Οι ΗΠΑ παίζουν τα ρέστα τους στη Μέση Ανατολή (και παραμένουν στο Αφγανιστάν για πολλά χρόνια ακόμα)

Γενικά, έχουμε εξηγήσει τη σύνδεση δολαρίου-πετρελαίου, και το πως οι πετρελαιάδες προσπαθούν ο ένας μετά τον άλλο να ξεφύγουν από το δολάριο (και η Αμερική τους βομβαρδίζει ώστε να τους κρατήσει υπό τον έλεγχο της, διατηρώντας έτσι το δολάριο ως το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα).

Το τελευταίο διάστημα έχουμε ασχοληθεί πολύ με το θέμα της Μέσης Ανατολής, λόγω του Ιράν, και έχουμε εξετάσει το σενάριο η Αμερική να το χτυπήσει, μέσω του Ισραήλ. Δε μπορώ να ξέρω βέβαια αν το σενάριο αυτό θα επαληθευτεί ή όχι, ούτε είμαι τόσο σίγουρος ότι τα δύο στρατόπεδα (ΝΑΤΟ/Ρωσοκινέζοι) θέλουν/μπορούν να τραβήξουν την κατάσταση στα άκρα και να πάνε σε μεγάλη πολεμική σύγκρουση (θυμηθείτε και την περίπτωση της Συρίας, όταν λέγαμε με σιγουριά ότι ΔΕΝ θα γίνει μεγάλη σύγκρουση, κόντρα στο κλίμα που είχαν σηκώσει οι Αμερικάνοι ότι τάχα έρχεται ο Τρίτος Παγκόσμιος).

Σήμερα θα δούμε αρκετά πράγματα από το μέτωπο του Ιράν, αλλά πριν δούμε τι γίνεται εκεί, θα δούμε τι γίνεται σε ένα άλλο μέτωπο, αυτό του Αφγανιστάν, όπου είχαμε σημαντικές εξελίξεις (οι οποίες, ως συνήθως, πέρασαν "στα ψιλά", μιας και το θέμα "δεν πουλάει πολύ", άσε που οι περισσότεροι δημοσιογράφοι είναι και ψιλοάσχετοι και δεν τα πολυπαρακολουθούν):

Συγκεκριμένα λοιπόν, η Αμερική επεξεργάζεται σχέδια για να παραμείνουν τα στρατεύματα της στο Αφγανιστάν και μετά το 2014 (υποτίθεται ότι τότε θα έφευγαν). Ας δούμε το σχετικό άρθρο από τον guardian και μετά σχολιάζουμε:

US and Afghanistan wrangle with deal to keep troops in place after 2014

The US and Afghanistan are close to reaching a draft security agreement that would allow American forces to stay in the country past 2014, Afghan officials have claimed. The deal is critical to Afghanistan's hopes of stability after western combat troops leave next year.
 
However any deal would need to include a public apology for past mistakes by American forces from the US government, the Afghan presidential spokesman Aimal Faizi said on Tuesday, prompting a flat denial from Barack Obama's top national security aide that any such concession was on the table. An apology would almost certainly be politically controversial in Washington.

Susan Rice, the US president's national security adviser, said: "No such letter has been drafted or delivered. There is not a need for the United States to apologise to Afghanistan."

The compromise would allow US forces to enter Afghan homes, but only in extraordinary circumstances, and the deal would be accompanied by the US government’s letter of apology. Karzai requested that Obama sign the letter, and Kerry said he would pass details of the proposed compromise to the White House.

The security agreement will give US forces one main base at Bagram, near Kabul, and the right to station troops on eight other Afghan military bases around the country.

Without the deal, there will be no US soldiers staying on to help train up the army, and other Nato nations will not leave their forces in Afghanistan to help. The $4bn a year required by the the country's security forces to keep fighting the Taliban, largely pledged to come from US funds, would also be in jeopardy.

Προσπερνάμε τα περί συγνώμης και διάφορους άλλους τέτοιους "πολιτικαντισμούς" που γίνονται για τα μάτια του κόσμου, και μπαίνουμε στο ζουμί της υπόθεσης, που δεν είναι άλλο από τον ορυκτό πλούτο του Αφγανιστάν, αλλά και οι ενεργειακοί αγωγοί που θέλουν να περάσουν από εκεί:

Επειδή πολλοί δε θα γνωρίζουν, ή δε θα θυμούνται, αναδημοσιεύουμε ένα απόσπασμα από άρθρο των New York Times, που είχε δημοσιευτεί πριν λίγα χρόνια, και ανέφερε ότι "ξαφνικά" οι Αμερικάνοι ανακάλυψαν ότι το Αφγανιστάν έχει τεράστιο ορυκτό πλούτο μόλις άρπαξαν τον έλεγχο της χώρας:

U.S. Identifies Vast Mineral Riches in Afghanistan

“The previously unknown deposits — including huge veins of iron, copper, cobalt, gold and critical industrial metals like lithium — are so big and include so many minerals that are essential to modern industry that Afghanistan could eventually be transformed into one of the most important mining centers in the world, the United States officials believe.

