Περί της επίθεσης-κλεισίματος του Indymedia (και όχι μόνο)

Το σατυρικό αυτό καρτούν είναι για το καθεστώς της Κίνας, που λογοκρίνει άγρια οτιδήποτε θεωρεί ως "απειλή", προκειμένου να ελέγχει έτσι τους ξεζουμισμένους εργάτες και να τους εμποδίζει να αποκτήσουν γνώσεις ή/και οργάνωση για να ανατρέψουν μελλοντικά την κατάσταση.

Όμως, ο "δυτικός κόσμος" βαδίζει ολοταχώς προς την "κινεζοποίηση" του, προκειμένου να μπορέσει να ανταγωνιστεί το "καταπληκτικό επιχειρηματικό περιβάλλον" της Κίνας (ναι, οι μισθοί πείνας, τα μηδαμινά εργασιακά δικαιώματα, τα βαριά ωράρια, κτλ είναι "υπέροχα" για τον κεφαλαιοκράτη, διότι αυξάνουν τα κέρδη του, οπότε ξεχάστε τους "διαφωτισμούς" και τα "κοινωνικά κράτη" και κάτι τέτοια, και δεχτείτε και εσείς συνθήκες τύπου Κίνας, αλλιώς σιγά μην επενδύσουν οι κεφαλαιοκράτες στη Δύση, όταν μπορούν να επενδύσουν στην Κίνα και να βγάλουν πολύ περισσότερα κέρδη για πάρτυ τους).

Εφόσον λοιπόν "πρέπει" να αυξήσουμε κατακόρυφα την εκμετάλλευση του εργάτη, πρέπει παράλληλα να τον πείσουμε -όσο μπορούμε- ότι αυτά τα μέτρα είναι σωστά, να καταστείλουμε τυχόν κινητοποιήσεις, και βέβαια να εφαρμόσουμε μέτρα λογοκρισίας, κτλ, ώστε να εμποδίσουμε τη διάδοση "ανατρεπτικών ιδεών" και τις όποιες προσπάθειες οργάνωσης των εργατών πάνω στη βάση αυτών των ιδεών.

Άρα λοιπόν δεν είναι περίεργο που ειδικά στην Ελλάδα, όπου η επίθεση είναι μεγαλύτερη, και υπάρχει και μεγαλύτερη ιστορία λογοκρισίας και καταστολής από την άρχουσα τάξη, η "ελευθερία του τύπου" διαρκώς πλήττεται (αν παρατηρήσετε, θα δείτε ότι η Ελλάδα διαρκώς κατρακυλάει πλέον [και] στις διεθνείς λίστες περί "ελευθερίας του τύπου", κτλ). Το τελευταίο παράδειγμα λογοκρισίας είναι το κλείσιμο του Indymedia.

Προσωπικά, δεν έγραψα κάτι ως τώρα, διότι περίμενα, και ακόμα περιμένω, ότι το Indymedia θα ξαναστηθεί και θα ξαναλειτουργήσει, απλά θα πρέπει να βρει κάποιον άλλο server. Το Internet είναι ακόμα πολύ πιο "ελεύθερο" σε σχέση με τηλεόραση, εφημερίδες, κτλ, παρά το ότι προφανώς ο κλοιός των κυβερνήσεων σφίγγει και θα συνεχίσει να σφίγγει όσο δεν ανατρέπεται η κατάσταση.

Παρατήρησα ότι μέχρι και πορεία διοργανώθηκε χθες για το θέμα, βγήκαν καταγγελίες, κτλ - πάντως, πιστεύω ότι δεν είναι, προς το παρόν τουλάχιστον, τόσο εύκολο να ρίξουν το indymedia, και τελικά θα ξαναβγεί "στον αέρα" του internet (το μόνο που χρειάζεται είναι ένας άλλος server). Τελικά δηλαδή κακώς πανηγυρίζουν οι κυβερνώντες (πχ ο Άδωνης και κάτι τέτοιοι) και οι ακροδεξιοί που τους στηρίζουν, μάλλον διότι δεν σκαμπάζουν και τόσα πολλά για τη δομή του ίντερνετ, και έχουν υπερεκτιμήσει τις δυνάμεις τους, που, για τώρα τουλάχιστον, είναι περιορισμένες.

