"Capitalists can buy themselves out of any crisis, so long as they make the workers pay" - Lenin
Saturday, June 8, 2013
Στερεότυπα [Αναδημοσίευση]
Δεν υπάρχει χρόνος για πολλά-πολλά, αλλά το συγκεκριμένο κείμενο αξίζει μια αναδημοσίευση:
για παρα πολλά χρονια οι Ποντιοι ηταν εκεινη η μεριδα του ελληνικου πληθυσμου που ηταν συνυφασμένη με την φτωχεια αλλά και την αξιοπρεπεια,την προσφυγια αλλά και την αγαπη, τον αυτοσαρκασμο( τα αυθεντικά ποντιακά ανεκδοτα)
το χιουμορ , την προκοπη,…
τα τελευταια 15 -20 χρονια συνεβη – κατα εμε – και πολύ απλουστευτικα το εξης:
α) Ο εσωτερικος ρατσισμός κατα των Ποντιων αυξηθηκε (εκει στην περιοδο που αρχισαν να εμφανιζονται τα Φθηνα ανεκδοτα για τους Ποντιους)
β) αυτο- το αισθημα ταπεινωσης – με τη σειρα΄του οδηγησε στην αναπληρωση Και αυτο ηταν καλό.. Απο την ταπεινωση στη περηφανεια..
ομως
γ) το πραγματικά κακο αρχισε οταν οι Ποντιοι αρχισαν να εσωτερικευουν το στερεοτυπο που αλλοι εχθρικά δημιουργησαν γι αυτους απο την …. αναποδη .. Ετσι η Ποντιακότητα κατεληξε αντικειμενο εκμεταλευσης και γελοιοποιησης εκ μέρους εντελώς γελοιων ..
Και το κανουν τοσο φθηνα, τοσο απροκαλυπτα και δυστυχώς το αποδεχονται και οι Ποντιοι..
Ενα ειδος Λαιφ στάϊλ τυπου Κωστοπουλου με επικληση ομως της (δηθεν)… λαϊκότητας ..
κατι αναλογο εγινε και στις ΗΠΑ με το Μαυρο κινημα. Στη δεκαετια του 60 οι Μαυροι διεκδικησαν την Αξιοπρεπεια, και πετυχαν πραγματα
Κατα την δεκαετια του 80 ομως εμφανιζεται μια γελιογραφια των μαυρων : χιπ χοπ, μαγκια, κλπ . Αυτη εμπεδωνεται απο τα ΜΜΕ και κινηματογραφο και συνεπως δημιουργει εναν νεο ρατσισμό νεου τυπου..
Αυτο με τη σειρά του εσωτερικευτηκε απο μαυρους : αν θελουν να ανελλιχτουν στην βιομηχανια του θεαματος πρεπει να αναταποκριθουν στο προτυπο που αλλοι δημιουργησαν γι αυτους … Αυτοι ομως οι μαυροι σταρ του θεαματος λειτουργουν ως προτυπα για την μαυρη νεολαια, εφηβους κλπ
Τηρουμένων των αναλογιων σε παρομοια εσωτερική παγιδα πεσανε και οι Ποντιοι οπως και αλλες κοινωνικές εθνοτικές ομαδες εδω και αλλου: η εικονα των εθνοτικών ομαδων γινεται εμπορευμα .. Στους Ποντιους εγινε Πλιατσικο κυριολεκτικα.
Σε μια ευρυτερη αναλογια ..αυτο ισχυει και για τους ελληνες και λοιπους Βαλκανιους: Μια εικονα πρωτογονου , παθιασμένου λαου που μπορει να ειναι τσαπατσουλης και ασχετος αλλά χορευει συρτακι τρωει τζατζικι και σουβλάκι.. Δηλαδη μια τουριστική εικονα στην οποια ανταποκριθηκαμε παραγματικά και γιναμε καπως ετσι .. Ο χαβαλες των τελευταιων εικοσι χρονων ομως παρεσυρε και την οποια προσπαθεια ( επιστημονική , πολιτιστική ) προς τα κατω ..Δεν ..θεωρειτο ..ελληνοπρεπες τον να εργαζεσαι σοβαρά , το να διαβαζεις κλπ το να λές τεκμηριωμένα ,οσο το δυνατόν' πραγματα..
Αυτό το σιγονταρανε και οι Ευρωπαιοι αλλά και ο εδω εθνολαικισμός που ειναι η αλλη οψη της προσαρμογής στον παγκοσμιο καταμερισμό εργασιας : Τα σημαντικά τα αφησαμε (μας καναν να τ'αφησουμε) για τους Βορειους εμεις …θα ειμεθα περηφανοι για τους προγονους μας και θα ..χορευουμε τσαμικα .. Οταν πλακωσε η κριση οι Ελληνες βλέπουμε εκπληκτοι οτι δεν μας περνουν και πολύ στα σοβαρά: Θεωρουν ( οι Ευρωπαιοι ) οτι ειμαστε καλοι για τις διακοπες αλλά για τα λοιπά ειμαστε γιατα μπαζα .. Και τι κανουμε γι αυτό; ειτε
α) επιμενουμε στην αναπληρωση και στην αυτοεικονα (που αλλοι φιλοτεχνησαν) του χαζοχαρουμενου λαου που ..αντιστεκεται με τσιφτετελια στην οικονομική επιθεση .. ειτε
β) Οδυρομαστε ενοχικά που ειμαστε .. τοσο ανέμελοι και ανευθυνοι ( ενω αυτο ειναι μονο μια εικονα) και δε μοιαζουμε στους Ευρωπαιους ..