An internal Pentagon memo, for example, states that Afghanistan could become the “Saudi Arabia of lithium,” a key raw material in the manufacture of batteries for laptops and BlackBerrys.

The vast scale of Afghanistan’s mineral wealth was discovered by a small team of Pentagon officials and American geologists. The Afghan government and President Hamid Karzai were recently briefed, American officials said.

While it could take many years to develop a mining industry, the potential is so great that officials and executives in the industry believe it could attract heavy investment even before mines are profitable, providing the possibility of jobs that could distract from generations of war.

Όπως σωστά λένε και οι New York Times, χρειάζονται αρκετά χρόνια για να στηθεί σωστά η βιομηχανία εξόρυξης των κοιτασμάτων που διαθέτει το Αφγανιστάν (άσε που πρέπει να "καθαρίσει" η χώρα και από τους "ενοχλητικούς" Ταλιμπάν ώστε να μην υπάρχουν προβλήματα στη λεηλασία..εεε, συγνώμη, στην εξόρυξη ήθελα να πω).

Αφού λοιπόν χρειάζονται πολλά χρόνια για να εξορυχθεί ο πλούτος από το έδαφος του Αφγανιστάν, οι Αμερικάνοι μένουν στην περιοχή (ή τουλάχιστον αυτό επιδιώκουν.  Η Ρωσία πχ ήδη "εκφράζει την ανησυχία της" για τις νέες στρατιωτικές βάσεις που θέλουν να στήσουν οι Αμερικάνοι στη χώρα, αν τελικά μείνουν εκεί).


Η υπόθεση του Αφγανιστάν όμως έχει και "ενεργειακή" χροιά, καθώς πρόσφατα υπογράφτηκε μια συμφωνία διάρκειας 30 χρόνων, για ένα αγωγό φυσικού αερίου που θα περνάει από τη χώρα, και θα ανταγωνίζεται τον αντίστοιχο αγωγό που έχει το Ιράν στην περιοχή. Οπότε, όπως εύκολα καταλαβαίνετε, οι Αμερικάνοι επιθυμούν διακαώς να ολοκληρωθεί αυτός ο αγωγός, που τον ελέγχουν οι ίδιοι, και αποτελεί και χτύπημα εναντίον του Ιράν και των συμμάχων του:

Afghanistan signs 30-year gas pipeline deal

The Afghan government said it signed a 30-year gas sales and purchase agreement for a multilateral pipeline planned from Turkmenistan.

Parties to the planned Turkmenistan-Afghanistan-Pakistan-India natural gas pipeline met last week in Ashgabat for a regular meeting of the pipeline's steering committee.

TAPI is seen as a rival to a similar project planned from Iran.

Αφού λοιπόν είδαμε μερικά πράγμαα για το Αφγανιστάν, πάμε τώρα και στο Ιράν, όπου πριν δυο μέρες είχαμε μια επίθεση στην Ιρανική πρεσβεία στο Λίβανο, στην οποία σκοτώθηκαν 23 άτομα και τραυματίστηκαν 146. Η επίθεση αυτή αποδώθηκε στην Άλ Κάιντα, αλλά το Ιράν διαμαρτύρεται ότι πίσω από αυτή την επίθεση κρύβεται το Ισραήλ.

Δε μπορούμε βέβαια να ξέρουμε τι ακριβώς γίνεται - είναι όμως φανερό ότι υπάρχουν πολλοί παίκτες στην περιοχή που ΔΕΝ θέλουν να υπάρξει ειρηνική λύση στο θέμα του Ιράν. Κατά την άποψη μας, ούτε οι ΗΠΑ το θέλουν, και αν μπορέσουν, θα αφήσουν το Ισραήλ να κάνει τη βρωμοδουλειά τους και να χτυπήσει.

Το Ιράν πάντως επιμένει στο ότι, άσχετα με το τι θα βγει στις συνομιλίες που διαξάγονται, θα διατηρήσει το δικαίωμα του να έχει πυρηνικό πρόγραμμα, με το Ισραήλ προφανώς να καραδοκεί.

