 | |
| Σύλληψη του Φαήλου Κρανιδιώτη το 1988 |
Είναι γνωστό σε όλους ότι ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος στην πορεία
της πολιτικής του καριέρας απέκτησε το παρατσούκλι «Κομανέτσι» εξαιτίας
των συνεχών κυβιστήσεων, προτού αποκτήσει το προφίλ του «φιλοευρωπαίου»
πολιτικού, του δήθεν εγγυητή της παραμονής της χώρας στο ευρώ, πριν
γίνει πρωθυπουργός και δηλώσει πλήρη υποταγή στο Βερολίνο, πριν συλλάβει
την ιδέα της συγκρότησης «φιλοευρωπαϊκού» κόμματος εξαιτίας της
επικείμενης ολοκληρωτικής κατάρρευσης της Νέας Δημοκρατίας, ήταν γνωστός
για τις εθνικιστικές και εξόχως συντηρητικές του θέσεις.
Η έλευση του Αντώνη Σαμαρά στην πρωθυπουργία, έφερε στο Μέγαρο Μαξίμου, δηλαδή στο σύστημα διακυβέρνησης, αλλά και στη Νέα Δημοκρατία, σε ένα κόμμα που προσπάθησε επί χρόνια να αγκαλιάσει το Μεσαίο Χώρο, έναν κύκλο ανθρώπων οι οποίοι προέρχονται από την άκρα δεξιά και αναζητούν, αν και υποταγμένοι στα κελεύσματα του γερμανικού πολιτικού παράγοντα, τη ρεβάνς για τη μακρόχρονη περιθωριοποίησή τους.
Ας τα δούμε όλα ένα – ένα.
Ο Αντώνης Σαμαράς
Η έλευση του Αντώνη Σαμαρά στην αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας πέραν του αυτοσκοπού του ίδιου να γίνει πρωθυπουργός με κάθε τίμημα, σηματοδότησε σε πρώτη φάση την μεταβολή του κόμματος από πολιτικό φορέα του μεσαίου χώρου, σε πολιτικό μόρφωμα με εμφυλιοπολεμικές αναφορές. Όπως υποστηρίζουν πολλοί σήμερα: "Η Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά, εκτός από μία αντιγραφή της Πολιτικής Άνοιξης, αποτελεί απομίμηση της Δεξιάς του 1950". Πέραν τούτου, ο κύκλος που βρίσκεται γύρω από τον Αντώνη Σαμαρά, πάντοτε επιδιώκοντας την ρεβάνς για την αντιπαράθεση με τον Κώστα Μητσοτάκη, είχε θέσει, από τον Νοέμβριο του 2009, ως αντικειμενικό σκοπό να μετατρέψει τη Νέα Δημοκρατία σε Πολιτική Άνοιξη. Στις εκλογές της 6ης Μαΐου περίπου το κατάφερε, αν και η Νέα Δημοκρατία έλαβε λίγο μεγαλύτερα ποσοστά από εκείνα της Πολιτικής Άνοιξης, αλλά αυτό είναι κάτι το οποίο θα αναλύσουμε σε άλλο κεφάλαιο της ιστορίας. Βέβαια είναι σε όλους γνωστό, ότι η δυναμική του ονόματος του Αντώνη Σαμαρά, δεν λέει τίποτα από μόνη της. Χωρίς την ασφάλεια του Νεοδημοκρατικού μηχανισμού, το περίπου 18%, το οποίο έλαβε η Νέα Δημοκρατία στις εκλογές της 6ης Μαΐου θα αποτελούσε άπιαστο όνειρο, αλλά και αυτό είναι άλλη ιστορία.
Η καμπάνια της Νέας Δημοκρατίας προεκλογικά επιχείρησε να προσδώσει εμφυλιοπολεμικά χαρακτηριστικά στην αντιπαράθεση εκείνης της περιόδου, πριν από τις εκλογές της 6ης Μαΐου και της 17ης Ιουνίου. Από το επικοινωνιακό επιτελείο της Συγγρού διοχετεύτηκε σε συγκεκριμένα ΜΜΕ ο ανιστόρητος διαχωρισμός των πολιτικών δυνάμεων ως εξής: Από τη μία οι πολιτικές δυνάμεις οι οποίες θέλουν να μας διατηρήσουν στο ευρώ και από την άλλη οι πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες θέλουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε Αλβανία του Χότζα. Μέχρι και για "ανατολικό μπλοκ" γράφτηκε εκείνη την περίοδο.
