G-20: Εκτός από τη Συρία, η Κίνα θέλει να συζητήσει και για το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα

Μετά από αρκετό καιρό, η Κίνα ξαναέριξε μερικές "προειδοποιητικές βολές" εναντίον του δολαρίου στη σύνοδο των G-20. Βέβαια, το θέμα που κυριαρχεί στην ατζέντα είναι η Συρία, αλλά αυτό δε δικαιολογεί τα δυτικά ΜΜΕ, που δεν πήραν καθόλου χαμπάρι τις μεγάλες συμφωνίες που υπέγραψαν Κίνα με Ρωσία (δες εδώ χθεσινό άρθρο μας), ούτε παίρνουν χαμπάρι τις δηλώσεις που έκανε η Κίνα για τα SDR (βάζω στοίχημα ότι πολλοί από τους έγκυρους δημοσιογράφους που καλύπτουν τη σύνοδο των G-20 δε ξέρουν καν τι είναι τα SDR, οπότε άντε να γράψουν και άρθρο για αυτά. Εκεί έχουμε καταντήσει).

Τέλος πάντων, όσοι παρακολουθούν τα άρθρα μας εδώ και χρόνια, θεωρώ ότι ξέρουν τι είναι τα SDR, και ξέρουν ότι η Κίνα ανά τακτά χρονικά διαστήματα "υπενθυμίζει" στην Αμερική ότι θέλει να αλλάξει τη σύνθεση των SDR, με τελικό στόχο την αποκαθήλωση του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος.

Για όσους δε ξέρουν (ή δε θυμούνται) τι παίζει με τα SDR, μπορείτε να διαβάσετε πχ εδώ και εδώ για δύο σχετικά άρθρα μας από το 2010 και το 2011 αντίστοιχα (έχουμε γράψει κι άλλα, αλλά δεν έχω χρόνο για να τα βρω).

Περιληπτικά, τα SDR είναι ένα "παγκόσμιο νόμισμα", που η ισοτιμία του καθορίζεται σήμερα με βάση τα 4 μεγαλύτερα νομίσματα του κόσμου, δηλαδή το δολάριο, το ευρώ, τη στερλίνα και το γιεν. Το SDR έχει περισσότερο λογιστική αξία, δε χρησιμοποιείται για συναλλαγές δηλαδή, αλλά οι συνομοσιωλόγοι το βλέπουν ως το επερχόμενο παγκόσμιο νόμισμα που θα φέρει και την "παγκόσμια διακυβέρνηση".

Ο λόγος που προωθήθηκε το SDR είναι πως το δολάριο δε μπορεί πλέον να παίξει το ρόλο του παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, διότι οι ΗΠΑ το πληθωρίζουν χωρίς όριο - και προφανώς κανένας δε θέλει να αποταμιεύει σε ένα νόμισμα που διαρκώς πληθωρίζεται και χάνει την αξία του.

Γι' αυτό και ακόμα και ο ΟΗΕ προτείνει τα SDR ως μια ενδιάμεση λύση (δες και τα παλιότερα άρθρα μας για περισσότερες λεπτομέρειες).

Στην πραγματικότητα όμως, και τα SDR έχουν το ίδιο πρόβλημα, μιας και αυτά αποτελούνται από νομίσματα που πληθωρίζονται. Γι' αυτό και η Παγκόσμια Τράπεζα είχε προτείνει να συμπεριληφθεί στα SDR και ο χρυσός (που κάνει δυναμικά την επανεμφάνιση του, ως το μοναδικό χρήμα που δεν πληθωρίζεται), αλλά και το γουάν (ώστε να αντικατοπτριστεί και η άνοδος της Κίνας στο παγκόσμιο στερέωμα).

Η Κίνα θέλει και αυτή το ίδιο, ώστε να προωθήσει και το δικό της νόμισμα, αλλά και το χρυσό, που συνεχίζει να τον αγοράζει σαν τρελή, σπάζοντας το ένα ρεκόρ μετά το άλλο (δείτε εδώ ένα χθεσινό άρθρο του Bloomberg για το νεότερο ρεκόρ εισαγωγών χρυσού που έκανε η Κίνα).

Τελικός στόχος είναι για την Κίνα η αντικατάσταση του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσμτος (κάτι το οποίο το έχει άλλωστε δηλώσει, όπως γράφουμε πχ και στα παλιότερα άρθρα που λινκάραμε αλλά και αλλού).

Με αφορμή λοιπόν τη σύνοδο των G-20, η Κίνα επανέλαβε την πάγια πρόθεση της να αλλάξει η σύνθεση των SDR, ώστε να συμπεριληφθεί και το γουάν, δίνοντας μάλιστα και συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα για να γίνει αυτό.. Εννοείται βέβαια ότι τέτοιου είδους "ειδησούλες" δεν αναφέρονται σχεδόν πουθενά στα δυτικά ΜΜΕ, ακόμα και τα "εναλλακτικά":

G20: Xi calls for review of IMF SDR

Chinese President Xi Jinping has urged the G20 to embrace reforms to increase space for developing nations.