Παρ' όλα αυτά, θεωρώ ότι σωστό είναι να υπάρχει "θόρυβος", προκειμένου να τεθεί το θέμα της κρατικής λογοκρισίας στην "ατζέντα" - άλλωστε, όπως είπαμε και στην αρχή, η κρατική λογοκρισία αναμένεται να αυξηθεί στο μέλλον, και θα αυξάνεται παράλληλα με την ένταση των αντιλαϊκών μέτρων. Οπότε θα χρειαστούμε να έχουμε όσες περισσότερες δυνατότητες έκφρασης και διάδοσης των ιδεών μας μπορούμε.

Θα ήθελα μάλιστα να πω και κάτι "προσωπικό" ως σχόλιο, ειδικά για την περίπτωση του indymedia:

Ξεκίνησα να γράφω για την επερχόμενη -τότε- κρίση σε ένα φόρουμ το 2006 (το φόρουμ αυτό ήταν μάλιστα "ψιλοάσχετου" περιεχόμένου, και "έτυχε" να έχει και μια υποενότητα για πολιτική, οικονομία, κτλ, αλλά εκείνη την εποχή τα φόρουμ όπου γινόταν πολιτική συζήτηση ήταν σχεδόν ανύπαρκτα, δείγμα του πόσο πίσω ήταν τα πράγματα και του πόσο απροετοίμαστοι πιαστήκαμε, σαν τα αρνάκια που τα ταΐζουν καλά-καλά, και μετά όταν έρθει το Πάσχα τα σφάζουν και τα σουβλίζουν χωρίς αυτά να καταλάβουν τι τα χτύπησε).

Ειδικά μετά από το ξέσπασμα της κρίσης, και παρότι το indymedia θεωρείται το "άνδρο των αναρχικών", το Indymedia αποδείχτηκε για μένα ότι ήταν...το πρώτο μέσο που δέχτηκε να με αφήσει να δημοσιεύσει τις απόψεις μου, τα άρθρα που έγραφα ή αναδημοσίευα, κτλ. Εγώ δεν είμαι αναρχικός, έστω και αν βέβαια είμαι με το Μαρξ, οπότε ας πούμε ότι υπάρχει μια "συγγένεια".

Όπως και να έχει, παρά την όποια θεμιτή όχι λογοκρισία, τις όποιες διαφωνίες με άλλες απόψεις εκεί μέσα, κτλ, το indymedia όντως εμένα με βοήθησε, και ευχαριστώ και τον χρήστη που με κάλεσε (υπήρχε κάποιος που έκανε μια παρόμοια δουλειά με εμένα, και δημοσίευε και αυτός καθημερινά άρθρα, ειδήσεις, κτλ). Και θέλω να πιστεύω ότι και εγώ "βοήθησα το indymedia", με την έννοια ότι κάτι προσέφερε η δουλειά μου στους αναγνώστες, και βελτιώθηκε -όσο μπορούσα και εγώ βέβαια- το περιεχόμενο.

Αυτό δηλαδή που θα ήθελα να πω είναι ότι από όλους τους χώρους της "αριστεράς", το Indymedia ήταν αυτό που μου έδωσε την ευκαιρία να γράψω, χωρίς κανένα εμπόδιο ή περιορισμό, όταν ακόμα και οι [πρώην] σύντροφοι μου του ΑΝΤΑΡΣΥΑ με αγνοούσαν! (ακόμα και σήμερα, υπάρχουν σε κεντρικές θέσεις στο ΑΝΤΑΡΣΥΑ άνθρωποι που όταν τους έλεγα για κρίση με κοίταζαν για εξωγήινο, υπάρχουν άνθρωποι που όταν τους έδινα δωρεάν ένα αντίτυπο του βιβλίο μου για την κρίση μου έλεγαν ότι δε θέλουν καν να το διαβάσουν γιατί "δεν είμαι ακαδημαϊκός άρα αποκλείεται να ξέρω", υπάρχουν άνθρωποι που τους έστελνα mail και δεν καταδέχονταν καν να μου απαντήσουν, έστω και αρνητικά, υπάρχουν άνθρωποι που μου έλεγαν ότι "αφού δεν είσαι στην οργάνωση μου, δεν σε στηρίζω και ας έχεις καλύτερη ανάλυση από την οργάνωση μου", κτλ, κτλ, κτλ).

