Ομπάμα: "Οι ΗΠΑ δεν είναι μπανανία και κακοπληρωτές" (χαχαχα)

Ομπάμα: Οι ΗΠΑ δεν είναι μπανανία και κακοπληρωτές

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα κάλεσε σήμερα το Κογκρέσο των ΗΠΑ να εγκρίνει μια αύξηση στο όριο δανεισμού του ομοσπονδιακού κράτους, σημειώνοντας ότι διαφορετικά οι ΗΠΑ δεν θα είναι σε θέση να εξοφλήσουν τις υποχρεώσεις τους.

Έντεκα ημέρες πριν από μια πρώτη συνεδρίαση του Κογκρέσου για τον προϋπολογισμό, ο Ομπάμα επέκρινε τους Ρεπουμπλικάνους για την προσπάθειά τους να στερήσουν την χρηματοδότηση για την μεταρρύθμιση του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας, την οποία έχει προωθήσει ο ίδιος, σε αντάλλαγμα για μια αύξηση του ορίου του χρέους.

Μια άρνηση των βουλευτών να προχωρήσουν σε αυτήν την ψηφοφορία θα αποτελούσε «το αποκορύφωμα της ανευθυνότητας», σημείωσε.

"Απλώς κάντε την δουλειά σας», πρόσθεσε, υπογραμμίζοντας: «Είμαστε οι ΗΠΑ. Δεν είμαστε Μπανανία, δεν είμαστε μια χώρα κακοπληρωτών».

Στο ίδιο πνεύμα ο πρόεδρος Ομπάμα δήλωσε ότι δεν θα υποκύψει στις πιέσεις να συρθεί σε μια διαπραγμάτευση για να επιλέξει μεταξύ της μεταρρύθμισης του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας και της «δημοσιονομικής αξιοπιστίας των ΗΠΑ».

Οι ΗΠΑ έχουν τεράστια χρέη και ελλείμματα, που συνήθως εμφανίζονται στην ιστορία μόνο μετά από Παγκόσμιο Πόλεμο ή κάτι τέτοιο. Βέβαια στην εποχή μας δεν έχει συμβεί Παγκόσμιος Πόλεμος, αλλά οι ΗΠΑ έχουν χάσει έναν άλλο πόλεμο, τον οικονομικό "πόλεμο της ανταγωνιστικότητας".

Δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ο καπιταλισμός, πέρα από τον ταξικό πόλεμο που συνεχίζεται non-stop, με τους καπιταλιστές να εκμεταλλεύονται τους εργάτες, έχει και τον πόλεμο ανάμεσα στους καπιταλιστές, που παλεύουν μεταξύ τους για το ποιος θα πάρει τι.

Εδώ και δεκαετίες, οι ΗΠΑ χάνουν σε αυτό τον πόλεμο. Η Αμερική βγήκε από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο χωρίς να έχει βομβαρδιστεί, με όλα τα εργοστάσια να λειτουργούν, με μεγάλα αποθέματα χρυσού, και ανταγωνιστικό εργατικό δυναμικό, και κατάφερε τότε να έχει μόνη της πάνω από το 50% των παγκόσμιων εξαγωγών!

Σιγά-σιγά όμως τα πλεονάσματα εξανεμίστηκαν, και εδώ και χρόνια οι ΗΠΑ έχουν ελλείμματα. Ειδικά μετά την είσοδο της Κίνας στην παγκόσμια αγορά, η βιομηχανική βάση όλης της Δύσης μεταφέρθηκε σε τεράστιο ποσοστό στην Ασία, και τα χρέη και τα ελλείμματα εκτοξεύτηκαν σε νούμερα-ρεκόρ.

Μάλιστα, η όλη αυτή κατάσταση διογκώθηκε μέσω του δανεισμού, που αυξήθηκε κατακόρυφα: Η Δύση εδώ και χρόνια εισάγει εμπορεύματα από αλλού, και πληρώνει με δάνεια, πιστώσεις και εκτύπωση νομισμάτων "από το πουθενά" (τα νομίσματα που τυπώνονται βέβαια είναι και αυτά μια μορφή πίστωσης, όπως έχουμε εξηγήσει και παλιότερα).

