Η "πώληση χρυσού" από την Κύπρο και η "συμφωνία της Ουάσινγκτον"

Όπως θα έχετε καταλάβει και από τις σχετικά λίγες αναρτήσεις, είμαι ακόμα μπλεγμένος με διάφορες υποθέσεις και τρεξίματα, και δε μπορώ ακόμα να γράψω όπως θα ήθελα. Γι' αυτό και σήμερα θα γράψω για ένα θέμα που ίσως να μην ενδιαφέρει άμεσα τον εργάτη, αλλά πάντως είναι ένα θέμα που  το θεωρώ σημαντικό για το μέλλον, μιας και όπως ξέρετε, εδώ και χρόνια γράφω για τον υπερπληθωρισμό του δολαρίου ως την "τελική λύση" αυτής της κρίσης.

Διαβάσαμε λοιπόν αυτές τις μέρες ότι η Κύπρος ετοιμάζεται να πουλήσει ένα -μικρό έστω- μέρος του χρυσού της, ώστε να χρηματοδοτήσει έτσι τα "πακέτα σωτηρίας" που χρειάζονται οι τράπεζες της. Δεν είναι και "περίεργο", άλλωστε το ίδιο πράγμα βλέπουμε πλέον να συμβαίνει συνεχώς γύρω μας σε μικροκλίμακα, καθώς έχουν δημιουργεί ένα σωρό ενεχυροδανειστήρια που αγοράζουν χρυσό για μετρητά (cash for gold): Ένα σωρό άνθρωποι γύρω μας χρεωκοπούν, και προκειμένου να πάρουν μια προσωρινή έστω ανάσα, πουλάνε χρυσαφικά, αλλά και ότι άλλο πολύτιμο έχουν (χωράφια, σπίτια, ακόμα και ηλεκτρικές συσκευές, κτλ). Αυτό ουσιαστικά ετοιμαζόταν να κάνει και η Κύπρος ως κράτος. Όποιος έχει ρευστό μπορεί να αγοράσει χρυσό, γη, και άλλα τέτοια "real assets" σε τιμή ευκαιρίας στην εποχή μας, και στο μέλλον να βγει "νικητής" από την κρίση, διότι η αξία των νομισμάτων/μετοχών/ομολόγων, κτλ θα είναι πολύ μειωμένη, ενώ τα real assets, ειδικά ο χρυσός θα είναι πολύτιμα.

Βέβαια, η Κεντρική Τράπεζα Κύπρου διέψευσε αυτές τις φήμες - εδώ και το σχετικό άρθρο:

Κεντρική Τράπεζα Κύπρου: Δεν ευσταθεί η πληροφορία για την πώληση χρυσού αξίας 400 εκατ. ευρώ

Στην κατηγορηματική διάψευση των πληροφοριών περί πώλησης από την πλευρά της Κύπρου αποθεμάτων χρυσού αξίας 400 εκατ. ευρώ, ως εργαλείο χρηματοδότησης μέρους του πακέτου διάσωσης της χώρας, προχώρησε η Κεντρική Τράπεζα Κύπρου.

 Όπως αναφέρει η Κεντρική Τράπεζα Κύπρου το θέμα του χρυσού και η ενδεχόμενη πώληση του έχει τεθεί εδώ και πολύ καιρό.

Θα δούμε βέβαια αν τελικά θα πουλήσουν ή όχι - ο Ντράγκι πάντως, ο πρόεδρος δηλαδή της ΕΚΤ δήλωσε σήμερα ότι "η κεντρική τράπεζα της  Κύπρου είναι ελεύθερη να κάνει ότι θέλει με το χρυσό της, αλλά αν πουλήσουν, τα λεφτά πρέπει υποχρεωτικά να πάνε για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών"

Aν η Κύπρος τελικά πουλήσει χρυσό, το "ηθικόν δίδαγμα" της όλης ιστορίας θα είναι ότι "από εδώ και πέρα, αν οι τράπεζες δώσουν δάνεια και πιστώσεις, και μετά αυτά τα δάνεια και οι πιστώσεις δε μπορούν να εξοφληθούν, τότε κάντε ότι καταλαβαίνετε και αναλάβετε μόνοι σας τις ευθύνες των πράξεων σας, πάντως εμείς δε δίνουμε πακέτα σωτηρίας μέσω του πληθωρισμού-υποτίμησης του νομίσματος. Η νομισματική σταθερότητα του ευρώ είναι για εμάς πάνω από οτιδήποτε άλλο, ακόμα και πάνω από την τραπεζική σταθερότητα".