Με λίγα λόγια, η κατάσταση είναι πολύ άσχημη στην αριστερά (αυτά που περιγράφω είναι προβλήματα που δεν αφορούν μόνο το ΑΝΤΑΡΣΥΑ όπου άνηκα, αλλά και σχεδόν τους πάντες),  και κατά την άποψη μου δείχνουν ότι κάποιοι άνθρωποι στην αριστερά όχι απλά δεν ξέρουν, αλλά δε θέλουν και να μάθουν/βελτιωθούν (αυτό είναι και το μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα απ' όλα - άλλωστε, κανείς δε γεννήθηκε μαθημένος, και τέλος πάντων και εγώ έχω κάνει λάθη, παραλείψεις, κτλ. Πάντως, προσπαθώ να μαθαίνω και να βελτιώνομαι αντί να μένω στάσιμος, και να απορρίπτω προκαταβολικά όποιον δεν ανήκει στην ίδια κλίκα με εμένα. Και ούτε βέβαια θεωρώ ότι ο Χ πολιτικός φορέας είναι πάντα σωστός, ενώ κάποιος που δεν ανήκει εκεί έχει πάντα άδικο και άλλες τέτοιες απόψεις που οδηγούν στο σάπισμα. Οι ιδεολογικές μάχες είναι στην πραγματικότητα όπως όλες οι άλλες: Πρέπει να μονομαχήσεις, και να αποδείξεις την αξία σου στην "αρένα", όχι να θεωρείς ότι μια ιδέα είναι "αυτομάτως" καλύτερη από τις άλλες, και μετά να απορείς με τους υπόλοιπους που δεν την αποδέχονται και να τους θεωρείς χαζούς. Και κάτι ακόμα: Υπάρχει ένα κίνδυνος που είναι ίσως ακόμα πιο σημαντικός από την "κυβερνητική" λογοκρισία, ο κίνδυνος της "εσωτερικής" λογοκρισίας, με τον κόσμο απλά να αδιαφορεί για αυτά που λες, είτε επειδή ο κόσμος έχει κλείσει τα μάτια και τα αυτιά του λόγω της πολύ αποτελεσματικής προπαγάνδας και δωροδοκιών της άρχουσας τάξης, είτε επειδή εσύ λες χαζομάρες, είτε και για τους 2 αυτούς λόγους ταυτόχρονα. Σήμερα θα έλεγα ότι βρισκόμαστε στην τελευταία αυτή περίπτωση, όπου οι περισσότεροι έχουν σε μεγάλο βαθμό "αχρηστευτεί" ιδεολογικά από χρόνια απραξίας + την πετυχημένη προπαγάνδα της άρχουσας τάξης, ενώ παράλληλα δε θέλουν να ακούσουν την αριστερά, διότι και αυτή δεν είναι στο ύψος των περιστάσεων και δεν έχει να του πει κάτι το φοβερά αξιόλογο (δεν είναι τυχαίο που η μοναδική εκδοχή της "αριστεράς" που ανεβαίνει είναι η "ροζ αριστερά" του ΣΥΡΙΖΑ που χαϊδεύει τα αυτιά του κόσμου, τάζοντας τους ότι αν εκλεγεί θα τους επιστρέψει λίγο-πολύ στην προηγούμενη κατάσταση, κάτι που προφανώς είναι αδύνατο)).

Τέλος πάντων, μου φαίνεται ότι ξέφυγα από το θέμα, οπότε επανέρχομαι:

Πολλοί θα πουν ότι η πολιτική του Indymedia να επιτρέπει στον οποιονδήποτε να γράψει ανώνυμα οδηγεί σε πολλά προβλήματα, όπως πχ ότι μπορεί να γράψει ο καθένας " το μακρύ και το κοντό του", ή ακόμα και το ότι θα μπορούσε κάποιος να γράψει προβοκατόρικα ή και αριστερίστικα ή οπορτουνίστικα σχόλια, που πηγαίνουν πίσω το κίνημα αντί για μπροστά.

