"Πάνω από τα κεφάλια τους"

«[Οι εργάτες] απόδειξαν πως η ήττα του Ιούνη 1848 τους είχε κάνει για χρόνια ανίκανους για πάλη και πως η ιστορική πορεία θα πρέπει να συνεχίσει το δρόμο της περνώντας πρώτα-πρώτα πάνω από τα κεφάλια τους»
- Κ. Μαρξ, "Ταξικοί Αγώνες στη Γαλλία από το 1848 ως το 1850"

«Μόνο αφού βουτήχτηκε στο αίμα των εξεγερμένων του Ιούνη η τρίχρωμη σημαία έγινε η σημαία της ευρωπαϊκής επανάστασης, η κόκκινη σημαία»
- Κ. Μαρξ, "Ταξικοί Αγώνες στη Γαλλία από το 1848 ως το 1850"

Μερικοί αναγνώστες θεώρησαν "υπερβολικό" το άρθρο μας για τη συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ.

Εμένα δεν με ενδιαφέρει και τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός καθεαυτός. Περισσότερο με ενδιαφέρουν οι αυταπάτες ότι τάχα ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσφέρει έναν "καλύτερο καπιταλισμό", όπως τάζει προεκλογικά. Αυτές οι αυταπάτες δείχνουν πόσο πίσω βρίσκεται το εργατικό κίνημα σήμερα, και το γιατί θα ισοπεδωθεί εύκολα, όπως στη χρεωκοπημένη Γαλλία του 1850 που περιέγραφε ο Μαρξ (βέβαια, 20 χρόνια μετά οι εργάτες της Γαλλίας πέταξαν στην άκρη τις ψευδαισθήσεις τους, σήκωσαν την κόκκινη σημαία και δημιούργησαν την "Παρισινή κομμούνα". Αλλά αυτό τους πήρε...20 χρόνια, και μέχρι τότε έτρωγαν το ένα χαστούκι μετά το άλλο).

Τέλος πάντων, αυτό που θα ήθελα να γράψω σε αυτό το άρθρο, είναι ότι κανένας, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε οποιοσδήποτε άλλος, μπορεί να προσφέρει έναν "καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο".

Ο καπιταλισμός, σε παγκόσμιο επίπεδο, έχει πετάξει το "ανθρώπινο" πρόσωπο του, βάζοντας τους εργάτες να ανταγωνίζονται μεταξύ τους ποιος είναι πιο ανταγωνιστικός. Σε αυτή τη μάχη, στο παγκόσμιο "Κολοσσιαίο" της παγκόσμιας αγοράς, ξεχωρίζουν δύο μονομάχοι: Οι εργάτες της Ασίας, που είναι φτηνοί, και οι εργάτες της Γερμανίας, που παράγουν πιο εξειδικευμένα/ποιοτικά προϊόντα.

Οι υπόλοιποι θα αφεθούν να πεινάσουν, μέχρι κάποιοι εξ αυτών να ψοφήσουν, και οι υπόλοιποι να αναγκαστούν, λόγω της πείνας τους, να αποδεχτούν την "κινεζοποίηση" τους σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο βαθμό.


Αυτό είναι μια παγκόσμια τάση-διαδικασία του καπιταλιστικού συστήματος, και δε μπορεί ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε κανένας να την ανατρέψει, αν δεν ανατρέψει συνολικά τον καπιταλισμό.


Για παράδειγμα, μπορεί πχ ο ΣΥΡΙΖΑ να βγει κυβέρνηση, και η "αριστερή κυβέρνηση" αυτή να νομοθετήσει αύξηση μισθού, αύξηση φορολογίας για τις επιχειρήσεις, κτλ.


Μόλις όμως η κυβέρνηση πάρει τέτοια μέτρα, οι επιχειρήσεις θα φύγουν σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό απ' ότι τώρα, ή θα κλείσουν (γιατί δε θα μπορούν να βγάλουν αρκετά κέρδη για να σταθούν).


