"Κάτι άλλαξε, θεμελιακά, είναι
ολοφάνερο. Τι είναι αυτό που άλλαξε; Άλλοτε, όλοι ήθελαν να είναι οι
ζευγολάτες της ιστορίας, ήθελαν να παίξουν τους ενεργητικούς ρόλους, ο
καθένας τους ήθελε να παίξει έναν ενεργητικό ρόλο. Κανένας δεν ήθελε να
είναι "η κοπριά" της ιστορίας. Αλλά είναι δυνατό να οργώσεις αν πρώτα
δεν λιπάνεις τη γη; Ο ζευγολάτης και η κοπριά είναι και τα δύο
απαραίτητα. Θεωρητικά, αυτό το δέχονται όλοι. Αλλά στην πράξη; Κοπριά
για κοπριά, καλύτερα να κάνεις πίσω, να γυρίσεις στη σκιά, στο σκοτάδι.
Τώρα, κάτι έχει αλλάξει, αφού υπάρχουν εκείνοι που προσαρμόζονται
"φιλοσοφικά" για να είναι "κοπριά", εκείνοι που ξέρουν πως είναι αυτό
που πρέπει να είναι...Δεν υπάρχει ούτε καν η επιλογή ανάμεσα στο να
ζήσεις μια μέρα σαν λιοντάρι ή εκατό χρόνια σαν πρόβατο. Δεν ζεις σαν
λιοντάρι, ούτε για ένα λεπτό, κάθε άλλο: ζεις σαν κάτι πολύ κατώτερο από
ένα πρόβατο για πολλά πολλά χρόνια, και ξέρεις πως έτσι πρέπει να
ζήσεις."
- Α. Γκράμσι - Τα τετράδια της φυλακής (via Leninreloaded)Έχω και εγώ, όπως όλοι άλλωστε, κάποιους φίλους και γνωστούς που είναι άνεργοι, χρωστάνε, δεν έχουν χρήματα, κτλ Αυτοί που πεθαίνουν της πείνας είναι προφανώς στη χειρότερη θέση απ' όλους.
Αλλά εδώ θα πω και μια κουβέντα για τους "τυχερούς", για αυτούς δηλαδή που ακόμα έχουν μια δουλειά και τα φέρνουν βόλτα. Ολοένα και περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους κάθονται πλέον στη δουλειά τους απλά και μόνο για να επιβιώσουν, και δέχονται οποιαδήποτε δουλειά (ακόμα και αν τη μισούν), με οποιαδήποτε εργασιακό περιβάλλον, μειώσεις μισθού, καπρίτσια, κοροϊδία και εκμετάλλευση από το αφεντικό, κτλ, κτλ, κτλ.
Βγήκε πρόσφατα μια έρευνα στην Αμερική που δείχνει αυτό το πράγμα, και τα καθεστωτικά ΜΜΕ διατυπώνουν για μια ακόμα φορά την "έκπληξη" τους για τα ευρήματα του γκάλοπ, που έδειξε ότι ένα αυξανόμενο ποσοστό των εργατών πηγαίνουν εντελώς μηχανικά στη δουλειά τους ή/και την μισούν.
Είναι σκληρό να είσαι άνεργος και μην έχεις να φας, αλλά είναι σκληρό και το να είσαι σκλάβος και να το ξέρεις, αλλά να νιώθεις αδύναμος να κάνεις κάτι για να αλλάξεις την κατάσταση σου και απλά να την αποδέχεσαι (και όσο αντέξει ο καθένας πριν ξεσπάσει...).
Στο σχετικό άρθρο των Los Angels Times βλέπουμε μια απλή καταγραφή της έρευνας, και ένα τυπικό "λογιστικό" συμπέρασμα ότι "η μη ενεργός συμμετοχή του εργάτη στη δουλειά του και η απέχθεια του για αυτή κοστίζει στην Αμερικανική οικονομία έως και 550 δις δολάρια/έτος, διότι ο εργάτης αυτός έχει μειωμένη παραγωγικότητα".
Αλήθεια είναι αυτό βέβαια, αλλά δε βλέπω κανέναν να αναφέρει το τι κοστίζει στους εργάτες να μένουν άνεργοι, ή να έχουν δουλειά σε άθλιες συνθήκες, με άθλιους μισθούς, που τις κάνουν καταναγκαστικά και με το ζόρι.
