Monday, November 11, 2013

Ισραήλ: "Αφήστε τις "ειρηνευτικές συνομιλίες" με το Ιράν, εμείς θέλουμε να το βομβαρδίσουμε"


Το σίριαλ με την "πρόταση μομφής" του ΣΥΡΙΖΑ τελείωσε, και είχε την προφανή κατάληξη:

Η πρόταση μομφής καταψηφίστηκε, οι κυβερνητικοί βουλευτές συσπειρώθηκαν ακόμα περισσότερο εν όψει των νέων μέτρων (κατασχέσεις, κτλ), η κυβέρνηση δε μπορεί να πέσει για τους επόμενους 6 μήνες (τουλάχιστον όχι μέσω της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης), και ο ΣΥΡΙΖΑ κορόιδεψε πολύ κόσμο ότι τάχα "θέλει να ρίξει το Σαμαρά", ενώ στην πραγματικότητα απλά θέλει να τον αφήσει να περάσει τα επόμενα μέτρα, και μετά να αναλάβουν οι ΣΥΡΙΖΑίοι, αφού η κυβέρνηση θα έχει πέσει ως "ώριμο φρούτο".

Τέλος πάντων, μην έχοντας άτι πρακτικό και χρήσιμο να πω για την κατάσταση στην Ελλάδα, θα στρέψω την προσοχή σας λίγο στο θέμα του Ιράν, μιας και, ως συνήθως, τέτοια θέματα αγνοούνται από τα ΜΜΕ, ή παρουσιάζονται εντελώς επιδερμικά (πχ κανένας δε λαμβάνει σοβαρά υπόψη του την δεδηλωμένη πρόθεση του Ιράν να ξεφύγει από το δολάριο ως μέσο πληρωμής για το πετρέλαιο του, παρότι αυτή είναι μια βασικότατη αιτία που οι ΗΠΑ το εχθρεύονται).

Πριν 10 μέρες, είχαμε κάνει μια ανάρτηση, στην οποία λέγαμε ότι η Αμερική είχε βρεθεί σε πολύ Δύσκολη θέση, τόσο οικονομικά, όσο και πολιτικά:

Οικονομικά, φάνηκε ξεκάθαρα πλέον ότι η Αμερική έχει σοβαρό οικονομικό πρόβλημα, ενώ πολιτικά η περίπτωση της Συρίας έδειξε ότι η Αμερική είναι αδύναμη να επιβάλλει τη θέληση της μέσω του στρατού, όπως έκανε μέχρι τώρα. Επιπλέον, οι αποκαλύψεις Σνόουντεν και η επιθετική-εχθρική στάση της Γερμανίας αποτέλεσαν ένα ακόμα μεγάλο "διπλωματικό" -και όχι μόνο- χτύπημα για τους Αμερικάνους.

Στην παλιότερη λοιπόν ανάρτηση μας, γράφαμε ότι η Αμερική θα ήθελε να αλλάξει την ατζέντα, και να υπενθυμίσει στον κόσμο "ποιος είναι το αφεντικό", μέσω του μοναδικού πράγματος στο οποίο όντως είναι καλή, δηλαδή μέσω μιας (περιορισμένης έστω) στρατιωτικής εκστρατείας.

Ο προφανής στόχος μιας τέτοιας εκστρατείας θα ήταν το Ιράν, αλλά είχαμε επισημάνει ότι η Αμερική δύσκολα θα αντέξει τη διεθνή κατακραυγή, αλλά και μια αντιπαράθεση με Ρωσία-Κίνα, που βοηθούν το Ιράν (το οποίο είναι και αυτό αρκετά αξιόμαχος αντίπαλος από μόνο του).

Οπότε είχαμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Αμερική θα μπορούσε να βάλει το Ισραήλ να κάνει τη βρωμοδουλειά της, και να επιτεθεί αυτό, με την Αμερική να το στηρίζει από το παρασκήνιο, και να παριστάνει την ανήξερη, ζητώντας επίσημα από το Ισραήλ να σταματήσει (ενώ ανεπίσημα το βοηθάει).

