Ε όχι και "ποιος θα το είχε φανταστεί" ρε συντρόφια...

Σήμερα το πρωί έτυχε να βρω μπροστά μου στο facebook ένα άρθρο από το "Βαθύ Κόκκινο", στο οποίο έγραφα για αρκετά χρόνια, με τίτλο "Συμβαίνουν στην μητρόπολη του καπιταλισμού (Βίντεο)".

Το άρθρο ασχολείται με το "λουκέτο' που έβαλε το αμερικανικό δημόσιο,αν και δεν εξηγεί τίποτα (και πώς να το κάνει αυτό άλλωστε, όταν η αριστερά δεν είχε τις απαιτούμενες γνώσεις, ούτε -κυρίως- την απαιτούμενη διάθεση να αποκτήσει αυτές τις γνώσεις).

Αυτό όμως που μου έκανε εντύπωση, είναι η τελευταία πρόταση του άρθρου:

"Ποιος μπορούσε να εκτιμήσει ότι θα έφτανε στιγμή το αμερικανικό δημόσιο να κατεβάσει ρολά"

Δε γράφω βέβαια πλέον στο Βαθύ Κόκκινο, οπότε ας γράψουν ότι θέλουν οι διαχειριστές. Άλλωστε, "δημοκρατία έχουμε". Αλλά όχι και να υποκρινόμαστε ότι τάχα "κανένας δεν το εκτιμούσε", ειδικά από τη στιγμή που εδώ και χρόνια είχα γράψει σωρεία άρθρων επί του θέματος, τα οποία μάλιστα βρίσκονται ακόμα δημοσιευμένα στο Βαθύ Κόκκινο, και αν ψάξει κανείς το ιστορικό του blog, θα τα βρει!!!

Αν οι διαχειριστές εκεί θέλουν να προωθούν κείμενα-αναλύσεις της ροζ αριστεράς (πχ Εφημερίδα των Συντακτών, κτλ), ή ψευτομαρξιστών (πχ Λαπαβίτσας, κτλ), ας το κάνουν. Αλλά όχι και να υποτιμούν τη νοημοσύνη μας και τη δουλειά μας, μόνο και μόνο επειδή οι ίδιοι είναι ανίκανοι και αδιάφοροι να ασχοληθούν με θέματα οικονομίας (και δεν το λέω μόνο για αυτούς - είναι γενικότερο φαινόμενο στη σημερινή αριστερά να μην ασχολούνται σχεδόν με τίποτα άλλο πέρα από τις ατάκες του Άδωνη, το ΓΑΠ, του Σαμαρά, κτλ, με κινητοποιήσεις, με σκάνδαλα, κτλ, που ναι μεν είναι χρήσιμα και απαραίτητα, αλλά δεν αρκούν. Αν η αριστερά θέλει και μπορεί, ας δώσει και σοβαρότερες αναλύσεις σε πολιτικοοικονομικό επίπεδο, γιατί όταν βρίσκεσαι σε μια τόσο βαθιά κρίση, χρειάζεται να έχεις βάθος, για να κατανοήσεις τι γίνεται, να βρεις τη σωστή στρατηγική και όραμα, και να πείσεις και τον κόσμο. Αντίθετα, αν λες αρλούμπες, τότε γιατί ο κόσμος να σε ακολουθήσει; Και αν δε δείχνεις και ενδιαφέρον να μάθεις για πιο "προχωρημένα" θέματα, μετά πώς να ανταπεξέλθεις όταν "ξαφνικά" η Λέμαν Μπρόδερς καταρρέει, ή όταν το Αμερικανικό Δημόσιο βάλει λουκέτο, ή όταν το αμερικανικό δολάριο θα υπερπληθωριστεί, προκειμένου η Αμερική να καλύψει έτσι τα χρέη της και να ξεφύγει από το "λουκέτο"; Αυτό το τελευταίο βέβαια πιθανότατα θα αργήσει λίγα χρόνια ακόμα, και η αριστερά εννοείται ότι θα το ξεχάσει (άλλωστε, ούτε καν της έχει περάσει από το μυαλό ως ενδεχόμενο. Το ότι η Αμερική αυτή τη στιγμή τυπώνει 1 τρις δολάρια ανά έτος κάθε έτος προφανώς δεν της λέει τίποτα). Και όταν τελικά συμβεί ο υπερπληθωρισμός, θα βγαίνουν ένα σωρό άρθρα των αριστερών τα οποία θα λένε "Ποιος μπορούσε να εκτιμήσει ότι θα έφτανε στιγμή το αμερικανικό δολάριο να υπερπληθωριστεί", αφού όμως πρώτα έχουν γράψει στα παλιά τους τα παπούτσια αυτόν που τους το έλεγε και το εκτιμούσε! Άντε μετά να τους πάρεις στα σοβαρά...).