Έτσι και αλλιώς η ποσότητα του χρυσού που έχει η Κύπρος είναι "σχετικά μικρή" για τα διεθνή δεδομένα (όχι βέβαια ότι είναι και ασήμαντη - κάθε άλλο). Από τη στιγμή που η ποσότητα χρυσού είναι μικρή, δε θα έχει μεγάλη "οικονομική" επίπτωση, ωστόσο θα έχει αρκετά μεγάλη "πολιτική" επίπτωση, διότι θα είναι η πρώτη φορά μέσα στην κρίση που ένα κράτος-μέλος της ευρωζώνης αναγκάζεται να πουλήσει χρυσό για να αποφύγει τη χρεωκοπία, μιας και η ΕΚΤ αρνείται πεισματικά να τυπώσει χρήμα και να χρηματοδοτήσει με τα πληθωριστικά αυτά ευρώ το κράτος αυτό.

Πάντως, είναι σημαντικό να θυμόμαστε πάντα ότι η Γερμανία θέλει η ευρωζώνη να έχει χρυσό, και όχι να τον χάσει (θα το αναλύσουμε αυτό σε λίγο).

Άρα, αν τελικά η Γερμανία δώσει το ΟΚ για μια πώληση χρυσού από την Κύπρου (μιας και αυτή κάνει σε μεγάλο βαθμό κουμάντο πλέον), τότε η ποσότητα που θα πουληθεί θα είναι μικρή, και το ιδανικό θα ήταν να πουληθεί σε κάποιον αγοραστή εντός ευρωζώνης ή σε κάποιον αγοραστής εκτός ευρωζώνης που όμως είναι "σύμμαχος" των Γερμανών στην προσπάθεια που κάνουν να αποκαθηλώσουν το δολάρια με το ευρώ ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα (τέτοιοι σύμμαχοι είναι προφανώς η Ρωσία, η Κίνα, και κάμποσοι πετρελαιάδες).

Στην προσπάθεια της Γερμανίας να προωθήσει το ευρώ ως αντι-δολάριο, έχει κάποιους άσσους στο μανίκι της:

- Καταρχήν, η Γερμανία προωθεί μέτρα σκληρής λιτότητας, αντί να διασώζει τις χρεωκοπημένες τράπεζες με πληθωριστικά ευρώ, όπως κάνουν πχ οι ΗΠΑ ή οι σύμμαχοι τους (πχ Ιαπωνία, κτλ). Όπως έχουμε ακούσει πολλές φορές εδώ στην Ελλάδα, "στόχος είναι να υπάρχουν από εδώ και πέρα ισοσκελισμένοι ή και πλεονασματικοί προϋπολογισμοί", αντί να διογκώνονται διαρκώς τα ελλείμματα όπως πχ γίνεται στην Αμερική, όπου ειδικά τα 4 τελευταία χρόνια τα ετήσια ελλείμματα ξεπερνούν το 1 τρις $/έτος (βέβαια ο στόχος αυτός της κατάργησης των ελλειμμάτων δεν επιτυγχάνεται και πολύ, άσε που περιλαμβάνει την μερική ή και ολική εξόντωση των εργατών αλλά και άλλων κατώτερων στρωμάτων. Αλλά εντάξει μωρέ, τι μας νοιάζει για τους ασήμαντους αυτούς "ανθρωπάκους", είναι "αναγκαία θυσία" ώστε μακροπρόθεσμα να πετύχουμε τη "δημοσιονομική σταθερότητα" χωρίς να πληθωρίσουμε τα νόμισμα). Από τη στιγμή που το ευρώ δεν τυπώνεται, μακροπρόθεσμα θα είναι προτιμότερη λύση για τους ιμπεριαλιστές όπως η Κίνα ή οι πετρελαιάδες που θέλουν να κάνουν αποταμίευση του πλούτου τους σε σχέση με το δολάριο που διαρκώς χάνει την αξία του (ποιος θα θέλει να αποταμιεύει σε ένα νόμισμα που διαρκώς πληθωρίζεται; Κανένας). Δεν είναι τυχαίο που χώρες όπως η Κίνα και η Ρωσία υπογράφουν διαρκώς νέες συνθήκες που καταργούν το δολάριο ως μέσο συναλλαγών, και προς το παρόν χρησιμοποιούν τα δικά τους νομίσματα (τελευταίο "κρούσμα" ήταν μια συμφωνία ανάμεσα σε Κίνα και Αυστραλία να σταματήσουν να χρησιμοποιούν το δολάριο και να συναλλάσσονται μεταξύ τους στα δικά τους νομίσματα).