Πρόσφατα η Νέα Δημοκρατία επανήλθε με νέα «εμφυλιοπολεμική» ανακοίνωση στην οποία με εντελώς ανιστόρητο τρόπο παραλλήλισε τα μέλη της νεολαίας του Συνασπισμού και τους βουλευτές τους ΣΥΡΙΖΑ με τους κουκολοφόρους της Κατοχής. Ξέχασαν οι προφέσορες της Πολιτικής Άνοιξης ... δηλαδή της Νέας Δημοκρατίας ότι οι συνεργάτες των Γερμανών, οι δωσίλογοι και οι Ταγματασφαλίτες προέρχονταν από τη Δεξιά, αλλά και ενσωματώθηκαν στη Δεξιά πριν και μετά τον εμφύλιο. Επίσης προσπάθησε το επικοινωνιακό επιτελείο της Νέας Δημοκρατίας, το οποίο εμπνέεται από το μετεμφυλιακό κράτος της Δεξιάς, να παρουσιάσει τους μαθητές, τους φοιτητές, τους εργαζόμενους και τα τμήματα εκείνα του εργαζόμενου ελληνικού λαού ως αιμοσταγείς κουκουλοφόρους, μόνο και μόνο επειδή συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις στις κινητοποιήσεις κατακραυγής της δολοφονίας από τον Ειδικό Φρουρό του μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου τον Δεκέμβρη του 2008 και αντίθεσης στην βίαιη κρατική καταστολή.
Δίκαια ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Σκουρλέτης δήλωσε πρόσφατα ότι «Ο Αντώνης Σαμαράς είναι επικεφαλής μίας Δράκας ακροδεξιών». Εξάλλου προεκλογικά, στο πλαίσιο της πανστρατιάς των γερμανόφιλων πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα, ο Αντώνης Σαμαράς απηύθυνε προσκλητήριο στα στελέχη της ακροδεξιάς στην Ελλάδα και ενσωμάτωσε στο κόμμα του κάποια από αυτά, όπως τον Μάκη Βορίδη (πρώην επικεφαλής της νεολαίας της χουντικής ΕΠΕΝ), τον Άδωνι Γεωργιάδη και τον Θανάση Πλεύρη, οι οποίοι εγκατέλειψαν το ΛΑ.Ο.Σ. περίπου με τον ίδιο τρόπο, με τον οποίο διαλύονται σήμερα οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Τυχαίο; Τίποτα δεν είναι τυχαίο;
Δίκτυο 21
Το 1997 ένα νέο think tank, ακροδεξιών πεποιθήσεων είχε κάνει την εμφάνισή του στα πράγματα. Το Δίκτυο 21, το οποίο αντιμετωπίστηκε από την αρχή ως μία γραφική περίπτωση, είχε ιδρυθεί με στόχο «την πατριωτική αφύπνιση των Ελλήνων». Επίσης επεδίωκε "να μετατρέψει τους παθητικούς υπηκόους σε ελεύθερα πρόσωπα, σύμφωνα με τις καλύτερες παραδόσεις του Ελληνισμού και το πνευματικό υπόδειγμα της Ορθοδοξίας".
Το Δίκτυο 21, το οποίο είχε εμπλακεί στην υπόθεση Οτσαλάν δημιουργώντας κινδύνους για τη χώρα, βρέθηκε αργότερα στο πλευρό του Αντώνη Σαμαρά, τόσο την περίοδο, που εκείνος διένυε την πολιτική του έρημο, όσο και αργότερα κατά τη διάρκεια της μάχης για τη διαδοχή του Κώστα Καραμανλή στη Νέα Δημοκρατία, με την Ντόρα Μπακογιάννη. Ποτέ, λοιπόν, μην λες ποτέ.