Αυτά είναι κόστη που κανένας δεν τα μετράει, γιατί απλούστατα ο εργάτης πρέπει να υποφέρει, ώστε να βγάλει κέρδος ο καπιταλιστής ("η χασούρα του ενός είναι άλλωστε το κέρδους του άλλου", όπως λέει μια παλιά παροιμία).
Όπως και να έχει, ετοιμαστείτε για μια ζωή σκλάβου, αν ανήκετε στους "τυχερούς" που θα έχουν δουλειά, μιας και είναι πλέον προφανές ότι πολλοί από εμάς θα πρέπει να εξοντωθούν διότι περισσεύουν.
Μόνη λύση ήταν, είναι και θα είναι η κατάργηση του συστήματος της ατομικής ιδιοκτησίας, που βασίζετε στον έλεγχο της παραγωγής από μια χούφτα καπιταλιστές, που την οργανώνουν με βάση τα δικά τους συμφέροντα, και προφανώς δε διστάζουν να θυσιάσουν όσους εργάτες δε μπορούν να τους αποφέρουν αρκετά κέρδη, και να ξεζουμίσουν τους υπόλοιπους.
Most workers hate their jobs or have 'checked out,' Gallup says
In its ongoing survey of the American workplace, Gallup found that only 30% of workers are "were engaged, or involved in, enthusiastic about, and committed to their workplace."
The survey classifies three types of employees among the 100 million people in America who hold full-time jobs. The first is actively engaged, which represents about 30 million workers. The second type of worker is "not engaged," which accounts for 50 million. These employees are going through the motions at work.
The third type, labeled "actively disengaged," hates going to work. These workers -- about 20 million -- undermine their companies with their attitude, according to the report.
Gallup estimates that workers who are actively disengaged cost the U.S. as much as $550 billion in economic activity yearly. The level of employee engagement over the past decade has been largely stagnant, according to researchers.
Και για να μην ξεχνιόμαστε, εδώ βλέπουμε ένα διάγραμμα με το πως ολοένα και περισσότεροι απόφοιτοι πανεπιστημίων δε μπορούν να βρουν δουλειά, και είτε μένουν άνεργοι, είτε κάνουν δουλειές που δεν χρειάζονται το πτυχίο τους, και πληρώνονται βέβαια και λιγότερα χρήματα (με αποτέλεσμα μετά να μην μπορούν να αποπληρώσουν και τα σπουδαστικά τους δάνεια...Βέβαια φταίει και το εκπαιδευτικό σύστημα, που συχνά διδάσκει προγράμματα-μούφες. Αλλά, έστω κι έτσι, πώς να είναι ευχαριστημένοι στη δουλειά τους αυτοί οι άνθρωποι; Και ποιο ακριβώς είναι το κόστος του να δουλεύεις κάτω από τέτοιες συνθήκες; (και να σου λένε ότι είσαι και ανάμεσα στους "τυχερούς" που έχουν τουλάχιστον μια δουλειά, γιατί θα μπορούσες να είσαι άνεργος, άστεγος ή ξέρω κι εγώ τι άλλο))
Half of college graduates not utilizing degree
Half of recent college graduates are either unemployed or underemployed. And recently many have given up on pursuing careers where their degrees would be utilized and have taken up other jobs. Other jobs that would have gone to lower skilled workers. And of course, these workers get pushed down into a lower level of the economic ladder. And what a shocker that as we go into the various levels of Dante’s Economic Inferno we find that 47.7 million Americans are on food stamps.
While many older Americans have dropped off the radar, many recent graduates simply do not have this option. Many over the last few years have clearly opted to take on jobs that are underutilizing their degrees. Does that mean they overpaid for their education? $1 trillion in student debt seems to give us an answer that not only did many overpay, they didn’t even have the funds to afford it in the first place. Higher tuition would make more sense if wages were also rising but that doesn’t seem to be the case with the new batch of graduates. And many are falling into student debt quicksand and are unable to pay the loans they now have.
"...From nine till five I have to spend my time at work
The job is very boring, I'm an office clerk
The only thing that helps pass the time away
Is knowing I'll be back at Echo Beach some day..."
(έχω και εγώ περάσει πολλές μέρες στη δουλειά με αυτό το τραγούδι, οπότε είπα ότι άξιζε μια αφιέρωση)
No comments:
Post a Comment