Προς το παρόν βέβαια, όλη αυτή η "αναστάτωση" που -σκόπιμα- προκαλεί με τη στάση της η Γερμανία στην ευρωζώνη απωθεί τους λοιπούς ιμπεριαλιστές από το ευρώ, που βλέποντας μια "τραπεζική αβεβαιότητα" δε μπορούν να ξέρουν "τι μέλλει γενέσθαι". Η Γερμανία όμως πιστεύει ότι τελικά όλοι θα υποκύψουν στη θέληση της, και άρα παρά τη γκρίνια και τις διάφορες "αναταράξεις" τύπου Κύπρου, θα ελέγξει την κατάσταση χωρίς να τυπώσει ευρώ. Όσα τύπωσε-τύπωσε στην αρχή ώστε να σώσει τις δικές της τράπεζες που είχαν πχ ελληνικά ομόλογα, αλλά πλέον δεν ξανατυπώνει (πέρα από έκτακτες ίσως περιπτώσεις). Μέχρι και νομοσχέδιο εξετάζει για κούρεμα των μεγαλοκαταθέσεων σε όλη την ευρωζώνη, πράγμα που δείχνει ότι η Γερμανία έμεινε 100% ικανοποιημένη απ΄το "πείραμα" της Κύπρου, την οποία κατάφερε να "ελέγξει" χωρίς πληθωρισμό του ευρώ. Κατάφερε δηλαδή να κρατήσει τη νομισματική σταθερότητα, μεταφέροντας το βάρος στους "επενδυτές της τράπεζας" (ναι, είτε το καταλαβαίνετε είτε όχι, και είτε σας αρέσει είτε όχι, από τη στιγμή που δίνετε τις αποταμιεύσεις σας σε μια τράπεζα, είστε επενδυτές στην τράπεζα αυτή, γιατί τα λεφτά σας θα χρησιμοποιηθούν για επενδύσεις, έστω και αν κανένας δε θα ζητήσει επίσημα την άδεια σας, ούτε θα σας ενημερώσει).

Μακροπρόθεσμα λοιπόν, αν/όταν η Γερμανία καταφέρει να καλύψει όλες τις τρύπες των τραπεζών χωρίς να τυπώσει ευρώ, απλά κλέβοντας καταθέσεις ή/και μέσω των μέτρων "λιτότητας", το ευρώ θα τα πάει θαυμάσια (!) στις διεθνείς χρηματαγορές, διότι η ευρωζώνη θα είναι η μόνη δύναμη που θα έχει σώσει τις τράπεζες χωρίς να θυσιάσει τη νομισματική της σταθερότητα (σε αντίθεση πχ με ότι συμβαίνει σε ΗΠΑ, Ιαπωνία, κτλ, όπου απλά τυπώνουν χρήμα με τη σέσουλα, πληθωρίζοντας το χωρίς κανένα όριο και φραγμό). Όταν δηλαδή οι υπόλοιποι ιμπεριαλιστές(κυρίως Ρωσία/Κίνα) δουν ότι η Γερμανία έχει θέσει την κατάσταση "υπό έλεγχο", και μάλιστα διατηρώντας σταθερό το ευρώ, τότε ασφαλώς και θα το προτιμήσουν έναντι του δολαρίου.

Κάτι ακόμα: Πολλοί λένε -και δεν έχουν άδικο- ότι με όλα αυτά που κάνει η Γερμανία εξαθλιώνει και εξαγριώνει τους λαούς, άρα αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, τότε τα ψωμιά του ευρώ είναι μετρημένα. Σωστό, αλλά...δε θα χρειαστεί η κατάσταση αυτή που υπάρχει σήμερα να υπάρχει για πού ακόμα Κάποια στιγμή (μπορεί σε λίγους μήνες, μπορεί σε λίγα χρόνια) το δολάριο θα υπερπληθωριστεί (το πότε ¨ακριβώς θα συμβεί αυτό δε μπορώ να το προβλέψω, άλλωστε αυτό εξαρτάται από ένα σωρό παράγοντες που έχουν να κάνουν με τις κινήσεις των των ΗΠΑ και των συμμάχων της, όσο και του αντίπαλου μπλοκ).

Όταν λοιπόν συμβεί αυτό, και το ευρώ αναβαθμιστεί πάρα πολύ ως "αντιδολάριο", τότε η Γερμανία θα βγει και θα πει στους λαούς της ευρωζώνης (ή σε όσους έχουν απομείνει τέλος πάντων, μιας και ήδη έχουν εξοντώσει με τις πολιτικές τους ένα σωρό κόσμο) ότι "εντάξει ρε παιδιά, το ξέρουμε ότι σας ζορίσαμε πολύ, αλλά ορίστε η ανταμοιβή σας, τώρα οι Αμερικάνοι ζουν σε μεγάλη φτώχεια μιας και έχασαν το "νομισματικό πόλεμο" και τα δολάρια τους έχουν χάσει σχεδόν όλη τους την αξία, ενώ εμείς εδώ στην ευρωζώνη έχουν πλέον το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, και χάρη σε αυτό προμηθευόμαστε φτηνή ενέργεια από τους πετρελαιάδες, έχουμε καλή και σταθερή ισοτιμία/αγοραστική δύναμη, κτλ, κτλ, κτλ". Θα μας πουν δηλαδή ότι κάναμε μερικές "απαραίτητες θυσίες", αλλά το τελικό αποτέλεσμα "άξιζε τον κόπο" - και θα βρεθούν πολλοί που θα τους χειροκροτήσουν (όπως γίνεται πάντα στην ανθρώπινη ιστορία), διότι πολύ κόσμος θα πει "από το να είχε υπερπληθωριστεί εντελώς και το ευρώ και να είμαστε σαν τους Αμερικάνους ή τους Γιαπωνέζους που μέσα σε μια νύχτα έχασαν σχεδόν όλη την αξία των νομισμάτων τους, καλύτερα που είμαστε με τους "αξιόπιστους" Γερμανούς!"