————————
Απο την αλλη δεν ειναι και τοσο ευκολο να ξεφυγουμε απο τις εικονες .. Ουσιαστικά ολη η ιστορια των εθνών – και του δικου μας – και εθνοτικών ομάδων – ειναι μια διαλεκτική κατασκευή : Εικονες που επιβαλλονται , εικονες που εσωτερικευονται και στη Μεση – το κενο – η Απωθημένη αληθεια ..
- Ακομα και τωρα με τις εκδηλώσεις συμπαραστασης -κατι φυσικά απολύτως θετικο- ο ιδιος μηχανισμός.. Χορευουν συρτακι στα Παρισια ”βοηθειστε τους Ελληνες ”που ειναι το ”Λικνο της Δημοκρατιας ” κλπ αλλά ολα αυτά δεν δειχνουν οτι ακομα και οι Φιλελληνες δεν μας περνουν στα σοβαρά;
Εικονες μόνο στερεοτυπα (θετικά) αλλά πάντα στερεοτυπα. Τι σχεση εχουμε με τα ..συρτακια τωρα πιά;
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ευχαριστω για την αναδημοσιευση
ReplyDeleteΈνα από τα θέματα είναι ότι όλοι αυτή η κατάσταση έχει οδηγήσει σε ένα σημείο όπου δεν υπάρχει κανένας σοβαρός για να δημιουργήσει μία τάση προς αλλαγή της κατάστασης.
ReplyDeleteΣε άλλες χώρες που αντιμετώπισαν κρίσεις βρέθηκε κάποιος πολιτικός, κάποια ομάδα λόγιων (με την κυριολεκτική έννοια, όχι κρατικοδίαιτα κομματόσκυλα) ή ακόμα και κάποιοι επιχειρηματίες που θέλοντας να δημιουργήσουν / ζωντανέψουν μία αγορά συνέβαλλαν στην αλλαγή νοοτροπίας και πολιτικής.
Στην Ελλάδα δεν φαίνεται να υπάρχει απολύτως κανένας που να είναι διατεθειμένος γιά κάτι τέτοιο και μάλλον η χώρα θα μείνει στο τέλμα και στα στερεότυπα της για τις επόμενες δεκαετίες μαζί με χώρες όπως το Μεξικό, η Κολομβία, ο Λίβανος και η Τζαμάικα.
ΕΤΣΙ φαινεται ομως και μου λεει οτι δεν ειναι ετσι ..υπαρχουν πολύ σοοβαρα υπογεια ρευματα..κατι γινεται αλλά δεν φαινεται ακομα ..και ειναι ελπιδοφορο
ReplyDeleteΜακάρι και το ελπίζω, αλλά βλέπω η αποχαύνωση να έχει επικρατήσει. Παντελίδης και Πάολα ολέ...
ReplyDeleteΓια να πω και εγώ την άποψη μου, θεωρώ ότι ειδικά για την Ελλάδα, αλλά και γενικότερα, οδεύουμε προς μια ιστορική ήττα.
ReplyDeleteΠράγματι βέβαια, όπως πάντα, υπάρχουν δυνατότητες (άλλωστε "η ελπίδα πεθαίνει τελευταία"), αλλά για να χτιστεί κάτι το αξιόλογο θα χρειαστεί χρόνος και κόπος, και άρα ότι θετικό είναι να γίνει, θα γίνει πιο μακροπρόθεσμα, και αφού πρώτα έχουμε υποστεί μεγάλα πλήγματα.
Για το αν η Ελλάδα θα γίνει "σαν το Μεξικό" πάντως, εγώ λέω ότι ναι μεν υπάρχει βύθιση, αλλά πλέον μπαίνουμε σε μια νέα ιστορική περίοδο, πολύ διαφορετική από την προηγούμενη:
Στο Μεξικό υπάρχει μεγάλη φτώχεια-ανισότητα εδώ και χρόνια. Το παγκόσμιο σύστημα όμως ήταν [σχετικά] σταθερό. Τώρα αυτό δεν ισχύει - γίνονται ανατροπές παγκόσμιας κλίμακας, και άρα το μέλλον ΔΕΝ είναι μια "σταθερή κατάσταση φτώχειας" όπως αυτή που είχαμε στο Μεξικό για πολλές δεκαετίες.
Η φτώχεια δηλαδή θα έρθει (θα δούμε και χειρότερα από αυτά που ήδη έχουμε δει, ειδικά στην Αμερική), αλλά όλα αυτά θα γίνουν σε ένα "ασταθές" διεθνές περιβάλλον.
Καθήκον μας είναι να προετοιμάσουμε τουλάχιστον την επόμενη μέρα, μιας και πιαστήκαμε εντελώς απροετοίμαστοι και τώρα η αριστερά αδυνατεί να ανταποκριθεί στις σημερινές "απαιτήσεις των καιρών". Ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον να προετοιμαστούμε ώστε στο μέλλον να τα πάμε καλύτερα