Θα δούμε βέβαια τι ακριβώς θα κάνουν οι Αμερικάνοι, και ξαναλέω ότι αυτό είναι ένα εντελώς υποθετικό σενάριο-άσκηση για το μυαλό (σε αντίθεση πχ με τις "προβλέψεις" μας για τη συνέχιση της εκτύπωσης δολαρίων από τους Αμερικάνους, που δικαιώθηκαν, αλλά δεν τις θεωρώ καν προβλέψεις, μιας και βασίζονται σε συγκεκριμένα οικονομικά στοιχεία, και η κατάσταση των ΗΠΑ είναι τέτοια που δεν επιτρέπει καμία άλλη διέξοδο για αυτές. Άρα, ήταν εύκολο να "προβλέψουμε" την οικονομική τους πολιτική, αλλά δεν είναι το ίδιο εύκολο να προβλέψουμε τις στρατιωτικές-πολιτικές τους κινήσεις).

Όπως και να έχει, αυτές τις μέρες γίνεται μια διάσκεψη όλων των μεγάλων ιμπεριαλιστών (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, κτλ) για το Ιράν, και η Αμερική υποστηρίζει επίσημα μια "ειρηνική λύση" για το Ιράν.

Στην πραγματικότητα, οι ΗΠΑ έχουν διαπιστώσει ήδη ότι το εμπάργκο που έχουν επιβάλλει εδώ και καιρό εναντίον του Ιράν είναι πολύ αποτελεσματικό, με το Ιράν να καταγράφει αρκετά σοβαρές οικονομικές ζημιές, και το λαό να ψηφίζει έναν σχετικά πιο "μετριοπαθή" πρόεδρο αντί για τον Αχμαντινεντάντ (βέβαια, και αυτός θέλει να συνεχίσει το πυρηνικό πρόγραμμα, δε το σταματάει).

Η επίσημη στάση των ΗΠΑ είναι να παριστάνουν "τη φωνή της λογικής". Την ίδια ώρα, το Ισραήλ έχει αναλάβει το ρόλο του "κακού μπάτσου", με τον Νετανιάχου, αλλά και άλλους Ισραηλινούς αξιωματούχους, να δηλώνουν πολύ απογοητευμένοι και εκνευρισμένοι με την πορεία της συνδιάσκεψης.

Το Ισραήλ δε δέχεται τη συνέχιση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, και έχει ήδη αποσπάσει την υποστήριξη των ΗΠΑ ότι "το Ιράν δεν πρέπει να αφεθεί να αποκτήσει πυρηνικά όπλα" (κάτι το οποίο αποτελεί την τέλεια κερκόπορτα-δικαιολογία ώστε να επιτεθούν όποτε θέλουν εναντίον του).

Σήμερα, αλιεύσαμε ένα άρθρο από τους "Times of Israel", το οποίο ουσιαστικά δημιουργεί φήμες και προετοιμάζει το έδαφος για μια επίθεση του Ισραήλ εναντίον του Ιράν. Ας δούμε ένα μικρό απόσπασμα, και μετά θα δούμε και κάποιες άλλες εξελίξεις, με της κινήσεις της Ρωσίας και της Σαουδικής Αραβίας στην περιοχή:

‘Israel will attack Iran if you sign the deal, French MP told Fabius’
Α French member of parliament telephoned French Foreign Minister Laurent Fabius in Geneva at the weekend to warn him that Prime Minister Benjamin Netanyahu would attack Iran’s nuclear facilities if the P5+1 nations did not stiffen their terms on a deal with Iran, Israel’s Channel 2 News reported Sunday. 

“I know [Netanyahu],” the French MP, Meyer Habib, reportedly told Fabius, and predicted that the Israeli prime minister would resort to the use of force if the deal was approved in its form at the time. “If you don’t toughen your positions, Netanyahu will attack Iran,” the report quoted Habib as saying. 

“I know this. I know him. You have to toughen your positions in order to prevent war.”
France’s Fabius is widely reported to have scuppered the finalizing of the emerging deal late Saturday, leading to the halting of the negotiations with Iran, and an agreement to reconvene on November 20.
"Εμείς οι πετρελαιάδες πρέπει να βοηθάμε ο ένας τον άλλον, και να γλιτώσουμε από το δολάριο (που διαρκώς πληθωρίζεται) ως μέσο πληρωμής για το πετρέλαιο μας"