- Ένας δεύτερος άσσος που έχει στο μανίκι της η Γερμανία, στη μάχη για την νομισματική-οικονομική κυριαρχία είναι ότι τα συνδυαστικά αποθέματα της ευρωζώνης είναι τα μεγαλύτερα στον κόσμο: Στην πραγματικότητα, το εγχείρημα της ευρωζώνης ήταν ο μόνος τρόπος για τη Γερμανία να συγκεντρώσει περισσότερο χρυσό από τους Αμερικάνους χωρίς να χρειαστεί να ξοδέψει μάλιστα τίποτα, διότι απλά συνδύασε τα υπάρχοντα αποθέματα των υπόλοιπων κρατών-μελών με τα δικά της. Έτσι, όταν έρθει η "μέρα της κρίσης" και το δολάριο υπερπληθωριστεί, η Γερμανία θα έχει ένα νόμισμα που όχι μόνο δεν έχει τυπωθεί μέχρι αηδίας, αλλά παράλληλα θα έχει και ένα νόμισμα που υποστηρίζεται από τα μεγαλύτερα αποθέματα χρυσού στον κόσμο (ο χρυσός θα έχει τότε πολύ μεγαλύτερη ισοτιμία απ' ότι έχει τώρα, και γενικά θα παίζει και μεγαλύτερο ρόλο απ' ότι τώρα, κάνοντας ένα δυναμικό come-back στο οικονομικό προσκήνιο. Άλλωστε, οι τελευταίες ειδικά δεκαετίες χαρακτηρίζονταν από τη διαρκή πίστωση, από τα όλο και περισσότερα δάνεια που δίνονταν δηλαδή. Τώρα που τα δάνεια αυτά δε μπορούν να αποπληρωθούν, η σταθερότητα που προσφέρει ο χρυσός λογικό είναι να επανέλθει στο προσκήνιο).

- Ένας τρίτος άσσος που έχει στο μανίκι της η Γερμανία είναι ο "πρωτοποριακός" για την εποχή του μηχανισμός που χρησιμοποίησε για να μετράει τα αποθέματα χρυσού της ευρωζώνης. Όταν πρωτοβγήκε το ευρώ, χρησιμοποίησε τη λεγόμενη μέθοδο του "mark-to-market" για το χρυσό, που μάλιστα έχει πλέον βρει αρκετούς "μιμητές" σε άλλα κράτη όπως η Ρωσία, που επίσης είναι εναντίον των ΗΠΑ και του δολαρίου.

Σε αυτή τη μέθοδο, τα αποθέματα χρυσού της ευρωζώνης "βγαίνουν στην αγορά", και η τιμή τους καθορίζεται με βάση την ισοτιμία που έχει ο χρυσός στην αγορά. Αντίθετα, αν πχ δούμε το πως μετρά η Αμερική τα δικά της αποθέματα χρυσού, θα δούμε ότι τους έχει δώσει μια συγκεκριμένη τιμή, που δεν αλλάζει ποτέ, άσχετα με το τι γίνεται στην αγορά. Ο λόγος είναι πως αν η Αμερική "βγάλει στην αγορά" το χρυσό της, τότε ο χρυσός αυτός θα μπορούσε να διεκδικηθεί από άλλα κράτη με την παλιά (χαμηλή) ισοτιμία που ίσχυε στην εποχή του Μπρέττον Γουντς, διότι από νομικής άποψης, η Αμερική παρανόμησε όταν αποφάσισε να καταργήσει τον κανόνα του χρυσού το 1971: Όταν έγινε αυτό, υπήρχαν πολλά κράτη που αποταμίευαν σε δολάρια, που αντιστοιχούσαν σε κάποια ποσότητα χρυσού. Με το να καταργήσει η Αμερική τον "κανόνα του χρυσού", τα κράτη αυτά βρέθηκαν να έχουν στα χέρια τους δολάρια τα οποία πλέον ΔΕΝ αντιστοιχούσαν σε χρυσό, και άρα η Αμερική ουσιαστικά τους κορόιδεψε/έκλεψε ==> Αν λοιπόν η Αμερική ξαναβγάλει το χρυσό της στην αγορά, τότε θα αντιμετωπίσει σοβαρά αντίποινα από...τους πάντες. Το ίδιο πρόβλημα με την Αμερική έχουν και ένα σωρό άλλα κράτη που επίσης κατάργησαν τότε τον "κανόνα του χρυσού".