Τέλος πάντων, εγώ συνεχίζω στον ελάχιστον χρόνο μου να γράφω, έστω και στα γρήγορα, και έστω και λίγα άρθρα σε σχέση με αυτά που έχω στο μυαλό μου. Θα συνεχίσω μέχρι το καλοκαίρι του 2014, και μετά θα δούμε.

Προς το παρόν, βάζω, χωρίς σχόλιο, μερικά λινκς από Αμερική, προκειμένου να δείξω ότι παρότι δεν έχουν το ευρώ, που τάχα "φταίει για όλα" (όπως λέει ο Λαπαβίτσας και κάτι άλλοι), τα προβλήματα για τον εργάτη πολλαπλασιάζονται, με άνοδο της ανεργίας, επίσημες προβλέψεις για συντάξεις πείνας (για όσους μπορέσουν να πάρουν, πολλοί δε θα μπορέσουν), απλήρωτα σπουδαστικά δάνεια μιας και οι νέοι εργάτες δε βρίσκουν δουλειά, ή αν βρουν ο μισθός δεν επαρκεί, κτλ, κτλ, κτλ.

Ενδιαφέρον έχει επίσης και ένα άρθρο-μελέτη του ΜΙΤ, που το είχε ξαναπεί ότι η τεχνολογική πρόοδος θα περικόψει πολλές θέσεις εργασίας τα επόμενα χρόνια. Αυτό το "πρόβλημα" βέβαια το έχουν όλοι, από την Αμερική μέχρι την Κίνα (τη λέξη "πρόβλημα" τη βάζω σε εισαγωγικά διότι η τεχνολογική πρόοδος δεν είναι πρόβλημα, παρά μόνο στα μυαλά εκείνων των εργατών που θέλουν να σπάσουν τις μηχανές που "τους παίρνουν τις δουλειές". Οι εργάτες που έχουν επαφή με μαρξισμό, κατανοούν ότι η τεχνολογική πρόοδος τους δίνει τη δυνατότητα να δουλεύουν λιγότερο, και να ζουν καλύτερα. Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι οι καπιταλιστές δε δέχονται κάτι τέτοιο, προτιμώντας να ξεζουμίζουν όσους εργάτες έχουν στη δούλεψη τους, και να αφήνουν τους υπόλοιπους να πεινάνε ως "εφεδρικό στρατό ανεργίας").

Μια τελευταία παρατήρηση, πριν πάμε στα λινκς:

Όπως στο Μεγάλο Κραχ του 1929, έτσι και σήμερα, ο καπιταλισμός έχει μία μόνο διέξοδο για να ξεφύγει από την κρίση του: Να τσακίσει τους εργάτες. Πολλοί θα φτωχύνουν σε απίστευτο βαθμό, και πολλοί θα πεθάνουν, όπως πχ ξεκληρίστηκε η γενιά των εργατών που πολέμησε στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Σήμερα ίσως να πεθάνουν με πιο "ειρηνικό" τρόπο, αλλά πάντως θα πεθάνουν. Το μόνο ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι αν θα πεθάνουν παλεύοντας, ή αν θα λένε μια ζωή "ποιος θα το φανταζόταν" την ίδια ώρα που οι καπιταλιστές τους παίρνουν και τα σώβρακα.