Ποιοι στενοί συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά συμμετείχαν στο Δίκτυο 21;
Πρώτος και καλύτερος ο στενότερός του συνεργάτης, ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, ο οποίος έχει περάσει από όλους σχεδόν τους πολιτικούς χώρους, μέχρι να κατασταλάξει στην ... ιδεολογία του Μεγάρου Μαξίμου. Κάπως έτσι δεν ήταν λίγοι εκείνοι, οι οποίοι ισχυρίστηκαν ότι ο το Δίκτυο 21 άλωσε τη Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά. Άλλος ένας προερχόμενος από το ακροδεξιό Δίκτυο 21, το οποίο εφόρμησε και κατέλαβε τη Νέα Δημοκρατία ήταν ο πρώην Νομάρχης Ροδόπης Διονύσης Καραχάλιος, ο οποίος στο παρελθόν είχε κατηγορηθεί για εχθρική στάση απέναντι στην μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης. Και φυσικά, ένα ακόμη πρόσωπο, πολύ κοντά στον Αντώνη Σαμαρά, προερχόμενο από τις ακροδεξιές γκρούπες όπως το Δίκτυο 21, δεν είναι άλλος από τον Φαήλο Κρανιδιώτη.
Ιδού τα όσα αποκαλυπτικά γράφει η εφημερίδα Η ΑΥΓΉ στις 4 Ιουλίου 2010 για την σχέση του ακροδεξιού Δικτύου 21 με τον Αντώνη Σαμαρά:
Μπορούν μερικά “παραλειπόμενα” ενός συνεδρίου να είναι ενδεικτικά τού τι συμβαίνει σε ένα κόμμα; Τι σημαίνει, φερ' ειπείν, να κάθονται στις πρώτες σειρές του Τάε Κβον Ντο οι γνωστοί “εθνοπατριώτες” Γ. Καραμπελιάς και Κ. Ζουράρις; Ή τι σηματοδοτεί να είναι υποψήφιος για την Πολιτική Επιτροπή ο πρόεδρος του ακροδεξιού “Δικτύου 21”, Φ. Κρανιδιώτης; Στην περίπτωση της “νέας Ν.Δ.”, αυτές οι “λεπτομέρειες” είναι απολύτως ενδεικτικές.
Άλλωστε, ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες...
Στελέχη της ακροδεξιάς οργάνωσης με "θεσμικές" ιδιότητες στη Ν.Δ.
Οι εκλεκτικές (και ιδεολογικές...) “συγγένειες” του Αντ. Σαμαρά με το “Δίκτυο 21” ξεκινούν από την εποχή που ο ίδιος χαρακτηρίζει ως “πολιτική έρημο”, επειδή ήταν εκτός πολιτικής. Όταν, το 1997, το “αφάν γκατέ” της ακροδεξιάς διανόησης (Νεοκ. Σαρρής, Σαρ. Καργάκος, Κ. Ζουράρις, Αλ. Λυκουρέζος, Αγγ. Συρίγος) συνέστηναν την εν λόγω εθνικιστική οργάνωση, ο Αντ. Σαμαράς χαιρέτιζε την ίδρυσή της ως “πολυσήμαντο γεγονός”. Τα ίδια τα μέλη του “Δικτύου 21” έκαναν λόγο για... “νέα Φιλική Εταιρεία”.
Παρακράτος
Το “Δίκτυο 21” ιδρύθηκε με σκοπούς “την πατριωτική αφύπνιση των Ελλήνων”, ώστε “να μετατρέψει τους παθητικούς υπηκόους σε ελεύθερα πρόσωπα, σύμφωνα με τις καλύτερες παραδόσεις του Ελληνισμού και το πνευματικό υπόδειγμα της Ορθοδοξίας”. Θα μπορούσε να παραμείνει άλλο ένα περιθωριακό, παρακμιακό ακροδεξιό “think tank”, στα μονόστηλα της δημόσιας ζωής. Ωστόσο, “απογειώθηκε” με την υπόθεση Οτσαλάν, καθώς πολλοί έκαναν λόγο για “παρακρατικές δραστηριότητες”. Ο ίδιος ο τότε πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, αναφερόμενος στα πρόσωπα που βοήθησαν τον Οτσαλάν να έρθει κρυφά και παράνομα στη χώρα, είχε τονίσει: “Αποτελούν μέρος του παράλληλου κράτους και θα αντιμετωπιστούν ως παρακράτος”.
