Χιουμοριστική γελοιογραφία: Από τη μία ο πρόεδρος της FED και ο (πρώην) υπουργός οικονομίας των ΗΠΑ, λένε στον υπόλοιπο κόσμο ότι τάχα δεν έχουν άλλο τρόπο να αποθηκεύσουν τον πλούτο τους από τα αμερικανικά ομόλογα (και μετά θα πρέπει να ελπίζουν ότι τάχα η Αμερική θα παράγει αρκετό πλούτο για να τους ξεπληρώσει πλήρως). Από την άλλη όμως, ο κόσμος έχει έναν "κρυφό άσσο στο μανίκι του"...
Χωρίς πολλά λόγια, μερικοί "τίτλοι ειδήσεων" για ένα από τα σημαντικότερα οικονομικά θέματα για εμάς, δηλαδή για την αγορά χρυσού:
- US Mint Sells Record 63,500 Ounces Of Gold In One Day: a record 63,500 ounces, or a whopping 2 tons, of gold were reported sold on April 17th alone, bringing the total sales for the month to a whopping 147,000 ounces or more than the previous two months combined with just half of the month gone.
- Hong Kong's century old Chinese Gold and Silver Exchange has reportedly almost run out of gold bullion at these price levels and is waiting for imports to come on Wednesday of next week from Switzerland and London.
Όπως βλέπουμε, τις τελευταίες μέρες παρατηρείται σε όλον τον κόσμο έλλειψη χρυσού, διότι η πτώση της ισοτιμίας του χρυσού σε δολάρια όχι απλά δεν κλόνισε τον κόσμο, αλλά αντιθέτως πολλοί επωφελήθηκαν από τις χαμηλές αυτές ισοτιμίες και αγόρασαν ακόμα περισσότερο [πραγματικό] χρυσό απ' ότι συνήθως, με αποτέλεσμα η ζήτηση να ξεπεράσει κατά πολύ την προσφορά και να μην μπορούν οι τράπεζες και τα υπόλοιπα μαγαζιά που πουλάνε χρυσό να καλύψουν όλες τις παραγγελίες που δέχονταν!
Έχουμε ήδη εξηγήσει το γιατί, όπως επίσης έχουμε ήδη μιλήσει και για το paper gold, που ολοένα και περισσότεροι...το ξεφορτώνονται (θυμάστε και το σχετικό διάγραμμα που είχαμε παραθέσει).
Πολλοί έχουν "αμφιβολίες" για το χρυσό - εμείς όμως θα απαντήσουμε το εξής:
Η τιμή του σε δολάρια θα πέσει κάποια στιγμή ακόμα περισσότερο, αλλά αυτό δε θα κρατήσει σχεδόν καθόλου, και -κυρίως- αυτό δε θα συμβεί επειδή ο χρυσός είναι "φούσκα".
Ίσα-ίσα που αυτό θα συμβεί επειδή θα υπάρχουν...υπερβολικά πολλοί που θα θέλουν να αγοράσουν χρυσό!
Σήμερα, ο χρυσός που αγοράζεται και πουλιέται στη διεθνή αγορά είναι [πολύ] περισσότερος από το χρυσό που έχει εξορυχθεί και υπάρχει διαθέσιμος. Παρόλα αυτά, η αγορά χρυσού λειτουργεί κανονικά, μέσω του paper gold, που έχει "πληθωρίσει" την αγορά. Ο paper gold είναι πλασματικός χρυσός, διότι αν πχ μια τράπεζα έχει 10 τόνους πραγματικού χρυσού στην κατοχή της, μπορεί να βγει και να πουλήσει πχ 50 ή 100 τόνους paper gold.
Τι θα πάθει λοιπόν αυτή η τράπεζα αν ολοένα και περισσότεροι αρχίσουν να αγοράζουν πραγματικό χρυσό, και προσπαθούν να εξαργυρώσουν τον paper gold που έχουν;
Προφανώς θα έχουμε ένα κλασσικό "bank run" - όλοι θα θέλουν να πάρουν πραγματικό χρυσό, και την ίδια ώρα...η τιμή του χρυσού σε δολάρια θα πέφτει! (διότι το σύστημα δεν ξεχωρίζει αν κάποιος πουλάει πραγματικό ή χάρτινο χρυσό, και άρα την ίδια ώρα που ο κόσμος ξεφορτώνεται τον χάρτινο χρυσό και παίρνει τον πραγματικό, το σύστημα καταγράφει...απώλειες, διότι "όλοι ξεπουλούν τον [paper] χρυσό τους!")
Πρόβλημα θα έχουν όχι μόνο οι τράπεζες, αλλά και οι υπόλοιποι που συμμετέχουν στο paper gold (πχ οι εταιρείες εξόρυξης χρυσού, που πουλάνε το χρυσό προκαταβολικά στη αγορά, με τις σημερινές τιμές - πχ αυτές τις μέρες έχασαν 169 δις δολάρια, όπως μας πληροφορεί το bloomberg, με το άρθρο μάλιστα να διατυπώνει την άποψη ότι "αν συνεχιστεί αυτό, πολλές από αυτές τις εταιρίες δε θα αντέξουν και θα βάλουν λουκέτο").