Σωστά όλα αυτά, εγώ τουλάχιστον τα αποδέχομαι, αλλά πάντως αυτός ο λόγος δεν αρκεί για να αδιαφορήσει κανείς για το indymedia - κάθε άλλο: Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που ο Άδωνης πανηγυρίζει, γιατί μπορεί να βρίζει και να λασπολογεί ότι...χρηματοδοτείται από το Σόρος και κάτι τέτοια γραφικά, αλλά καταλαβαίνει ότι το indymedia έχει δώσει ειδήσεις και αναλύσεις, και στο μέλλον επαναλαμβάνω ότι κάθε ΜΜΕ που υπάρχει στη διάθεση του κινήματος θα είναι ακόμα πιο πολύτιμο. Έστω και με προβλήματα και ελλείψεις, είναι μια δυνατότητα του κινήματος να παρέμβει, και αν επιτραπεί στην κυβέρνηση να βάλει σήμερα χέρι στο indymedia, αύριο θα βάλει χέρι και αλλού. Πρέπει λοιπόν να της κοπεί το χέρι όσο ακόμα είναι "σχετικά νωρίς". 

Όσο για τα προβλήματα του Indymedia, που όντως υπάρχουν, ποιος ξέρει, μπορεί μια μέρα να διορθωθούν, όπως μπορεί να βελτιωθεί συνολικά το κίνημα, και αυτό το ξέρουν καλύτερα ίσως και από εμάς οι αντίπαλοι μας, γι' αυτό και προσπαθούν από τώρα να εφαρμόσουν λογοκρισία, ώστε να φοβήσουν τον κόσμο και να του φιμώσουν τις δυνατότητες να μιλήσει, τώρα που είναι ακόμα ακόμα νωρίς, και δεν έχει ακόμα και τίποτα φοβερό να πει (εντάξει, καλό είναι να έχουμε και μια στοιχειώδη αυτογνωσία, και να παραδεχτούμε ότι η αριστερά δεν έχει προς το παρόν κάτι το "φοβερό" να πει. Η συγκυρία είναι ιστορικά τεράστια, και απαιτούνται γνώσεις και ικανότητες ενός Μαρξ, ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, αλλά εμείς έχουμε ξεμείνει με κάτι πολύ κατώτερους ανθρώπους και -κυρίως- ιδέες, που δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο να πουν ή να κάνουν (εκτός και αν νομίζετε ότι θα σας σώσει ο...Μέγας Αλαβάνος ο Μεγαλοπρεπής, που πουλάει φούμαρα διασταυρώνοντας το μαρξισμό...με τον Πέπε Γκρίλο, και κοροϊδεύει τον προλετάριο ότι αυτή είναι σοβαρή απάντηση στην παγκόσμια καπιταλιστική κρίση ώστε να ξαναμπεί ο ίδιος στο παιχνίδι της εξουσίας). Μην τρελαθούμε κιόλας λοιπόν, είμαστε "λίγοι", και ποσοτικά, αλλά κυρίως ποιοτικά, και γι' αυτό και εγώ δεν δίνω πολλές υποσχέσεις ή οτιδήποτε τέτοιο).

Όσο "λίγοι" και αν είμαστε όμως σήμερα, ποιος ξέρει, ίσως να μπορέσουμε τουλάχιστον να βάλουμε κάποια θεμέλια ώστε αύριο να βελτιωθούμε, έστω και μετά από πολλές και μεγάλες ήττες. Οπότε το καλύτερο που έχει να κάνει η άρχουσα τάξη, είναι να χτυπήσει τώρα τις δυνατότητες παρέμβασης μας, ώστε ακόμα και αν αύριο βελτιωθούμε, να μην μπορούμε να διαδώσουμε εύκολα τις ιδέες μας. Καλό θα ήταν λοιπόν η αριστερά, σε όλες της τις εκφάνσεις, να μην αδιαφορήσει και πει ότι "δεν ασχολούμαι με τους οπορτουνιστές" ή κάτι τέτοιο. Είναι απαραίτητο βέβαια να γίνεται κριτική, και ακόμα και εγώ που έγραφα εκεί κάνω κριτική όπως βλέπετε, αλλά δε γίνεται να μη δούμε και να προσπαθήσουμε να αξιοποιήσουμε και τα θετικά σημεία, όπως δε γίνεται δε μη δούμε την προσπάθεια της άρχουσας τάξης να "κλείσει" τις δυνατότητες παρέμβασης που έχουν τα θύματα της, που απλά ξεκινά με το Indymedia, και αν πετύχει θα εξαπλωθεί και παραπέρα...