Friday, October 25, 2013

Γερμανία:Ας υπογράψουμε μια εμπορική συμφωνία με την Κίνα, και για την Αμερική...βλέπουμε

"Στην υγειά μας Άνγκελα - και άσε τους Αμερικάνους να ψάχνονται!"

Διαβάζουμε σήμερα στα δυτικά ΜΜΕ ότι η Ευρώπη (Γερμανία) σκέφτεται να μην υλοποιήσει τελικά μια μεγάλη εμπορική συμφωνία που είχε "στα σκαριά" με τις ΗΠΑ. Η αφορμή για αυτή την κίνηση είναι οι υποκλοπές της NSA, που βέβαια η Γερμανία πρωτοστάτησε στην προώθηση τους στα media.

Την ίδια ώρα βέβαια,  υπάρχει και μία άλλη είδηση για μια εμπορική συμφωνία, την οποία όμως δεν την πολυακούμε από τα δυτικά ΜΜΕ:

Η Ευρώπη λοιπόν υπόγραψε "στο πι και φι" μια εμπορική συμφωνία...με την Κίνα, και χρειάστηκε να το διαβάσουμε από το κινεζικά ΜΜΕ, μιας και τα περισσότερα δυτικά ΜΜΕ δεν θέλουν να ασχολούνται με τέτοιου είδους θέματα (για προφανείς λόγους).

Θα παραθέσουμε στη συνέχεια ένα άρθρο για τη σκέψη ακύρωσης της εμπορικής συμφωνίας με την Αμερική, και μετά θα δούμε ένα άρθρο από την κινεζική εφημερίδα Caixin για την συμφωνία Ευρώπης-Κίνας, το οποίο μάλιστα το έχει γράψει εκ μέρους της Ευρώπης...ένας Γερμανός αξιωματούχος (τυχαίο; Δε νομίζω).

Key political leaders in Germany have warned that the Trans-Atlantic free trade pact may be in jeopardy after claims the US has been spying on Chancellor Angela Merkel’s mobile phone.

Sigmar Gabriel, leader of Germany’s Social Democrats (SPD) and chief negotiator in coalition talks with Mrs Merkel, said it would be “hard to imagine” that the free trade deal between the EU and the US can go ahead if the American intelligence agencies are carrying out cyber-warfare against Europe.  

The Trans-Atlantic pact is billed by David Cameron as the “biggest bilateral trade deal in history”, intended to cut down a thicket of commercial barriers and pull the world economy out of the doldrums. It would create a single market covering 40pc of global GDP from 2014 onwards. 
On 18 October the European Union member states are set to pass the mandate for the negotiation of an international investment agreement with China.

Beijing hopes that this treaty will result in the harmonization of the patchwork of bilateral treaties that China has concluded with the EU members. For the EU, the opening of new markets for European investors is the key issue. However, the significance of the negotiations between the EU and China extends beyond the bilateral relationship itself.

In addition to the high protection standards of the existing bilateral agreements of the member states, an EU-China investment treaty should contribute to a further opening up of the market for European companies. Moreover, it is also expected that the EU will aim to achieve rules against performance requirements such as enforced technology transfer and a prescribed local value-added share. The EU will also call for greater transparency with regard to state-owned companies.

Εδώ και ένα απόσπασμα από ένα παλιότερο άρθρο μας επί του θέματος:



[...] Για παράδειγμα, πολλοί λένε ότι "τώρα που η Γερμανία επιβάλλει λιτότητα και φτωχοποιεί μέχρι τέλους τις χώρες της περιφέρειας, ποιός θα αγοράσει τις εξαγωγές της;". Η Γερμανία έχει μεγάλη παραγωγική βάση, και είναι και πολύ ανταγωνιστική. Όμως, χρειάζεται να βρει και αγοραστές για όλα αυτά τα προϊόντα της.

