Η παγκόσμια αγορά χρυσού "σκούριασε" (και η BIS προειδοποιεί ξανά)

Η "σφαγή" στα ορυχεία χρυσού συνεχίζεται, καθώς τα λουκέτα δεν περιορίζονται μόνο στην Eldorado Gold και τις Σκουριές, αλλά είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, με βαθύτερες αιτίες και ευρύτερες συνέπειες, όπως πέχουμε εξηγήσει σε παλιότερα άρθρα.

Σήμερα θα ξεκινήσουμε με τη μεγαλύτερη εταιρία εξόρυξης στον κόσμο, την Barrick, η οποία ανακοίνωσε νέα λουκέτα, καθώς πολλά από τα ορυχεία της δε μπορούν να αποδώσουν κέρδη με την ισοτιμία του χρυσού στα σημερινά επίπεδα:

Barrick Gold Closing Mines to Curb Output as Price Drops

Barrick Gold Corp. (ABX) plans to either sell, close or curb production at 12 of 27 mines as the world’s largest gold producer tries to bolster profitability after reporting the industry’s biggest write-off.

Operations from Peru to Papua New Guinea that have costs higher than $1,000 an ounce will undergo mine-plan adjustments or be closed or sold, Sokalsky said. The 12 mines under review account for about 25 percent of Barrick’s output.

“If you have a number of assets that aren’t making money at a certain gold price, then you have to deal with them, and that does mean less production,” Sokalsky said yesterday in an interview at the company’s headquarters.

Barrick isn’t the only producer making adjustments in response to lower gold prices. Kinross Gold Corp. (K), Canada’s largest producer by revenue after Barrick and Goldcorp Inc. (G), said July 31 it has reduced its capital and exploration budgets, closed an office in Vancouver and reduced staff at its Toronto head offices by 7 percent this year.  Yamana Gold Inc. (YRI), Canada’s fourth-largest gold miner, also cut production forecasts because of efforts to reduce costs.

"Everybody has a sense of urgency, it’s not just Barrick,” Haywood’s Smith said. “The gold price tanking gave people a lot more urgency in terms of we’ve got to get this done, we’ve got to get it done now."

Η Νότια Αφρική αντιμετωπίζει αυξανόμενη ανεργία, που σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στα λουκέτα που μπαίνουν σε μία από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες της χώρας, τη βιομηχανία εξόρυξης χρυσού, λόγω της πτώσης της ισοτιμίας του χρυσού, αλλά και των "υπερβολικών απαιτήσεων" των εργατών στα ορυχεία, οι οποίοι για κάποιο λόγο δε δέχονται εύκολα να δουλεύουν κάτω από άθλιες συνθήκες για ένα κομμάτι ψωμί (γιατί άραγε;)

SA gold mining continues its terminal decline

Gold's sliding price and surging costs are hitting an industry that laid the foundations for Africa's largest economy but has been slowly dying for decades as ore grades decline and shafts reach depths of 4 kms (2.5 miles), the world's deepest. 

Unrest is also flaring as restive miners demand more for their toil after over a century of low wages linked to a system of migrant labour that outlasted the end of apartheid in 1994. 

Reuters ranked South Africa sixth in global production in 2012, when it fell behind Peru and produced 177.8 tonnes of gold, just 6 percent of the world total, the country's worst year for production since 1905.  

Gold may have lost much of its lustre for the South African economy, accounting for only around 1.5 percent of gross domestic product, but it is still the country's main mineral export, which in 2012 fetched 72 billion rand, about 10 percent of all export earnings. 

The industry has shed 340,000 jobs since 1990, more than two thirds, and there are fears of further big lay-offs as militancy among workers steps up ahead of tough wage talks this month.

“Further job losses are an inevitability, and these are linked to falling commodity prices, but long-term labour instability could act as additional downward pressure on the sector,” said political analyst Nic Borain. 

This is a headache for President Jacob Zuma's ruling African National Congress (ANC) party, which faces an election next year. It wants to head off further strife in the mines after wildcat strikes and violence stemming from a union turf war last year killed over 50 people and hit the country's credit rating.

Στην Αυστραλία, που είναι η #2 χώρα παγκοσμίως στην εξόρυξη χρυσού (μετά από την Κίνα), έχουμε και εκεί τα ίδια προβλήματα, με λουκέτα, απολύσεις, μείωσης παραγωγής, κτλ:

Alacer Gold Output Falling in Australia as It Seeks to Exit

Gold output will fall in Australia, the second-largest producer, as mining companies mothball mines amid falling prices, according to Alacer Gold Corp.