The G20 should “increase the representation and voice of emerging markets and developing countries”, said President Jinping on Tuesday.

“In particular, it should speedily implement the quota and governance reform plans for the IMF, complete on time IMF’s quota formula adjustment and the next round of general quotas review by January 2014, and review the basket of currencies for special drawing rights (SDR) as scheduled for 2015,” stressed the president.

The SDR is currently composed of the US dollar, British sterling, euro and the Japanese yen.

The IMF has long discussed options for broadening the basket that makes up its Special Drawing Rights unit of account, part of broader efforts to modernise the global monetary system.

China is keen on its currency the yuan being part of the SDR basket, which would allow it to significantly influence global economics.

The changes, if incorporated by the IMF, could further reflect the growing role of emerging economies like China, India and Brazil.

ΥΓ: Για να μην ξεχνιόμαστε πάντως και για τη Συρία, βάζουμε, χωρίς πολλά σχόλια, και μερικές ειδήσεις από το συγκεκριμένο μέτωπο:

• Η Ρωσία βγήκε λοιπόν στην αντεπίθεση, αφού βλέπει ότι η Αμερική δεν έχει αποδείξεις για τους ισχυρισμούς της περί "χημικών όπλων του Ασαντ". Έτσι, η Ρωσία...παρουσίασε αυτή τις δικές της αποδείξεις ότι αυτοί που χρησιμοποιούν χημικά όπλα στη Συρία είναι οι αμερικανοκίνητοι αντάρτες, όχι ο Ασαντ! Και όχι μόνο αυτό, αλλά ο Πούτιν αποκάλεσε ευθέως ψεύτη τον Κέρι, με τους Αμερικάνους να ταράζονται, αλλά να μη μπορούν και να παρουσιάσουν καμία σοβαρή απόδειξη...
• Η ΕΕ λέει επίσημα ΟΧΙ σε στρατιωτική επίθεση εναντίον της Συρίας (με εξαίρεση τη Γαλλία). Νομίζω ότι η επιρροή της Γερμανίας είναι φανερή στην απόφαση αυτή της ΕΕ, καθώς η Γερμανία δε θέλει σε καμία περίπτωση να βοηθήσει τους Αμερικάνους και να πάει κόντρα σε Ρωσία-Κίνα (έχουμε εξηγήσει πολλές φορές το γιατί)
• Η Wall Street Journal δημοσίευσε σήμερα ένα άρθρο, στο οποίο τονίζει ότι η Αμερική δε μπορεί να τα βρει με τη Ρωσία και να συμφωνήσουν σε ανταλλάγματα, ώστε ο Πούτιν να δώσει τη συγκατάθεση του για βομβαρδισμό του Ασαντ. Η εφημερίδα-όργανο των Αμερικάνων μας εξηγεί ότι ο Πούτιν πχ θα ενδιαφερόταν για περιορισμό της γνωστής "πυραυλικής ασπίδας" που φτιάχνουν οι Αμερικάνοι στην Ευρώπη, αλλά οι ΗΠΑ δεν το δέχονται αυτό με τίποτα. Έτσι, οι διαπραγματεύσεις για παροχή ανταλλαγμάτων στη Ρωσία φαίνεται να πέφτουν στο κενό. Εδώ το άρθρο της Wall Street Journal για όποιον ενδιαφέρεται:

U.S. Decided Not to Horse-Trade With Russia on Assad 
Administration Calculated It Had Little to Gain in Offering Concessions to Putin, Whose Motivations Have Been Confounding

Spoiler:

In early 2012, White House and State Department officials asked themselves what the U.S. might be willing to do to wean Russia from its support of Syrian President Bashar al-Assad. Curtail missile defenses in Europe? Pare plans to enlarge the North Atlantic Treaty Organization?

Their conclusion: These initiatives weren't worth sacrificing for a deal on Syria, which was then lower on the foreign-policy priority list, say current and former officials who took part in the brainstorming exercise. Likewise, officials doubted such a gambit would work with a Russian leader whose motivations have confounded the U.S.

Now, Syria is the dominant foreign-policy challenge of Mr. Obama's second term. Russia is one of the biggest complicating factors. Moscow's unwavering opposition to striking Syria is the reason Mr. Obama couldn't get United Nations Security Council backing for military action against Mr. Assad, which in turn helped prompt the administration's risky gamble to seek political and legal cover from Congress.

The U.S. blasted Russia at the U.N. on Thursday, blaming it for preventing collective military action on Syria in response to Aug. 21 chemical strikes and endangering the international security system built to prevent such attacks. "Russia continues to hold the council hostage and shirk its responsibility," said U.N. Ambassador Samantha Power.

The tension between the two powers has been aggravated by a series of miscalculations and misunderstandings. U.S. officials acknowledge they have struggled to understand Mr. Putin, a former KGB agent. Russia, for its part, bristles at what it sees as the U.S. tendency to use humanitarian abuses as cover to remove regimes it doesn't like, such as in Libya.