Πράγματι, η "περιφέρεια" της Ευρώπης φτωχαίνει και άρα ο κόσμος εκεί δεν έχει πλέον τη δυνατότητα να αγοράσει όπως πριν τα γερμανικά (και όχι μόνο) προϊόντα. Το ίδιο ισχύει και για τις  ΗΠΑ, όπου η φτώχεια φουντώνει, και ο αριθμός των Αμερικάνων που ζει με κουπόνια σίτισης σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Άρα, ούτε οι Αμερικάνοι μπορούν να απορροφήσουν τις εξαγωγές των Γερμανών.

Ποιος θα αγοράσει λοιπόν όλα αυτά τα προιόντα; Έχει άραγε η Γερμανία βρει το μπελά της...ή μήπως έχει βρει κάποιον άλλον αγοραστή;

Όπως βλέπετε και στο διάγραμμα που βάλαμε παραπάνω, η Γερμανία προσανατολίζεται πλέον να εξάγει τα προϊόντα της προς την Κίνα, το νέο μεγάλο της σύμμαχο. Η Κίνα ανεβαίνει, σιγά-σιγά αρχίζει μάλιστα να δημιουργεί και μια "μεσαία τάξη" που αγοράζει αυτοκίνητα, τηλεοράσεις και ένα σωρό άλλα τέτοια προϊόντα που εξάγει η Γερμανία. Οπότε η Γερμανία δε νοιάζεται για την πτώση των εξαγωγών της προς τις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης, διότι καλύπτει αυτή την πτώση με τις αυξανόμενες εξαγωγές της προς την Κίνα.

40 years of Sino-German relations

The core of the relationship is expressed in one figure: 140 billion euros ($181 billion). That was the volume of trade between the two countries in 2011.
Germany is China's most important trading partner in Europe; Europe is China's biggest trading partner in the world. China is the fifth largest importer of German products, and the second biggest trading partner outside of Europe.
German China expert Sebastian Heilmann says economic ties between the two countries have the utmost priority. "Everything else is subordinate to economic relations," he said. "The two countries have a complementary relationship - even today. In other words, Germany supplies things China can use. And China supplies things Germany can use."

Άρα, η Γερμανία έχει καλύψει το "εξαγωγικό" της πρόβλημα με την Κίνα, και έχει πλέον καλύψει και το νομισματικό της πρόβλημα χάρη στο ευρώ, που της επιτρέπει να ενώσει όλο το χρυσό της Ευρώπης, να ελέγξει την Κεντρική Τράπεζα ολόκληρης της Ευρώπης (και άρα και ολόκληρη την Ευρώπη), να έχει μια σχετικά χαμηλή ισοτιμία σε σχέση με αυτή που θα είχε το μάρκο (διότι τώρα το ευρώ πέφτει λιγάκι, μιας και επηρεάζεται όχι μόνο από τη Γερμανία, αλλά και από τα PIIGS)

Καταφέρνει μάλιστα να λύσει α' ότι φαίνεται και το αγκάθι των ελλειμματικών προϋπολογισμών των PIIGS, και -μέχρι τώρα- έχει τυπώσει το ελάχιστο δυνατό ποσό ευρώ που απαιτούνταν για να διασώσει τις τράπεζες, και δε φαίνεται διατεθειμμένη να τυπώσει άλλο, διατηρώντας τη "νομισματική σταθερότητα" με κάθε κόστος.

2 comments:

  1. H Γερμανία δεν παράγει πολλές τηλεοράσεις. Η Κίνα παράγει πολύ περισσότερες, ενώ ακόμα και χώρες όπως η Τουρκία παράγει πολύ περισσότερες.

    Αλλού είναι η εξαγωγική δύναμης της Γερμανίας.

    ReplyDelete
  2. To ευρώ δεν πέφτει "λιγάκι" αλλά τουλάχιστον 40% όπως λένε οι περισσότερες μελέτες. Παράλληλα η Γερμανική βιομηχανία ότι οι ανταγωνιστές της (π.χ. Γαλλική και Ιταλική βιομηχανία) δεν μπορούν να υποτιμηθούν αλλά είναι κολλημένες στο ευρώ.

    ReplyDelete