Το ευρώ όμως είναι ένα "φρέσκο' νόμισμα, που δεν υποφέρει από τέτοιου είδους "προβλήματα του παρελθόντος". Βγάζει λοιπόν το χρυσό του στην αγορά, και άρα δε θα έχει ποτέ πρόβλημα, ακόμα και αν το δολάριο καταρρεύσει - δείτε το εξής διάγραμμα και θα εξηγήσουμε:

Στο διάγραμμα βλέπουμε το πως μετράει η ΕΚΤ τα συναλλαγματικά της αποθέματα: 

• Με μπλε βλέπουμε το χρυσό (που η αξία του διαρκώς αυξάνεται, σε αντιστοιχία με την άνοδο της ισοτιμίας του χρυσού την τελευταία δεκαετία)
• Με κόκκινο βλέπουμε τα δολάρια/γιεν/στερλίνες και γενικά το ξένο συνάλλαγμα που κατέχει η ΕΚΤ. Η αξία του ξένου αυτού συναλλάγματος διαρκώς πέφτει, διότι πέφτει η αξία των νομισμάτων αυτών.

ΑΡΑ, ακόμα και αν (όταν) το δολάριο υπερπληθωριστεί, η ΕΚΤ δε θα έχει συναλλαγματικό πρόβλημα, διότι ναι μεν τα δολάρια που κατέχει θα χάσουν την αξία τους, αλλά η απώλεια αυτή θα ισοσταθμιστεί από την αντίστοιχη άνοδο της ισοτιμίας του χρυσού. 

Και όχι μόνο αυτό, αλλά η ΕΚΤ κατέχει περισσότερο χρυσό από οποιονδήποτε άλλο "παίχτη" στην παγκόσμια σκακιέρα, οπότε θα βρεθεί πιο ευνοημένη από οποιονδήποτε άλλον! Η Κίνα, η Ρωσία και η Σαουδική Αραβία αγοράζουν τα τελευταία χρόνια σαν τρελές, και προφανώς για να συμμαχήσουν με τη Γερμανία και να τη στηρίξουν στο εγχείρημα της με το ευρώ, έχουν το "ελεύθερο" από τους Γερμανούς να αγοράζουν όλο το χρυσό ώστε να έχουν και αυτοί αρκετό, με τη Γερμανία να μην βιάζεται και να τους περιμένει υπομονετικά, ώστε όταν ετοιμαστούν και αυτοί, να κάνουν τότε την επίθεση τους. 

Έτσι, η Κίνα/Ρωσία κτλ θα έχουν αρκετό χρυσό όταν ξεκινήσει ο "μεγάλος νομισματικός πόλεμος εναντίον του δολαρίου", ενώ η Γερμανία που τόσο καιρό δεν πολυαγόρασε σχεδόν τίποτα από χρυσό και απλά περίμενε τους άλλους, παίρνει ως αντάλλαγμα την καθιέρωση του ευρώ ως αντιδολαρίου. Αν πχ το δολάριο υπερπληθωριζόταν σήμερα, η Κίνα θα είχε συγκριτικά μικρές ποσότητες χρυσού, γιατί ακόμα δεν έχει προλάβει να αγοράσει όλο τον χρυσό που θα μπορούσε. Γι' αυτό και προτιμά μια "ελεγχώμενη κατάρρευση" του δολαριακού συστήματος, ώστε σιγά-σιγά, και χωρίς να το πάρουν χαμπάρι και να πανικοβληθούν οι μάζες, να αγοράσει χρυσό, γη, φυσικούς πόρους, κτλ).

Δυνάμεις λοιπόν όπως η Κίνα έχουν κάθε συμφέρον από αυτή την "αργή" διαδικασία - και έτσι η συμμαχία με τη Γερμανία έχει ως εξής: "Αφήστε εμάς να αγοράσουμε κάποιο χρυσό ακόμα για μερικά χρόνια, και εμείς θα παρέχουμε αρκετή 'πολιτική στήριξη' στο ευρώ ώστε να ξεπεράσει τις όποιες 'παιδικές ασθένειες' έχει και κατόπιν θα το χρησιμοποιήσουμε ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, μιας και το γουάν δε μπορεί να παίξει αυτό το ρόλο" (τα αποθέματα χρυσού της Κίνας δεν μπορούν ακόμα να συναγωνιστούν τα αποθέματα της Γερμανίας, πόσο μάλλον τα συνολικά αποθέματα χρυσού ολόκληρης της ευρωζώνης. Και επίσης είναι και αυτός ένας λόγος που η Γερμανία δείχνει σχετική εγκράτεια και δεν αγοράζει χρυσό όπως η Κίνα ή η Ρωσία, διότι αν η Γερμανία αγόραζε κι άλλο χρυσό, θα είχε "υπερβολικά μεγάλο" πλεονέκτημα μετά τον υπερπληθωρισμό του δολαρίου και άρα η Κίνα και η Ρωσία δε θα τη στήριζαν όπως τώρα με το ευρώ (διότι η συμμαχία θα ήταν άνιση υπέρ των Γερμανών, ενώ τώρα όλοι κερδίζουν περίπου τα ίδια).