Τέλος πάντων, θεωρώ ότι όλα αυτά είναι λίγο-πολύ γνωστά και κατανοητά στους αναγνώστες του blog, απλά είπα να κάνω αυτή την "τυπική" ανάρτηση "για του λόγου το αληθές", μιας και βγήκαν στην επιφάνεια όλα αυτά τα ενδιαφέροντα στοιχεία για τις πωλήσεις του πραγματικού χρυσού.
***
Όσο για το λόγο που χθες και σήμερα δεν έγραψα τίποτα, είναι επειδή χρειάστηκε να κάνω ένα ταξίδι και έλειπα.
Ξέρω βέβαια ότι οι εξελίξεις είναι πολλές, υπάρχουν πολλά ζητήματα και ο καθένας έχει και τα δικά του προβλήματα, οπότε μάλλον δε σας ενδιαφέρουν και πολύ τα ταξίδια μου.
Παρόλα αυτά, έστω και ως υποσημείωση, θα ήθελα να πω κάτι σημαντικό, που νομίζω ότι δεν αφορά μόνο εμένα: Το ταξίδι το έκανα για να συναντήσω μια αναγνώστρια, η οποία είναι...βασικός λόγος για τον οποίο υπάρχει αυτό το blog. Αν δηλαδή θεωρείτε ότι αυτά που γράφω έχουν κάποια αξία για εσάς, να ξέρετε ότι...της χρωστάτε μεγάλη χάρη.
Και μην πάει ο νους σας "στο πονηρό" - άλλωστε την κοπέλα που έχω...την έχω μισοπαρατήσει στην μακρινή Αυστραλία (και απορώ γιατί δε με έχει χωρίσει) προκειμένου να κάνω αυτό που θέλω και θεωρώ σημαντικό.
Στην πραγματικότητα μάλιστα, η κοπέλα μου απλά ελπίζει ότι θα...αποτύχω και θα αναγκαστώ να πάω μαζί της στην Αυστραλία, ώστε να ζήσουμε "σαν κανονικοί άνθρωποι", χωρίς δηλαδή να γράφω άρθρα και αναλύσεις. Έτσι σκέφτονται οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα, τα ίδια μου λέει και αυτή (και απορώ γιατί δεν την έχω χωρίσει εγώ).
Και το ακόμα χειρότερο είναι πως και να θέλεις να ασχοληθείς, διαπιστώνω ότι ελάχιστοι καταλαβαίνουν ότι για να κάνεις μια σοβαρή δουλειά σε αυτό το επίπεδο χρειάζεται πολύ δουλειά, και άρα χρειάζεσαι και οικονομική στήριξη, ώστε να εξασφαλίσεις ένα πιάτο φαΐ για να μπορέσεις μετά να αφιερώσεις τις απαραίτητες ώρες για μελέτη και γράψιμο. Δηλαδή οι περισσότεροι νομίζουν ότι οι αναλύσεις θα πέσουν από τον ουρανό, ή θα τις κάνουν "στον ελεύθερο χρόνο τους", λες και είναι κάτι το απλό και γρήγορο (και μετά απορούν γιατί η ανάλυση της αριστεράς είναι πίσω - ή μάλλον την έχουν λύσει αυτήν απορία με την κλασσική δικαιολογία ότι "ο κόσμος δεν καταλαβαίνει". Δηλαδή "η αριστερά είναι ΟΚ", απλά "ο κόσμος δεν την καταλαβαίνει", λες και η σημερινή αριστερά είναι καμιά..."παρεξηγημένη μεγαλοφυΐα"!)
Γι' αυτό και ευχαριστώ και ξεχωρίζω τη συγκεκριμένη αναγνώστρια που ανέφερα, που έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον, και με έπεισε ότι αξίζει τον κόπο να ξαναρχίσω, διότι υπάρχουν άνθρωποι που εκτιμούν τη δουλειά μου και είναι και διατεθειμένοι να τη στηρίξουν. Υπάρχουν βέβαια και άλλοι που με στήριξαν και με στηρίζουν, όσο μπορεί ο καθένας, και θα δούμε πως (και αν) θα βγει άκρη, αλλά πάντως οφείλω να πω ότι κανένας άλλος δεν έδειξε την επιμονή και υπομονή της συγκεκριμένης.