Η δικαστική διένεξη του δικηγόρου του Οτσαλάν, Φ. Κρανιδιώτη, με τους δημοσιογράφους Ν. Λιοναράκη και Μ. Βασιλάκη είχε κρατήσει χρόνια και έτσι το “Δίκτυο 21” παρέμενε στον αφρό της επικαιρότητας. Μάλιστα, στελέχη του, με αρθρογραφία τους, επέκριναν τον Κ. Καραμανλή για τη θετική δήλωση που έκανε στον θάνατο του Χ. Φλωράκη, ζητούσαν “αποκατάσταση του κύρους των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας” και ζητούσαν επίσης παρέμβαση “των αρμοδίων” στο Χόλιγουντ, ώστε να... μην παραχαράσσεται η ιστορία του Μ. Αλεξάνδρου! ΄
Ολική επαναφορά
Έκτοτε, το “Δίκτυο 21” είναι άφαντο. Αυτό, όμως, δεν ισχύει για τους πρωταγωνιστές του, καθώς κάποιοι εξ αυτών -και, κυρίως, οι ιδέες τους- έχουν... μετακομίσει στη Ρηγίλλης, στα κεντρικά γραφεία της Ν.Δ. Στην κούρσα διαδοχής Καραμανλή, τα στελέχη του Δικτύου είχαν στηρίξει τον Αντ. Σαμαρά, καθώς είναι γνωστό ότι ο νυν πρόεδρος της Ν.Δ. είχε προνομιακές σχέσεις με ορισμένους εξ αυτών. Μετά την επικράτησή του, ο Μεσσήνιος απέδειξε ότι δεν ξεχνά τους φίλους του. Γραφείο στη Ρηγίλλης έχει ο σύμβουλος του Αντ. Σαμαρά (και ιδρυτικό μέλος του Δικτύου), Χρ. Λαζαρίδης, ενώ επικεφαλής της Γραμματείας Σχέσεων Κοινωνίας-Κόμματος της Ν.Δ. είναι ο πρώην αντιπρόεδρος του “Δικτύου 21”, Διον. Καραχάλιος. Αναπληρωτής γραμματέας Διεθνών Σχέσεων της Ν.Δ. είναι ο Στ. Αγιάσογλου, πρώην μέλος του Δ.Σ. της οργάνωσης. Προνομιακός συνομιλητής του προέδρου της Ν.Δ. είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, και ο Φ. Κρανιδιώτης. Μάλιστα, το γεγονός ότι δεν εξελέγη στην Πολιτική Επιτροπή δεν συνιστά αποτυχία της “προεδρικής γραμμής”. Εξακριβωμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο ίδιος ο Αντ. Σαμαράς αποφάσισε, κατόπιν πιέσεων “σαμαρικών” στελεχών, να... κρατήσει τα προσχήματα. Πάντως, σε άρθρο του στις 23 Μαΐου, ο Φ. Κρανιδιώτης τονίζει: “Μη νομίζετε ότι ο Σαμαράς είναι κανένα παιδάκι, κανένα άβουλο επικοινωνιακό προϊόν που τον άγουν και τον φέρουν οι 'σύμβουλοί' του. Ο πιο σαμαρικός από όλους είναι ο ίδιος ο Σαμαράς. Ακόμη και ο Χρύσανθος (σ.σ. Λαζαρίδης) τρέχει να τον προλάβει. Εκείνος εμπνέει και επηρεάζει εμάς κι όχι εμείς αυτόν”. Και μάλλον έχει δίκιο.
Ο Φαήλος Κρανιδιώτης
Ο Φαήλος Κρανιδιώτης, ο οποίος απέτυχε στις πρόσφατες εκλογές να εκλεγεί με τη Νέα Δημοκρατία, εκτός του ότι αποτελεί έναν από τους στενότερους συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά, διαπρέπει μέσω της αρθρογραφίας του στον τομέα των εμφυλιοπολεμικών παραληρημάτων. Θεωρείται από πολλούς, ως βασικός γεφυροποιός της ετοιμόρροπης Νέας Δημοκρατίας, με την Άκρα Δεξιά. Μιλιταριστής, θρησκόπληκτος και αντικομμουνιστής, δεν δίστασε πρόσφατα να εισηγηθεί τη συνεργασία της Νέας Δημοκρατίας με τμήμα της Χρυσής Αυγής φανερώνοντας ... κρυφές (;) πτυχές των ιδεοληψιών του.