Mr. Assad's arsenal of advanced Russian-made weapons systems, including a recent shipment of upgraded Yakhont antiship missiles, has made Pentagon planning for the strikes more difficult, U.S. officials say. As a precaution, the U.S. Navy is keeping its destroyers far from the Syrian and Lebanese coast lines and out of range, the officials say. Lebanon is home to Syria's close ally, Hezbollah, which also has sophisticated antiship rockets.

As of Thursday, Russia had two warships, two support vessels and three amphibious troop and equipment movers off the Syrian coast, which U.S. officials say they believe are tracking American military movements in the area to share with the Syrian regime. U.S. officials say they believe Russian satellites and radar sites are also feeding information to the Syrian regime.

Mr. Putin said earlier this week that Russia would complete delivery of advanced S-300 air-defense systems to Syria if the U.S. strikes, which could shift the regional military balance.

Mr. Obama came to office promising a cooperative approach to Russia, a policy that yielded agreements in areas including arms control and sanctions against Iran during his first term. Since the return of Mr. Putin to the presidency last year, tensions have risen.

Mr. Putin has argued in public that the Kremlin isn't per se committed to Mr. Assad, despite his status as a longtime arms client and host to a Russian naval facility—a stance he has repeated in private talks with Western officials, say people familiar with the talks. Instead, Russia opposes what it sees as a U.S. tendency to forcibly remove regimes it dislikes, which Russian officials trace to U.S.-led operations in Kosovo and Iraq, and most notably to NATO's operation in Libya in 2011.

Before the Libya vote, Russian officials say they were told by members of the U.S. delegation to the U.N., led by then-Ambassador Susan Rice, that the military mission in Libya wasn't designed to bring about "regime change." U.S. officials say they didn't mislead the Russians and say Moscow reviewed the language of the resolution in advance.

Mr. Putin, who was prime minister at the time, was skeptical of U.S. assurances but didn't insist on a veto, Russian officials said. He viewed the killing of Libyan leader Moammar Gadhafi by an armed Libyan militia as confirmation of U.S. deception. Late that year, he called Western actions an "outrageous violation" of the U.N. resolution.

Speaking to visiting foreign reporters and analysts, he added, "Syria is the next in line."

Russia's U.N. envoy Vitaly Churkin said the flap over Libya is a prime reason the Security Council couldn't act on Syria. "There is no trust. There is no confidence that if a resolution is adopted it is going to be used according to its terms and not twisted in a way which only some members of the Security Council are interested in," Mr. Churkin said in an interview.

Said White House National Security Council spokesperson Caitlin Hayden: "The president, Ambassador Rice and the text of U.N. Security Council Resolution 1973 itself were all very clear that the United State and the international community were squarely focused on the protection of civilians in Libya."

U.S. officials haven't found it easy to get a handle on Mr. Putin or his motivations. While anti-Americanism has been a key theme for Mr. Putin, the U.S. expected he would dial back the rhetoric once he had cemented control after the 2012 elections, a prediction that proved unfounded.
Mr. Obama's attempts to make a personal connection, such as complimenting Mr. Putin's judo skills during their last meeting, have fallen flat. Offhand comments, such as Mr. Obama's recent comparison of Mr. Putin to a "bored kid at the back of the classroom," rankled in Moscow.

The Central Intelligence Agency's classified personality profile of Mr. Putin, prepared by the agency for Mr. Obama and other policy makers, says he was bullied in his youth. It also describes Mr. Putin as insecure, according to American officials who have read it.

Russian officials dismiss such suggestions as cheap psychology.

Earlier this year, the Obama administration renewed its efforts with the Kremlin. The growing Syrian death toll, refugee crisis and influx of Hezbollah and al Qaeda fighters had made Syria a more pressing national security matter, U.S. officials say. During trips to Russia, Secretary of State John Kerry, among others, challenged Mr. Putin's comparison of the situation in Syria to the U.S. war in Iraq, noting he and Mr. Obama had voted against it. Mr. Putin wasn't convinced, according to people familiar with the conversations.

U.S. Defense Secretary Chuck Hagel has suggested the U.S. could buy goodwill from the Russians by assuring Mr. Putin the Russian naval base at Tartus will remain under Russian control. Mr. Putin has said Russia's priority is the principle of nonintervention, not the Tartus facility.

"The administration has a hard time understanding how Russia defines its own interests," said Thomas Graham, a Russia specialist who worked in the George W. Bush White House. "It is hard to buy them off when you are asking them to do things that in their view raise direct threats to Russian national interests."

A senior White House official said the U.S. wants to convince the Russian leadership it is in their interest to part ways with the Assad regime. "What we've said to the Russians is the United States isn't interested in removing Syria from Russian influence or acquiring Syria as a client state of the United States," the official said.

The idea of horse-trading with Russia didn't go anywhere in 2012. Today, the official said, it isn't an option either. Syria may be the "hot button issue of the day" but the White House still won't link it to what it sees as more-permanent national-security issues, the senior White House official said.