- Ένας τέταρτος άσσος που έχει στο μανίκι της η Γερμανία, είναι η λεγόμενη "συμφωνία της Ουάσινγκτον για το χρυσό" (Washington Agreement on Gold).

Η ευρωζώνη βλέπετε έχει επιφορτιστεί και με έναν ακόμα ρόλο: Την καταστροφή του "paper gold", που έως τώρα στήριζε την άνευ ορίου εκτύπωση χρήματος, και προφανώς πλέον συμφέρει μόνο τους Αμερικάνους, αλλά όχι τους Γερμανούς/Κινέζους/Ρώσους/πετρελαιάδες. Στη συνέχεια θα δούμε πως θα το κάνουν αυτό, αλλά προς το παρόν μια υπενθύμιση του τι είναι ο paper gold.

Σε παλιότερο άρθρο μου έχω εξηγήσει ότι η σημερινή αγορά χρυσού αποτελείται από δύο ξεχωριστές υποενότητες, τον "πραγματικό" χρυσό, και το "paper gold". Δείτε ένα απόσπασμα από αυτό το παλιό άρθρο, που πάντως αξίζει σίγουρα να το ξαναδιαβάσετε ολόκληρο, γιατί θα μας χρειαστεί οπωσδήποτε στο μέλλον, μιας και εξηγεί ότι αυτό που σήμερα βλέπουμε ως "ισοτιμία του χρυσού" είναι σε μεγάλο βαθμό μια οφθαλμαπάτη:

 [...] σήμερα η ισοτιμία χρυσού-δολαρίου καταγράφει μεγάλη πτώση, όπως και τις προηγούμενες μέρες, με το χρυσό να συμπεριφέρεται...σαν "διχασμένη προσωπικότητα", με διαστήματα όπου σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, και μετά με διαστήματα που η ισοτιμία του πέφτει απότομα.[...]

 Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων βλέπει ένα νούμερο (πχ 1500$/ουγγιά σήμερα), και νομίζει ότι αυτό το νούμερο αντανακλά την αξία των ράβδων χρυσού, των χρυσών νομισμάτων, των χρυσών κοσμημάτων, κτλ. Δεν είναι ακριβώς έτσι όμως.

Στη σημερινή εποχή, η ισοτιμία του χρυσού που βλέπουμε είναι μια σύνθεση δύο διαφορετικών πραγμάτων - και έτσι εξηγείται και το γιατί η ισοτιμία του χρυσού συμπεριφέρεται ως "διχασμένη προσωπικότητα": Διότι όντως αποτελείται από δύο ξεχωριστές "προσωπικότητες".[...]

 Όπως και ο χρυσός, έτσι και το ασήμι έχει νομισματική αξία (αν και όχι τόσο μεγάλη). Και όπως ο χρυσός, έτσι και το ασήμι "ανεβαίνει". Και όπως ο χρυσός, έτσι και το ασήμι "μανιπιουλάρεται", ώστε να μένει η τιμή του όσο πιο χαμηλά γίνεται μέσω του "paper silver" (και "paper gold" αντίστοιχα):

Συγκεκριμένα, το σύστημα λειτουργεί κάπως σαν τα αποθέματα των τραπεζών, που ΔΕΝ διαθέτουν όλα τα λεφτά που δανείζουν, αλλά μονάχα ένα μέρος τους (πχ το 10%). Έτσι και εδώ, υπάρχουν συμβόλαια, με τα οποία αγοράζεις χρυσό/ασήμι, χωρίς όμως να σου δίνουν κάτι. Σου δίνουν απλά έναν "λογαριασμό τράπεζας", ένα "βιβλιάριο" δηλαδή, που λέει ότι έχεις το τάδε χρυσό ή ασήμι. Όμως, η τράπεζα ΔΕ διαθέτει όλο αυτό το χρυσό/ασήμι που έχει "πουλήσει" - και αν της το ζητήσουν όλοι, ΔΕ θα το πάρουν όλοι.

Γι' αυτό και όλοι "φεύγουν" πλέον από το "paper gold/silver", και ζητούν πραγματικό χρυσό/ασήμι.[...]

Ο κόσμος απορρίπτει αυτόν τον paper gold, και η αξία του διαρκώς πέφτει, προκαλώντας αυτές τις πτώσεις στην ισοτιμία του χρυσού. Αντίθετα, σε μέρες όπου υπερισχύει η κίνηση του πραγματικού χρυσού, η ισοτιμία ανεβαίνει. Αυτή η κατάσταση θα συνεχίζεται με πολλά επεισόδια και "σκαμπανεβάσματα" μέχρις ότου ο "paper gold" καταστραφεί πλήρως, και μείνει μόνο ο πραγματικός χρυσός, ο οποίος θα ξαναπάρει τη θέση του ως το κέντρο του νομισματικού συστήματος, το μέτρο σύγκρισης για την αξία όλων των άλλων εμπορευμάτων που κυκλοφορούν στον κόσμο. Η ισοτιμία του τότε θα είναι πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με σήμερα έναντι ΟΛΩΝ των νομισμάτων. Αυτή είναι άλλωστε και η βασική λειτουργία του χρυσού, είναι μια αποθήκη του πλούτου, που τον διατηρεί σταθερό για μακροπρόθεσμη αποταμίευση.