Την ίδια ώρα που οι ΗΠΑ και το Ισραήλ συνομιλούν, αλλά ανεπίσημα καλλιεργούν το έδαφος για μια ενδεχόμενη επίθεση εναντίον του ιράν, οι υπόλοιποι παίκτες δεν μένουν προφανώς με σταυρωμένα τα χέρια:
Η Σαουδική Αραβία βρέθηκε σε συνομιλίες με τη Ρωσία, ενώ το BBC αποκάλυψε σε άρθρο του ότι οι Σαουδάραβες έχουν ήδη κάνει συμφωνία με το Πακιστάν, προκειμένου να αγοράσουν μια πυρηνική βόμβα όταν το επιθυμούν. Αυτό βέβαια θα άλλαζε εντελώς τα δεδομένα στη Μέση Ανατοή, διότι το Ισραήλ θα έχανε το μονοπώλιο που τώρα έχει στα πυρηνικά. 

Παράλληλα, δείχνει ότι η Σαουδική Αραβία δε θέλει πλέον να εξαρτάται από την Αμερική, όπως ίσχυε παλιότερα, μιας και η Αμερική έδειξε στη Συρία ότι ΔΕΝ μπορεί πλέον να επιβάλλει τη βούληση της, ενώ προφανώς η Σαουδική Αραβία δε θέλει για πολύ ακόμα να πληρώνεται σε δολάρια (όπως έχουμε ήδη εξηγήσει αναλυτικά).

Russian President Vladimir Putin and Saudi King Abdullah on Sunday discussed international issues over the phone, the Kremlin said in a statement.  

During the conversation requested by the Russian side, the two leaders focused on the Syrian conflict and the situation around the Iranian nuclear program, the statement said, without elaborating.
Saudi nuclear weapons 'on order' from Pakistan
Saudi Arabia has invested in Pakistani nuclear weapons projects, and believes it could obtain atomic bombs at will, a variety of sources have told BBC Newsnight. 

While the kingdom's quest has often been set in the context of countering Iran's atomic programme, it is now possible that the Saudis might be able to deploy such devices more quickly than the Islamic republic.

Earlier this year, a senior Nato decision maker told me that he had seen intelligence reporting that nuclear weapons made in Pakistan on behalf of Saudi Arabia are now sitting ready for delivery.

Last month Amos Yadlin, a former head of Israeli military intelligence, told a conference in Sweden that if Iran got the bomb, "the Saudis will not wait one month. They already paid for the bomb, they will go to Pakistan and bring what they need to bring." 

In its quest for a strategic deterrent against India, Pakistan co-operated closely with China which sold them missiles and provided the design for a nuclear warhead. 

Whatever understandings did or did not exist between the two countries in the 1990s, it was around 2003 that the kingdom started serious strategic thinking about its changing security environment and the prospect of nuclear proliferation. 

A paper leaked that year by senior Saudi officials mapped out three possible responses - to acquire their own nuclear weapons, to enter into an arrangement with another nuclear power to protect the kingdom, or to rely on the establishment of a nuclear-free zone in the Middle East.

It was around the same time, following the US invasion of Iraq, that serious strains in the US/Saudi relationship began to show themselves, says Gary Samore. 

The Saudis resented the removal of Saddam Hussein, had long been unhappy about US policy on Israel, and were growing increasingly concerned about the Iranian nuclear program.

In the years that followed, diplomatic chatter about Saudi-Pakistani nuclear cooperation began to increase.

In 2007, the US mission in Riyadh noted they were being asked questions by Pakistani diplomats about US knowledge of "Saudi-Pakistani nuclear cooperation".

The unnamed Pakistanis opined that "it is logical for the Saudis to step in as the physical 'protector'" of the Arab world by seeking nuclear weapons, according to one of the State Department cables posted by Wikileaks.

By the end of that decade Saudi princes and officials were giving explicit warnings of their intention to acquire nuclear weapons if Iran did. 

Having warned the Americans in private for years, last year Saudi officials in Riyadh escalated it to a public warning, telling a journalist from the Times "it would be completely unacceptable to have Iran with a nuclear capability and not the kingdom". 

But were these statements bluster, aimed at forcing a stronger US line on Iran, or were they evidence of a deliberate, long-term plan for a Saudi bomb? Both, is the answer I have received from former key officials.

One senior Pakistani, speaking on background terms, confirmed the broad nature of the deal - probably unwritten - his country had reached with the kingdom and asked rhetorically "what did we think the Saudis were giving us all that money for? It wasn't charity."

No comments:

Post a Comment