“There’s going to be a lot more pain to come over the course of the next 12 months,” David Quinlivan, the chief executive officer of Englewood, Colorado-based Alacer said in an interview yesterday in Kalgoorlie...

Υπάρχουν όμως και κάποιοι που ευχαρίστως θα δώσουν τα δολάρια τους για να αγοράσουν χρυσό: Πχ η Κίνα.
 

Δε ξέρω τι κάνετε εσείς, αλλά εμείς ως Κίνα αγοράζουμε χρυσό ανεξαρτήτως τιμών.

Australian miners facing bust look to China's Zijin

While other companies are bracing for tough times by laying off workers and closing mines, Chen has been given a mandate to nearly double gold production and is keeping an eye out for potential acquisitions.

"We see this lower market as an opportunity to grow," he said in an interview.

Globally, Barrick posted an $8.7 billion writedown, while majors Goldcorp Inc, Newmont and Kinross Gold Corp reported a combined $6 billion in impairment charges linked to plunging gold prices.

By contrast, Norton, which has mines in the Kalgoorlie region in western Australia's outback, aims to nearly double bullion output to 300,000 ounces over three to five years.

Its 350 employees were all rewarded with pay rises this year and Chen says there is no talk of writedowns.

Chen said "plenty of mines" are for sale in the Australian gold fields and elsewhere in the world. Norton was "always looking", although he declined to give names.

Η Κίνα έχει ένα σωρό δολάρια στα θησαυροφυλάκια της, και δεν την περιάζει και τόσο να έχει και μερικές (βραχυπρόθεσμες) απώλειες.

Οι υπόλοιποι δεν αντέχουν, και τώρα οι Financial Times αναφέρουν ότι τα ορυχεία, προκειμένου να επιβιώσουν, ξαναγυρίζουν στην τακτική του Hedging (δείτε και εδώ για ένα παλιότερο άρθρο μας, όπου, ανάμεσα στα άλλα, εξηγούμε το πως λειτουργεί η όλη κατάσταση).

Με απλά λόγια, τα ορυχεία κλείνουν από τώρα μια τιμή για την μελλοντική παραγωγή τους, και δεσμεύονται ότι ότι χρυσό βγάζλουν, θα τον πουλήσουν σε αυτή την τιμή, ότι και αν έχει συμβεί στην αγορά μέχρι τότε.

Γενικά, αυτή η στρατηγική δεν προτιμάται, διότι τα ορυχεία ελπίζουν ότι η ισοτιμία του χρυσού θα ανέβει, ώστε να πουλήσουν το χρυσό που βγάζουν για όσο το δυνατόν περισσότερα δολάρια.

Πλέον όμως τα ορυχεία είναι απαισιόδοξα, και απλά προσπαθούν να επιβιώσουν, όποτε πουάνε "όσο-όσο" το χρυσό που θα βγάλουν, σε τιμή που απλά τους επιτρέπει να επιβιώσουν (και αν...).

Πριν δούμε το άρθρο των Financial Times< ξαναδιατυπώνουμε -περιληπτικά- την άποψη μας για το θέμα:

Ο χρυσός θα μείνει όρθιος όταν τα νομίσματα καταρρεύσουν (υπερπληθωρισμός) - μελλοντικά η ισοτιμία του θα εκτοξευτεί σε πολύ μεγάλα νούμερα, και μάλιστα αυτό θα γίνει και αρκετά απότομα.

Παράλληλα όμως, οι επενδυτές, από τις κεντρικές τράπεζες μέχρι τον "απλό πολίτη" που αγοράζει πχ ένα χρυσό νόμισμα, θα στραφούν προς τον πραγματικό χρυσό, και όχι προς τον paper gold. Ήδη έχουμε δει ότι ολοένα και περισότεροι ξεπουλάνε το paper gold τους.

Ως εκ τούτου, ο χρυσός περνάει μια φαινομενική κάμψη στην ισοτιμία του, διότι σήμερα δεν υπάρχει κανένας διαχωρισμός ανάμεσα στο αν κάποιος επενδυτής αγοράζει πραγματικό χρυσό ή paper gold.