Αυτός ο δανεισμός "έκρυψε" την κρίση, και την καθυστέρησε για αρκετά χρόνια, αλλά όταν τελικά ξέσπασε, ήταν πάρα πολύ ισχυρή, μιας και πλέον η Δύση όχι μόνο έχει χάσει τη "μάχη της ανταγωνιστικότητας" και δε μπορεί να προσελκύσει επενδύσεις, αλλά έχει συσσωρεύσει και τεράστια χρέη.

Η ευρωζώνη, λόγω και της Γερμανίας που αντέχει και είναι πολύ ανταγωνιστική, έχει μια διαφορετική στρατηγική, που προσπαθεί να ξανακάνει ανταγωνιστικές τις χώρες-μέλη της μειώνοντας τους μισθούς και τις παροχές προς τους εργάτες. Έχουμε βέβαια εξηγήσει ότι αυτό δε θα λύσει το πρόβλημα της ανεργίας, διότι θα δημιουργήσει φτηνούς-αλλά-ανειδίκευτους εργάτες, και δε θα μπορέσουν να απορροφηθούν όλοι κάπου. Αυτό δεν πολυενδιαφέρει την άρχουσα τάξη, που θα μπορέσει να έχει φτηνή εργατική δύναμη για το μέλλον, μιας και η πείνα θα αναγκάσει τους πάντες να δεχτούν να δουλέψουν για πενταλοδεκάρες. Όσο για αυτούς που δε θα μπορέσουν να βρουν δουλειά, αυτοί είναι η "αναγκαία θυσία" που "πρέπει" να γίνει για να κερδηθεί η μάχη της ανταγωνιστικότητας.

Στην Αμερική, η κατάσταση είναι διαφορετική, καθώς εκεί δεν κάνουν καμία σοβαρή προσπάθεια να ξαναγίνουν ανταγωνιστικοί. Βέβαια, τα χρέη είναι τεράστια, και εξακολουθούν να αυξάνονται μιας και το ένα έλλειμμα διαδέχεται το άλλο. "Δεν πειράζει όμως", μας λένε οι Αμερικάνοι, "γιατί όσα λεφτά και να μας λείπουν, εμείς θα τα τυπώσουμε και θα καλύψουμε όλα μας τα χρέη".

Και πράγματι έτσι είναι (θυμηθείτε και τι έγινε πριν 2-3 μέρες, που όλοι περίμεναν ότι τάχα η Αμερική θα σταματούσε να τυπώνει δολάρια, αλλά τελικά, δεν  σταμάτησε, όπως είχε προβλέψει. Και ούτε θα σταματήσουν και ποτέ, παρά μόνο ίσως για ένα μικρό διάλειμμα για να μπερδέψουν τους επενδυτές, και όχι κάτι παραπάνω.

Όπως λέει και ο Ομπάμα, «Είμαστε οι ΗΠΑ. Δεν είμαστε Μπανανία, δεν είμαστε μια χώρα κακοπληρωτών».

Όντως λοιπόν οι ΗΠΑ θα εξοφλήσουν πλήρως όλες τους τις υποχρεώσεις - τόσο τις υποχρεώσεις του κράτους, όσο και τις υποχρεώσεις των τραπεζών (που είναι χρεωκοπημένες λόγω των δανείων που έδωσαν προς κράτη και ιδιώτες και δε μπορούν να εξοφληθούν). Αλίμονο άλλωστε, μη μας πουν και "κακοπληρωτές", εμείς δεν κάνουμε τέτοια πράγματα, εμείς πληρώνουμε όλα μας τα χρέη!