Όμως, όπως μαθαίνουμε από παλαιότερα δημοσιεύματα, ο Φαήλος Κρανιδιώτης, ο οποίος στις 3 Μαΐου 1988 είχε συλληφθεί διότι είχε πετάξει το στεφάνι, το οποίο είχε καταθέσει στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη ο τότε δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, είχε διαπρέψει σε συναντήσεις με διάφορες παράγοντες της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ).
Αντιγράφουμε από τον Ιό της Ελευθεροτυπίας και από σχετική έρευνα, η οποία είχε δημοσιευθεί την 1η Απριλίου 2000:
«Ο Φαήλος Κρανιδιώτης (στέλεχος του Δικτύου, του κόμματος Σαμαρά, γνωστός από χρόνια με τον Σάββα Καλεντερίδη, συναγωνιστής του Αντ. Ναξάκη -μαζί είχαν πετάξει το στεφάνι του δημάρχου Κωνσταντινούπολης στον Άγνωστο Στρατιώτη στις 3/5/1988-, φίλος από τα φοιτητικά του χρόνια με τον Μιχ. Χαραλαμπίδη και εκ των εμπίστων δικηγόρων του ΕRNK-ΡΚΚ), εμφανίζεται στο πλάι του κ. Λυκουρέζου να εξηγεί καταλεπτώς την "εθνική προδοσία". Λυκουρέζος και Κρανιδιώτης είχαν επαφές και συναντήσεις με τον αρχηγό της ΕΥΠ, τους υπουργούς και τους βουλευτές που όφειλαν να προστατέψουν τον κ. Οτσαλάν. Όσο κι αν ο πρωθυπουργός και άλλα κυβερνητικά στελέχη μιλούν για "παρακράτος", "εξωθεσμικούς παράγοντες" και "εσμό υπερπατριωτών" που έφεραν τη χώρα σε δεινή θέση, τα στοιχεία που έρχονται στην επιφάνεια αποκαλύπτουν το βάθος της εμπλοκής των ελληνικών μυστικών (και άλλων) υπηρεσιών με το ΡΚΚ και τους "ιδιώτες". Πολλά για την υπόθεση είπε ο ίδιος ο αρχηγός του ΡΚΚ στο Ιμραλί και δεν νομίζουμε ότι φταίνε τα "ειδικά φάρμακα" για τις ενδιαφέρουσες εξομολογήσεις του. Η περίοδος, επομένως, της υποστήριξης του "εχθρού του εχθρού μας" Οτσαλάν, κλείνει, περίπου όπως τέλειωσε και η περίφημη πρόταση Σαμαρά (και πολλών άλλων) για τον "διαμελισμό των Σκοπίων". Κανείς δεν θα μάθει ποτέ ούτε για δίκτυα, ούτε για μυστικά "εθνικά κονδύλια". Το ίδιο το "Δίκτυο 21" περιορίζεται σε μισόλογα. Τα μέλη του, λέει, έδρασαν οικεία βουλήσει. Αντί να δώσει εξηγήσεις προτιμά τα "θούρια": "Αντίσταση παντού: Στο Αιγαίο, στην Κύπρο, στη Θράκη". "Επί τρία χρόνια μετά την κρίση των Ιμίων, αντί να θωρακιζόμαστε πυρετωδώς έναντι της Τουρκίας, καθυστερούμε την αμυντική μας θωράκιση και αποθαρρύνουμε τους εξοπλισμούς της Κύπρου" (1/3/1999). Η χρήση του πρώτου πληθυντικού, ήταν πάντοτε το τέχνασμα όλων των εμπόρων πατριωτισμού».