Έτσι, ώσπου να ξεπουλήσουν τον paper gold, η ισοτιμία του χρυσού θα πέφτει, παρότι στην πραγματικότητα ο κόσμος αγοράζει μαζικά χρυσό!

Όταν τελικά ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, το μέλλον των ορυχείων πάλι θα είναι "ζόρικο":

Προς το παρόν, τα ορυχεία βάζουν λουκέτο, διότι το ξεπούλημα του paper goldέχει ρίξει την ισοτιμία, και δε μπορούν να βγάλουν κέρδος από το χρυσό που βγάζουν και πουλάνε.

Μετά, και πάλι θα έχουν πρόβλημα (όσα απ' αυτά επιβιώσουν), διότι ο χρυσός θα είναι υπερβολικά πολύτιμος, και τα κράτη θα φορολογήσουν άγρια τα ορυχεία ή/και θα τα κρατικοποιήσουν, με τη σύμφωνη γνώμη της "κοινής γνώμης", που θα είναι θεόφτωχη και θα κοιτάζει σα λουκούμι το χρυσό των ορυχείων.

Ο χρυσός δεν είναι απλά ένα βιομηχανικό μέταλλο - είναι και χρήμα, και τα ορυχεία έχουν βρεθεί στη μέση ενός πολύ μεγαλύτερου πολιτικού παιχνιδιού, από το οποίο ελάχιστα θα ξεφύγουν:

Miners return to hedging as gold prices lose shine

Gold miners have started to protect themselves against more falls in the price of the precious metal, in a tentative return to the long-shunned practice of hedging.

Hedging by selling future production at fixed prices fell out of favour in the industry as gold rallied over the past decade, and several large gold miners such as AngloGold Ashanti and Barrick spent billions of dollars to unwind their hedges.

The mining industry has a chequered history of hedging. The practice was most prevalent in the late 1990s, just before gold began a decade-long bull market, while by the time gold prices peaked in 2011, miners had cut their hedging to almost nothing.

 

Την ίδια ώρα, η BIS εξέδωσε μία ακόμα ανακοίνωση, την οποία πολλοί εξέλαβαν ως "προειδοποίηση εναντίον της Γερμανίας και της ευρωζώνης", διότι λέει ότι "οι πιστωτές πρέπει να αναλάβουν και αυτοί τις ευθύνες τους, αναγνωρίζοντας ότι υπάρχουν χρεωκοπίες, και άρα από τη στιγμή που (πχ) επένδυσαν σε ελληνικά ομόλογα, θα πρέπει να δεχτούν κουρέματα, κατάσχεση των καραθέσεων τους σε χρεωκοπημένες τράπεζες, κτλ, αντί να ζητούν "πακέτα σωτηρίας" μέσω εκτύπωσης πληθωριστικού χρήματος".

Αυτό βέβαια εμένα δε μου φαίνεται και τόσο ως μια "εχθρική προειδοποίηση" - ίσα ίσα που αυτά που λέει η BIS τα λέει και η Γερμανία, και ταιριάζουν 100% με τη στρατηγική της: Όπως και η BIS, έτσι και η Γερμανία έχει ήδη βάλει τις νομικές βάσεις στην ευρωζώνη για κατασχέσεις τραπεζικών καταθέσεων από όσους είχαν επενδύσει (καταθέσει) τα λεφτά τους σε τράπεζες που τώρα χρεωκοπούν.

Η Γερμανία έχει ήδη δείξει τις προθέσεις της να ΜΗΝ τυπώσει ευρώ, ή τέλος πάντων να τυπώσει όσο λιγότερα γίνεται. Με λίγα λόγια, η Γερμανία κινείται στο ίδιο μήκος κύματος με τη BIS (και ας λέει ότι θέλει η Telegraph, που είναι βρετανικών συμφερόντων):

BIS blames Europe's creditors for eternal euro crisis

Europe's creditor powers bear as much blame as debtors for the eurozone's eternal crisis and are blocking recovery by failing to play a full part in righting the ship, according to the Bank for International Settlements.

"European banks were negligent in assuming – and their regulators in allowing – such exposures. Overlending was as responsible for the ensuing crisis as over-borrowing."

The Club Med debtor states are now being forced to slash spending without offsetting stimulus in the creditor bloc. This creates a deflationary bias making it even harder for them to repay debts. "Widespread defaults would hurt lenders in surplus countries," said the BIS.