Αυτά τα άρθρα που θα δούμε τώρα ως παραδείγματα για τις συντάξεις, κτλ είναι στην πραγματικότητα "υπερβολικά αισιόδοξα". Οι εργάτες που θα εξοντωθούν είναι πολλοί περισσότεροι απ' ότι λέει το CNN ή το Reuters. Όταν το CNN λέει πχ ότι "1 στους 8 εργάτες δε θα συνταξιοδοτηθεί ποτέ", εγώ σας λέω ότι το ποσοστό αυτό είναι πολλαπλάσιο, και πολλοί εργάτες δε θα φτάσουν καν σε ηλικία συνταξιοδότησης, ειδικά στις ΗΠΑ που σε λίγα χρόνια θα περάσουν από έναν υπερπληθωρισμό. Αλλά και αλλού, ο καπιταλισμός σε παγκόσμιο επίπεδο χρειάζεται πολύ περισσότερο αίμα, ανάλογο με το αίμα που χρειάστηκε το 1940 στον Β' Παγκόσμιο. Ίσως να κάνει πόλεμο, ίσως να το κάνει με υπερπληθωρισμό και χωρίς πόλεμο. Αλλά πάντως θα το κάνει, αυτό είναι σίγουρο.

(οι πόλεμοι που θα γίνουν θα είναι μικροί και "περιφερειακοί", και ως τελική λύση θα προτιμήσουν σήμερα τον υπερπληθωρισμό, διότι το σημερινό νομισματικό σύστημα τους δίνει αυτή τη δυνατότητα να καταστρέψουν τα πάντα και τους πάντες "απειρίζοντας" το νόμισμα. Δεν υπάρχει δηλαδή κανένας περιορισμός στην οικονομική ζημιά που μπορούν να κάνουν, σε αντίθεση με άλλες εποχές, που η οικονομική ζημιά ήταν περιορισμένη, και άα ήταν απαραίτητο να καταφύγουν σε άλλα μέσα για να ολοκληρώσουν την επίθεση τους. Μην πείτε μετά ότι "κανένας δε θα μπορούσε να το φανταστεί" για τον υπερπληθωρισμό, εγώ έτσι κι αλλιώς θα σταματήσω σύντομα να γράφω, ήδη δεν πολυγράφω άλλωστε λόγω έλλειψης στήριξης, αλλά εντάξει, όσο η αριστερά βγαίνει και λέει αρλούμπες τόσο πιο συνθλιπτική θα είναι η ήττα της. Τώρα που ξεκίνησε και το "σουλούπωμα" του φασισμού, σίγουρα θα έρθει μετά και η σειρά μας)

- One in 8 workers will never retire

- One in five American workers think they will never retire fully

- All across America, Wall Street is grabbing money meant for public workers

- Rich City, Poor City

(για το θέμα των συντάξεων, δείτε και εδώ ένα παλιότερο δικό μας άρθρο)

- Student Loan Defaults Hit $146 Billion, Highest Default Rate Level Since 1995

- In New York, Having a Job, or 2, Doesn’t Mean Having a Home

- US lawmakers vote to cut food stamp benefits from 2014

- Millennials Devastated As American Dream Becomes Nightmare For Most

- New York City Opera Files for Bankruptcy

- Forbes Calls Goldman CEO Holier Than Mother Teresa

- Report Suggests Nearly Half of U.S. Jobs Are Vulnerable to Computerization

- Software Robots Eliminate 94.7% of Jobs Needed for Space Launches

- U.S. Textile Plants Return, With Floors Largely Empty of People (πολλά εργοστάσια ξανανοίγουν στην Αμερική, αντί για την Κίνα, γιατί χρησιμοποιούν μηχανές αντί για εργάτες, οπότε το εργατικό κόστος είναι περίπου το ίδιο σε όποια χώρα και αν βρίσκονται)

- What The Average American Thinks Of QE (ο "μέσος Αμερικάνος πολίτης" δεν έχει ιδέα για το τύπωμα δολαρίων, και το τι αυτό σημαίνει. Απλά παίρνει τα δολάρια του και τα ξοδεύει στο iphone...)

- Για το τέλος, δείτε σε μετάφραση από τα Ολλανδικά, μια ανάλυση που απευθύνεται βέβαια σε επενδυτές, αλλά πάντως έχει βάση και αξίζει 1000% να διαβαστεί (σίγουρα είναι καλύτερη από αναλύσεις του στιλ "κανένας δεν μπορούσε μνα το φανταστεί"...)