Αλλά πόση αξία θα έχουν τα δολάρια με τα οποία θα πληρώσουν;

ΥΓ1: Να σημειωθεί ότι αυτές τις μέρες οι Αμερικάνοι τσακώνονται -για πολλοστή φορά- για το αν θα αυξήσουν το όριο χρέουςή όχι, με τους Ρεπουμπλικάνους να ζητούν την κατάργηση των παροχών υγείας που είχε ψηφίσει ο Ομπάμα όταν είχε πρωτοεκλεγεί, αλλιώς απειλούν ότι δε θα δεχτούν την αύξηση του ορίου χρέους της χώρας (το όριο χρέους θυμίζουμε ότι είναι ένα νομικό όριο για το πόσο μεγάλο είναι το χρέος των ΗΠΑ. Αν το όριο αυτό ξεπεραστεί, η Αμερική είναι νομικά υποχρεωμένη να κηρύξει χρεωκοπία. Το όριο αυτό έχει βέβαια ξεπεραστεί πολλές φορές, αλλά η Αμερική συνεχώς ψηφίζει τροπολογίες που αυξάνουν αυτό το όριο, και το ίδιο θα κάνουν και τώρα. Απλά τα δύο μεγάλα κόμματα τσακώνονται για το πόσο μεγάλη λιτότητα θα εφαρμόσουν εναντίον του λαού, τίποτα παραπάνω, με τους ρεπουμπλικάνους να θέλουν να κόψουν τις παροχές υγείας, και τον Ομπάμα να αντιστέκεται, γιατί το νομοσχέδιο αυτό ήταν δική του έμπνευση, και θα ήταν προσωπική ήττα αν το έπαιρνε πίσω. Βέβαια, οι ΗΠΑ δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν ούτε υγεία ούτε τίποτα χωρίς να τυπώσουν δολάρια, αλλά ο κόσμος έχει αρχίσει να κατανοεί ότι η Αμερική ΔΕΝ έχει την ικανότητα να παράγει αρκετό πλούτο για να καλύψει όλα αυτά τα χρέη, ούτε έχει τη διάθεση να μειώσει τις δαπάνες της. Και γι' αυτό και απορρίπτει σιγά-σιγά το δολάριο και επιστρέφει στο χρυσό).

ΥΓ2: Ξέρω ότι το #1 θέμα των ημερών στην Ελλάδα είναι η φασιστική απειλή, και όχι οι δηλώσεις του Ομπάμα, ούτε ο επερχόμενος υπερπληθωρισμός του δολαρίου (για τον οποίο η αριστερά πάντως έχει πλήρη μεσάνυχτα, όπως είχε και για την επερχόμενη κρίση του 2008. Κάθονται όλοι και ακούνε κάτι αναλυτές που το παίζουν μαρξιστές χωρίς να είναι (Λαπαβίτσες, κτλ), και μετά "πέφτουν από τα σύννεφα"). Δυστυχώς πάντως δεν έχω πλέον και πολλά να πω για την κατάσταση στην Ελλάδα, ή μάλλον έχω, αλλά δεν έχει και νόημα να τα πω. Παλιότερα έγραφα, αλλά τώρα προτιμώ να αξιοποιήσω τον ελάχιστον χρόνο μου για να πω κάτι για το που πάει ο κόσμος (και γιατί), παρά για να πω πράγματα που κανένας δε θα τα λάβει σοβαρά υπόψη του (όλοι προτιμούν να κλαίγονται, να καταγγέλλουν, να φωνάζουν, αλλά να μη δίνουν λύση, ούτε να εξηγούν σοβαρά το γιατί ο φασισμός ανεβαίνει. Ο Μαρξ πάντως είχε πει κάποτε ότι «η αυτοκρατορία ήταν η μόνη δυνατή μορφή διακυβέρνησης σε μια εποχή που η αστική τάξη είχε χάσει πια την ικανότητα να κυβερνά το έθνος και η εργατική τάξη δεν είχε ακόμα αποκτήσει αυτή την ικανότητα». Επίσης, ο Μαρξ είχε πει ότι  "Οι φιλόσοφοι απλά ερμήνευσαν τον κόσμο, με διάφορους τρόπους, το ζήτημα είναι να τον αλλάξουμε". Εγώ θα έλεγα ότι σήμερα δεν υπάρχει καν προσπάθεια ερμηνείας του κόσμου, οπότε δεν μπορούμε και να τον αλλάξουμε. Για να τον αλλάξεις, πρέπει πρώτα να τον ερμηνεύσεις, και σήμερα δεν υπάρχει ούτε καν αυτό...).