Προς το παρόν πάντως, όπως έχουμε ξαναπεί, οι κυρώσεις και το εμπάργκο των ΗΠΑ έχουν αποτέλεσμα, καθώς έχουν προκαλέσει μεγάλα προβλήματα στην οικονομική δραστηριότητα του Ιράν (γι' αυτό άλλωστε και στις τελευταίες εκλογές ο λαός ψήφισε υπέρ του υποψήφιου που υποσχόταν να ανοίξει διάλογο με τις ΗΠΑ, ώστε να σταματήσουν οι κυρώσεις που φτώχυαν τον κόσμο). Παρ' όλα αυτά το Ιράν ακόμα έχει συμμάχους, με την Κίνα και τη Ρωσία να ξεχωρίζουν, αλλά και την Ινδία να ακολουθεί, μιας και η χώρα αυτή προμηθεύεται το μεγαλύτερο μέρος του πετρελαίου της από του Ιρανούς. Όταν είχαν πρωτοβγεί οι κυρώσεις των ΗΠΑ, η Ινδία είχε συμφωνήσει να πληρώνει το Ιράν σε χρυσό για το πετρέλαιο του (μιας και τα δολάρια πλέον δε μπορούσαν να μεταφερθούν στο Ιράν λόγω του εμπάργκο).

Τώρα, η Ινδία και το Ιράν συζητούν να συνδιαλέγονται σε ευρώ, όπως αποκάλυψε το Reuters. Πάντως, έστω και χωρίς να το θέλουν, οι Αμερικάνοι φέρνουν στο προσκήνιο τέτοιου είδους λύσεις, αν και το όλο νόημα την επίθεσης τους εναντίον του Ιράν είναι...το να το εμποδίσουν από το να πουλήσει το πετρέλαιο του σε άλλο νόμισμα εκτός από το δολάριο. Με λίγα λόγια, το εμπάργκο ναι μεν έχει χτυπήσει σοβαρά το Ιράν από οικονομικής άποψης, αλλά έχει αναγκάσει τους πελάτες του (πχ την Ινδία) να πληρώνουν σε χρυσό ή σε ευρώ!

Για το τέλος, θα αναδημοσιεύσω ένα απόσπασμα από ανάλυση ενός αναγνώστη για το θέμα του Ιράν, που νομίζω ότι αξίζει το χρόνο σας:

[...] Το μεγαλύτερο εμπόδιο σε αυτό το σχέδιο είναι η στήριξη Ρωσίας-Κίνας στο Ιράν όμως: μια "αποκάλυψη" περι επιτυχούς εμπλουτισμού ουρανίου (ή κάτι αντίστοιχο) από το Ιράν θα οδηγήσει σε Ισραηλινούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς...

Ιρανικά αντίποινα θα οδηγήσουν σε αμερικανική εμπλοκή και ο κίνδυνος πολέμου με τις ΗΠΑ (τώρα που είναι ανίσχυρη κατα πολύ στρατιωτικά) θα αναγκάσει την Κίνα να μην εμπλακεί και η Ρωσία δεν μπορεί να τα βγάλει μόνη της πέρα.

Ένας κίνδυνος είναι να κλείσει το Ιράν τα στενά, αποκόπτωντας τη ροή του πετρελαίου με αποτέλεσμα την εκτόξευση του πετρελαίου στα 200-250 δολάρια...Λοιπόν, ενδέχεται αυτό να είναι και το πραγματιτικό τους συμφέρον: α) οι πετρελαιάδες και ειδικά οι Σαουδάραβες θα είναι χαρούμενοι τόσο λόγω της επίθεσης στο εχθρικό, ανταγωνιστικό τοπικά, σιιτικό Ιράν, όπως και λόγω της ανόδου της τιμής του πετρελαίου (σε αντάλλαγμα του πληθωρισμού του δολαρίου), β) οι τεράστιες αμερικανικές επενδύσεις σε shale gas θα είναι πλέον προσοδοφόρες, με αποτέλεσμα να σώσουν οι ΗΠΑ τρισεκατομμύρια δολάρια πεταμένα λεφτά (+αυξημένη ενεργειακή αυτάρκεια), γ) η ανταγωνιστική παραγωγή Ευρώπης-Κίνας θα υποφέρει (μόνο η Ρωσία θα κερδίσει πολλά), και δ) θα ελέγξουν όλη της Μ. Ανατολή κ θα μπορούν να παρέμβουν/απειλούν Κεντρική Ασία/Ρωσία/Κίνα, δεδομένου ότι, με μια ματιά στα χάρτη, εύκολα καταλαβαίνει κανείς πώς το Ιράν είναι το κέντρο αυτής της περιοχής...