Οι μεγάλες τράπεζες, όπως -κυρίως- η JP Morgan έχουν μεγάλο πρόβλημα, διότι οι σύγχρονοι αυτοί αλχημιστές είχαν πλουτίσει μέσω του paper gold/paper silver που είχαν δημιουργήσει από πουθενά. Μάλιστα, είχαν δημιουργήσει τόσο πολύ "paper gold/paper silver", που οι ποσότητες του paper gold/paper silver" ξεπερνούν τις ποσότητες του πραγματικού χρυσού και του πραγματικού ασημιού που έχουν εξορυχτεί από το έδαφος σε παγκόσμια κλίμακα!

Μην "ψαρώνετε" λοιπόν από τα εφήμερα σκαμπανεβάσματα της ισοτιμίας του χρυσού - αυτά οφείλονται στο ότι ο πραγματικός χρυσός αγοράζεται μανιωδώς, ενώ την ίδια ώρα ο paper gold πουλιέται μανιωδώς. Κάποια στιγμή θα δούμε την ισοτιμία του χρυσού να πέφτει κατά πολύ, και πολλοί θα λένε "πάει και ο χρυσός", "ο χρυσός ήταν φούσκα", "όσοι επένδυσαν σε χρυσό ήταν κορόιδα σαν το χρηματιστήριο επί Σημίτη", και ποιος ξέρει τι άλλο. Αφήστε τους να λένε.

Αυτή η πτώση θα διαρκέσει λίγο, καθώς το μοναδικό πράγμα που όντως είναι φούσκα είναι ο paper gold, που θα καταστραφεί όταν οι τράπεζες εξαντλήσουν τα αποθέματα χρυσού με τον οποία τον στηρίζουν (θυμίζουμε ότι η τράπεζα έχει πχ 10 τόνους χρυσού, και με αυτά έχει δημιουργήσει 100 τόνους paper gold). Οι κάτοχοι του paper gold ζητούν να πάρουν στα χέρια τους τον πραγματικό χρυσό, και έτσι τα αποθεματικά των τραπεζών τελειώνουν[...]

Όπως βλέπουμε, η σημερινή "αγορά χρυσού" έχει επί της ουσίας...πληθωριστεί! Ο πραγματικός χρυσός δεν πληθωρίζεται βέβαια, διότι δεν μπορεί να τυπωθεί, αλλά έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν δίπλα του τον paper gold, ο οποίος τυπώνεται μια χαρά! Έτσι, έχουν καταφέρει να πληθωρίσουν την ισοτιμία του χρυσού, ώστε να "ισοφαρίσουν" σε μεγάλο βαθμό τον πληθωρισμό του νομίσματος! Εδώ και δεκαετίες τυπώνονται ολοένα και περισσότερα νομίσματα, μιας και έχουμε καταργήσει τον "κανόνα του χρυσού", αλλά παράλληλα τυπώνεται και paper gold, ώστε να κρατιέται σχετικά χαμηλά η ισοτιμία του χρυσού και να μην πολυφαίνεται η πτώση των νομισμάτων. Βέβαια, τα τελευταία χρόνια ούτε αυτό είναι αρκετό, διότι η Ασία ανεβαίνει και αγοράζει πραγματικό χρυσό σε τεράστιες ποσότητες, ενώ παράλληλα έχει αυξηθεί και πολύ η εκτύπωση πληθωριστικού νομίσματος, οπότε η ισοτιμία του χρυσού έχει πάρει γενικά την ανιούσα (έστω και με σκαμπανεβάσματα).

Το σύστημα του paper gold λειτούργησε πάντως για αρκετά χρόνια με καλά αποτελέσματα για τα δυτικά κράτη. Έως τώρα, οι κεντρικές τράπεζες της Δύσης είχαν φτάσει στο σημείο να...νοικιάζουν (!) ένα μέρος από το χρυσό τους σε μεγάλες τράπεζες (πχ JP Morgan, κτλ), ώστε αυτές να μοχλεύουν αυτό το χρυσό και να δημιουργούν paper gold. Η JP Morgan έβγαζε λεφτά, ενώ η κεντρική τράπεζα εισέπραττε ένα νοίκι, ενώ παράλληλα ήθελε και να υπάρχει αυτή η μόχλευση, ώστε να κρατιέται χαμηλά η ισοτιμία του χρυσού και να υποστηρίζεται έτσι η τιμή του δολαρίου.