The watchdog called for "symmetry in adjustment between creditors and debtors" to avoid repeating the 1930s, warning that global recovery will remain stunted until the creditors chip in.

Κι άλλες χώρες πάντως υιοθετούν σιγά-σιγά το μοντέλο της ευρωζώνης, με κατασχέσεις τραπεζικών καταθέσεων εάν οι τράπεζες δεν πάνε καλά - δείτε πχ στη Αυστραλία, που μάλιστα ετοιμάζεται και για εκλογές, αλλά παρόλα αυτά περνάει τέτοιου είδους μέτρα:

Επιβολή φόρου στις καταθέσεις στην Αυστραλία

Φόρο στις τραπεζικές καταθέσεις θα επιβάλει η Αυστραλία, με σκοπό τη συγκέντρωση κεφαλαίων έναντι της πιθανότητας κατάρρευσης τραπεζών.

Συγκεκριμένα, καταθέσεις μέχρι 250 χιλιάδες δολάρια Αυστραλίας θα επιβαρυνθούν με εισφορά 0,05%, με ισχύ από τον Ιανουάριο του 2016.

Η εισφορά θα επιβληθεί στις καταθέσεις των τραπεζών και όχι στους μεμονωμένους καταθέτες. Είναι εξαιρετικά πιθανό όμως ότι το σχετικό κόστος θα μετακυλισθεί στους πελάτες.

Η κίνηση συμπίπτει με την προειδοποίηση από την κυβέρνηση περί βραδύτερου του αρχικώς εκτιμηθέντος ρυθμού ανάπτυξης, καθώς και κρατικού ελλείμματος σημαντικά μεγαλύτερου του προϋπολογισθέντος.

Η Wall Street Journal σχολίασε τις κινήσεις αυτές σε πρόσφατο άρθρο της, λέγοντας ότι "επαναφέρουν τον καπιταλισμό στο τραπεζικό σύστημα": Εννοεί ότι ο καπιταλισμός είναι, σε τελική ανάλυση, το σύστημα της αγοράς, όπου γίνονται επενδύσεις, και αν μια επένδυση δεν πάει καλά, τότε ο επενδυτής χάνει τα λεφτά του και χρεωκοπεί. Με το να διασώζονται οι τράπεζες όταν έχουν κάνει λάθος επενδύσεις και χρεωκοπούν, ουσιαστικά καταστρατηγούν την 'ελεύθερη αγορά", ενώ τώρα αυτό σταματά. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που βρίζουν τις τράπεζες, αλλά παρόλα αυτά πηγαίνουν σε αυτές και από μόνοι τους "καταθέτουν" εκεί τις αποταμιεύσεις τους. Αυτό το κάνουν διότι νομίζουν ότι δεν επενδύουν, και νομίζουν ότι τα λεφτά τους είναι ασφαλή - άλλωστε, "οι τράπεζες ποτέ δε χρεωκοπούν".

Κι όμως, στον καπιταλισμό όλοι μπορούν να χρεωκοπήσουν, ακόμα και οι τράπεζες. Και όσοι έχουν δώσει χρήματα στην τράπεζα ώστε αυτή να τα επενδύσει (διότι αυτό κάνει η τράπεζα με τις καταθέσεις, τις επενδύει δίνοντας δάνεια, που μπορεί να εξοφληθούν και να υπάρξει ανάπτυξη, μπορεί όμως και να μην πάει και τόσο καλά η επένδυση), είναι επενδυτές, άσχετα με αν οι περισσότεροι νομίζουν -λανθασμένα- ότι τα λεφτά τους είναι ασφαλισμένα σε κάποιο θησαυροφυλάκιο...

Putting Capitalism Back Into Banking
'Bail-ins' instead of bailouts would mean that a bank's creditors are genuinely at risk if the institution fails.

Free-market in life, nationalized in death. This is the paradigm that has haunted bank regulators, central banks, governments and taxpayers world-wide since financial institutions started to fail in 2008 and public money was used to rescue them.

the bail-in approach restores discipline to the decision to invest or deposit money in banks. Institutional investors should not have the impression that senior bank debt—let alone subordinated or hybrid debt—is essentially risk-free paper with enhanced yields. Depositors should not believe that they will in any circumstance be made good on amounts that exceed the level of deposit insurance. Depositors should also become sensitive to the fact that there is no free lunch in banking: If they are earning excessive returns on their deposits, it is because they are taking on excessive risks.