Να λοιπόν γιατί δε μπορεί σήμερα να εφαρμοστεί "κοινωνική πολιτική" από κανένα κόμμα μέσα στον καπιταλισμό. Είτε με τον έναν, είτε με τον άλλο τρόπο, "τα βαμπίρ του καπιταλισμού χρειάζονται αίμα", για να το πω και λίγο φαντασμαγορικά.


Για να πούμε βέβαια και του στραβού το δίκιο, μια αριστερή κυβέρνηση θα μπορούσε πχ να περιορίσει κάπως τους "νταβατζήδες", θα μπορούσε να κάνει μια μικρή έστω κάθαρση στην αστυνομία, θα μπορούσε να διώξει πολλά "πράσινα" και "γαλάζια" παιδιά και ρουσφετολόγους (αν και ο ΣΥΡΙΖΑ δε νομίζω ότι έχει σκοπό να ανακινήσει ένα τέτοιο θέμα σε αυτή τη στιγμή. Σε αυτό το θέμα δε φταίει μόνο αυτός, διότι κάποια θέματα είναι βαθιά ριζωμένα στην ελληνική κοινωνία και δεν λύνονται με υπουργικές αποφάσεις. Για να φύγουν τα ρουσφέτια, χρειάζονται τεράστιες αλλαγές, που υπερβαίνουν κατά πολύ τις δυνατότητες ενός κόμματος όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, διότι χρειάζονται γκιλοτίνες σε αυτούς που έκαναν ρουσφέτια).


Για να μην το κουράζω άλλο (δεν έχω και χρόνο άλλωστε), μια "αριστερή κυβέρνηση" θα μπορούσε ίσως να βοηθήσει σε διάφορους τομείς όπως αυτοί που αναφέρθηκαν πιο πάνω.

Ως αντάλλαγμα όμως, ο καπιταλισμός θα κέρδιζε το εξής:

Πολλοί "ροζ αριστεροί", που τώρα βγαίνουν στους δρόμους, ή γράφουν πύρινα άρθρα σε "εναλλακτικά" ΜΜΕ, θα σταματούσαν να κινητοποιούνται, διότι δε θα ήθελαν να γκρινιάξουν εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ (ειδικά οι δημοσιογράφοι θα σταματήσουν σε τεράστιο βαθμό, γιατί ευελπιστούν ότι θα τσεπώσουν κάποια κρατική επιδότηση από μια "αριστερή κυβέρνηση" του ΣΥΡΙΖΑ. Ο "απλός κόσμος", μόλις δει ότι η κατάσταση του χειροτερεύει, θα το πάρει χαμπάρι, έστω και με καθυστέρηση. Αλλά αυτή η καθυστέρηση είναι κομβικής σημασίας, διότι ώσπου να το πάρει χαμπάρι ο "απλός κόσμος", η ισοπέδωση τους θα έχει προχωρήσει σε τεράστιο βαθμό).


Σημείωση:
Όλα αυτά τα λέω σε ένα "σχετικά καλό" σενάριο, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ έχει όντως "αγαθές προθέσεις", και έχει και "διάθεση για κοινωνικές συγκρούσεις με το κατεστημένο" (έστω και σε μικρό βαθμό).


Στην πραγματικότητα όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη δείξει πολλές φορές ότι έχεις στις τάξεις ένα σωρό καιροσκόπους, οπορτουνιστές, κτλ, και παράλληλα έχει δείξει ότι ΔΕΝ έχει σκοπό να συγκρουστεί σοβαρά με κανέναν μεγάλο κεφαλαιοκράτη. Γι' αυτό άλλωστε και ο Τσίπρας κάνει ομιλίες από το Ινστιτούρο Καραμαλή μέχρι...την Αμερική, διαβεβαιώνοντας ουσιαστικά τους ντόπιους και τους ξένους κεφαλαιοκράτες ότι δεν θα τους πειράξει και πολύ, άρα αποτελεί μια καλή εναλλακτική λύση για αυτούς, αν/όταν η σημερινή κυβέρνηση εξαντλήσει τις αντοχές της.