Δε γνωρίζω αν (και κατά πόσο) εκτιμάτε αυτά που γράφω - ξαναλέω ότι εγώ δεν είμαι και ο νέος Μαρξ, ούτε κάτι τέτοιο. Και επίσης δεν είμαι και τόσο αισιόδοξος για το άμεσο μέλλον, και γι' αυτό το έχω ρίξει περισσότερο σε βασική ανάλυση, ώστε να μπουν θεμέλια για μια μελλοντική αριστερά που θα είναι καλύτερη, παρά έχω να προτείνω πολλά πράγματα για την άμεση λύση των προβλημάτων μας. Αλλά πάντως σίγουρα είμαι ανώτερος σε αυτά που γράφω από κάτι "Ελευθεροτυπίες" της κακιάς ώρας, ή από κάτι κομματικές εκδόσεις της αριστεράς που δεν τις διαβάζει κανένας εκτός από τα μέλη της εκάστοτε οργάνωσης/κόμματος που τις εκδίδει.
Μπορεί να με πείτε και φαντασμένο, ή ίσως να θεωρείτε ότι αυτά που γράφω δεν είναι και τόσο καλά όσο θα έπρεπε (και δεν θα έχετε και πολύ άδικο, η κατάσταση είναι κρίσιμη και απαιτεί έναν "νέο Μαρξ", αλλά..δεν υπάρχει, και ούτε θα υπάρξει αν ο κόσμος αρνείται να στηρίξει μια τέτοια προσπάθεια. Εγώ εννοείται ότι δεν είμαι τόσο καλός, άσχετα αν πιστεύω ότι είμαι καλύτερος από κάτι άλλους σημερινούς "αστέρες" της πλάκας, αλλά ακόμα και αν τελικά η δική μου προσπάθεια δε στηριχθεί και πάω Αυστραλία για να γίνω ένας..."κανονικός άνθρωπος", τουλάχιστον οφείλω να "στρώσω το δρόμο" για κάποιον άλλο στο μέλλον, που μπορεί ίσως να τα πει καλύτερα, ώστε αυτός να στηριχθεί, και να δώσει μια καλύτερη ανάλυση στην αριστερά, μπας και ξεκολλήσει από το τέλμα).
Μέσα λοιπόν σε αυτά τα πλαίσια, θεωρώ σημαντικό να αναδεικνύεται και η προσφορά ανθρώπων όπως η συγκεκριμένη αναγνώστρια. Όπως δηλαδή ο ΣΚΑΙ αναδεικνύει ως "θετικό πρότυπο" τους "ήρωες" που δίνουν λεφτά, τρόφιμα, ρούχα, κτλ στις φιλανθρωπίες του (πάμπλουτου) Αλαφούζου, εμείς θα πρέπει να αναδεικνύουμε ως θετικό πρότυπο αυτούς που ενισχύουν αυτούς που παράγουν πλούτο για την αριστερά. Η φιλανθρωπία απλά διαιωνίζει τη φτώχεια (και γι' αυτό πρωθείται από την άρχουσα τάξη και αναδεικνύεται ως "θετικό πρότυπο"), ενώ η ενίσχυση αυτών που παράγουν ιδεολογικό-πολιτικό πλούτο για τον εργάτη μπορεί αντίθετα να βοηθήσει στον τερματισμό του προβλήματος, αντί για τη διαιώνιση του. Δυστυχώς έχουμε σήμερα φτάσει στο σημείο ακόμα και πολλοί "αριστεροί" να δίνουν λεφτά για φιλανθρωπίες για να βοηθήσουν όχι μόνο τους προλετάριους, αλλά ακόμα και τους λούμπεν προλετάριους (που δεν έχουν να προσφέρουν και τίποτα στο κίνημα), αλλά να αρνούνται από ιδεολογία να στηρίξουν οποιαδήποτε προσπάθεια που όντως έχει να προσφέρει (από κείμενα και αναλύσεις, μέχρι πολιτικές και οργανωτικές πρωτοβουλίες - βέβαια, θα μου πείτε ότι τα περισσότερα από αυτά που έχει να παρουσιάσει η αριστερά σήμερα...δεν πολυαξίζουν. Σωστό και αυτό). Ο Αλαφούζος, η εκκλησία και η Μαριάννα Βαρδινογιάννη θα πρέπει πάντως να τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση με τη φιλανθρωπική αυτή "αριστερά" που έχουν "απέναντι" τους!
Βέβαια, το αν η δική μου προσπάθεια αξίζει η όχι είναι προφανώς στην κρίση του καθενός, αλλά ακόμα και αν δε θεωρείτε αρκετά αξιόλογο αυτό που κάνω για να το στηρίξετε, τουλάχιστον να έχετε υπόψη σας ότι κάποια στιγμή, κάποιος άλλος θα χρειαστεί ενίσχυση προκειμένου να κάνει μια άλλη, καλύτερη προσπάθεια που θα είναι όντως αξιόλογη. Και τότε θα πρέπει να βοηθήσετε. Αλλιώς, θα περιμένετε μάταια να ξαναβγεί ο Μαρξ και ο Λένιν, αλλά σιγά μη ξαναβγούν (αφού και να βγουν, θα πεθάνουν από την πείνα πριν προλάβουν να κάνουν ότι είναι να κάνουν. Ή εναλλακτικά θα γίνουν "κανονικοί άνθρωποι").
No comments:
Post a Comment