Τώρα όμως τα πράγματα άλλαξαν, καθώς η Γερμανία και η σύμμαχοι της δε θέλουν πλέον να διατηρηθεί το δολάριο στη θέση του, και ετοιμάζονται να το αποκαθηλώσουν. Και εδώ κολλάει η Washington Agreement on Gold που αναφέραμε και πριν:

Η συμφωνία αυτή πρωτο-υπογράφηκε το 1999 (όταν δηλαδή βγήκε και το ευρώ) στην Ουάσινγκτον από τους κεντρικούς τραπεζίτες όλου του κόσμου. Ναι, ακόμα και ο Γκρινσπαν της FED την είχε υπογράψει. Η συμφωνία ανανεώνεται κάθε πέντε χρόνια, έχει δηλαδή ξανα-υπογραφεί το 2004 και το 2009. Μόνο που τα τελευταία χρόνια η Αμερική και η Αγγλία έχουν αποσυρθεί και ΔΕΝ την υπογράφουν πλέον, όπως λέει και το λινκ που σας έδωσα για τη συμφωνία.

Ο λόγος είναι διότι η συμφωνία προβλέπει μεταξύ άλλων ότι οι κεντρικές τράπεζες ΔΕ θα συνεχίσουν να νοικιάζουν το χρυσό τους για να δημιουργείται paper gold! Η Αμερική βλέπει ότι αυτό δεν τη συμφέρει, καθώς αν σταματήσει το paper gold, τότε..."άντε γεια" για το δολάριο που διαρκώς πληθωρίζεται.

Αντίθετα, η ευρωζώνη συνεχίζει να την υπογράφει, παρότι έχει σχεδόν μείνει μόνη μετά την αποχώρηση των υπόλοιπων δυτικών κρατών. Δηλαδή η ευρωζώνη δεσμεύεται νομικά πλέον ότι ΔΕ θα συνεχίσει να υποστηρίζει το σύστημα του paper gold!

Δείτε εδώ τους ακριβείς όρους που προβλέπει η WashingtonAgreement on Gold (η οποία είναι να ξανα-υπογραφεί το 2014, και σίγουρα αυτό θα είναι ένα σημαντικό event για εμάς και θα το αναλύσουμε αν είμαστε εδώ, παρότι οι περισσότεροι ούτε καν ασχολούνται με τέτοιες σημαντικές συμφωνίες μεταξύ των κεντρικών τραπεζών. Ακόμα και η αριστερά δεν πολυασχολείται!):

• Gold will remain an important element of global monetary reserves.
  The above institutions will not enter the market as sellers, with the exception of already decided sales.
  The gold sales already decided will be achieved through a concerted programme of sales over the next five years. Annual sales will not exceed approximately 400 tonnes and total sales over this period will not exceed 2,000 tonnes.
  The signatories to this agreement have agreed not to expand their gold leasings and their use of gold futures and options over this period. (σημείωση: no gold leasings = δε θα νοικιάσουν το χρυσό τους)
  This agreement will be reviewed after five years

Πριν κλείσουμε μερικές ενδιαφέρουσες ειδήσεις χωρίς άλλα σχόλια:

• Πριν λίγους μήνες, η Γερμανία ανακοίνωσε ότι θα φέρει πίσω στη Γερμανία ένα μέρος του χρυσού του, που έως τώρα το φύλαγε στην Αμερική (απομεινάρι του Ψυχρού Πολέμου). Η κίνηση είναι περισσότερο συμβολική, μιας και δείχνει ότι η Γερμανία δε θέλει πλέον να στηρίζει τη FED, και το δολαριακό σύστημα των ΗΠΑ.
• Η ισοτιμία του χρυσού μπορεί να μην ανεβαίνει, όμως τα στοιχεία σχετικά με τη πώληση πραγματικού χρυσού δείχνουν ότι η ζήτηση σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Μάλιστα, όπως παρατηρούν και οι πωλητές του χρυσού, οι πελάτες τους ζητούν πλέον ξεκάθαρα πραγματικό χρυσό, και όχι paper gold (δείτε εδώ για στοιχεία, με ένα dealer να λέει για τους πελάτες του ότι "They prefer the physical because it is tangible and it’s not a promise like a piece of paper"). Την ίδια στιγμή, τα αποθέματα του GLD, δηλαδή της κύριας "δεξαμενής" του paper gold αδειάζουν διαρκώς, μιας και όσοι έχουν επενδύσει σε paper gold θέλουν να φύγουν από αυτή την επένδυση, και να πάρουν πραγματικό χρυσό ή έστω νομίσματα, αλλά όχι paper gold. Μάλιστα, χθες αποσύρθηκαν μέσα σε μια μέρα 17 τόνοι πραγματικού χρυσού από το GLD, δηλαδή περισσότερο απ' όσο σχεδιάζει να πουλήσει η Κύπρος!