηματιστήριο ή ξέρω και εγώ που αλλού, και να αυγατίσει έτσι τον πλούτο (το κεφάλαιο) του;

Η μεταπολεμική περίοδος τελειώνει όμως - και έως ότου "κινεζοποιηθούν" οι εργάτες στη δύση, ώστε να είναι ανταγωνιστικοί με αυτούς της Κίνας ή έστω της Βουλγαρίας, μην περιμένετε επενδύσεις. Έτσι, όλοι "αποθηκεύουν" το κεφάλαιο τους στο χρυσό, περιμένοντας "καλύτερες μέρες" για επενδύσεις (δηλαδή την "κινεζοποίηση" των εργατών).

Είδαμε ότι ο πρόεδρος της Παγκόσμιας τράπεζες πρότεινε να επανασχεδιαστεί το SDR, το παγκόσμιο νόμισμα του ΔΝΤ, και να συμπεριλάβει μέσα του όχι μόνο το δολάριο, το ευρώ, το γιεν και τη λίρα όπως τώρα, αλλά και το γουάν και το χρυσό...

---

Επίσης, θυμίζουμε και αυτά που έχουμε δει για την λεγόμενη "πετρελαϊκή κρίση" του 1973:


Η φωτογραφία είναι από την πετρελαική κρίση του 1973, με τα βενζινάδικα να μην έχουν βενζίνη, διότι ο ΟΠΕΚ είχε σταματήσει τις εξαγωγές πετρελαίου. Το γιατί το έκανε αυτό μας το λέει και η wikipedia, αν και οι αναγνώστες μας θα το ξέρουν ήδη (το έκαναν διότι δεν ήθελαν να πληρώνονται σε δολάρια, όταν οι ΗΠΑ διαρκώς τα πληθώριζαν, και ζητούσαν να πληρωθούν σε χρυσό. Σας θυμίζει κάτι η όλη φάση; Ετοιμαστείτε για μια επανάληψη, αλλά αυτή τη φορά θα είναι 'μέχρι τέλους' η κρίση

Από ένα σχετικά καλό (όχι τέλειο, αλλά καλό) άρθρο της wikipedia:

US off the Gold Exchange Standard (whereby only the value of the US dollar had been pegged to the price of gold and all other currencies were pegged to the US dollar), allowing the dollar to "float".

Shortly thereafter, Britain followed, floating the pound sterling. The industrialized nations followed suit with their respective currencies. In anticipation of the fluctuation of currencies as they stabilized against each other, the industrialized nations also increased their reserves (printing money) in amounts far greater than ever before. The result was a depreciation of the value of the US dollar, as well as the other currencies of the world. Because oil was priced in dollars, this meant that oil producers were receiving less real income for the same price. The OPEC cartel issued a joint communique stating that forthwith they would price a barrel of oil against gold.

This led to the "Oil Shock" of the mid-seventies. In the years after 1971, OPEC was slow to readjust prices to reflect this depreciation. From 1947-1967 the price of oil in U.S. dollars had risen by less than two percent per year. Until the Oil Shock, the price remained fairly stable versus other currencies and commodities, but suddenly became extremely volatile thereafter. OPEC ministers had not developed the institutional mechanisms to update prices rapidly enough to keep up with changing market conditions, so their real incomes lagged for several years. The substantial price increases of 1973-74 largely caught up their incomes to Bretton Woods levels in terms of other commodities such as gold.