Ο Αντώνης Σαμαράς και ο Μελιγαλάς
Ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος για λόγους πολιτικής διάσωσης μάλλον, παριστάνει σήμερα τον «φιλοευρωπαίο» και σχεδιάζει να ηγηθεί του γερμανόφιλου πολιτικού φορέα … διάσωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, στο παρελθόν προανήγγειλε τη συμμετοχή του στις εκδηλώσεις μίσους και απόδοσης τιμής στα προδοτικά Τάγματα Ασφαλείας τα οποία είχαν δράσει σε βάρος του ελληνικού λαού κατά την περίοδο της Κατοχής.
Ορίστε τι αποκάλυψε στις 11 Σεπτεμβρίου του 2005 ο «Ιός» στην έρευνά του με τίτλο «Η μαύρη εθνική πηγάδα»:
«Από κοντά και η Ν.Δ., που βλέπει το μνημόσυνο του 1982 ως τη δέουσα απάντηση στην επίσημη αναγνώριση της εαμικής Αντίστασης. Ο νεαρός βουλευτής Αντώνης Σαμαράς ανακοινώνει π.χ. με ειδικό δελτίο τύπου την έλευσή του «για να παραστεί στο Μνημόσυνο των σφαγιασθέντων από τους εαμοκομμουνιστές» («Ελευθερία» 18.9.82). Σταδιακά, ωστόσο, η λογική του «μεσαίου χώρου» επικρατεί και τα φερέλπιδα στελέχη αποφεύγουν πια να δίνουν το παρών».
Να φανταστεί κανείς, ότι ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος έχει δηλώσει πρόσφατα ότι «Βρίσκομαι απέναντι στα δύο άκρα», έχει δώσει το γενικό πρόσταγμα για την ανάπτυξη της γελοίας θεωρίας των δύο άκρων. Και είναι εκείνος, ο οποίος συμμετείχε σε εκείνες τις γιορτές μίσους, στις οποίες συμμετέχει σήμερα η ναζιστική Χρυσή Αυγή και θέλει, αν έρθει ποτέ στην κυβέρνηση, να τις μετατρέψει σε εθνικές εορτές.
Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι ο Παναγιώτης Ψωμιάδης, τον οποίο ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς είχε ορίσει ως υπεύθυνο για την προεκλογική εκστρατεία της Νέας Δημοκρατίας στη Μακεδονία το περασμένο καλοκαίρι, είχε βαφτίσει τη Χρυσή Αυγή, ως αδελφό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.
Αντώνης Σαμαράς και επικοινωνία με το Θεό
Ο σημερινός πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς είχε πάντοτε έναν μαγικό τρόπο να συνδέει την θρησκοληψία με την πολιτική. Πρόσφατα προχώρησε ένα βήμα παραπάνω. «Αποκάλυψε» στον ελληνικό λαό ότι συνομιλεί με τον Θεό. Αν η περίοδος για την χρεοκοπημένη ελληνική οικονομία δεν ήταν τόσο κρίσιμη, τότε είναι βέβαιο, ότι η πλειοψηφία του ελληνικού Τύπου θα έκανε λόγο για τραγέλαφο.
Σε συνέντευξή του στον οικονομικό ταχυδρόμο τον Απρίλιο του 1989 ο Αντώνης Σαμαράς δήλωνε: «Οι εκλογές είναι για τη Δημοκρατία, ότι η λειτουργία για την Εκκλησία». Μπορεί τα χρόνια από εκείνη τη δήλωση να έχουν περάσει, αλλά ο Αντώνης Σαμαράς πάντοτε πιστεύει, άγνωστο πως, ότι έχει το χάρισμα της επικοινωνίας με τον Θεό.
Τον Ιανουάριο του 2012, ο Αντώνης Σαμαράς είχε επισκεφθεί επίσημα τη Ρωσία, δήθεν για να αναθερμάνει τις σχέσεις Αθήνας – Μόσχας, οι οποίες είναι αλήθεια ότι είχαν ψυχρανθεί επί πρωθυπουργίας Γιώργου Παπανδρέου. Καθώς προοριζόταν ως επικεφαλής γερμανόφιλης κυβέρνησης στην Ελλάδα, ο Αντώνης Σαμαράς δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει συζητήσεις επί της ουσίας, ούτε βέβαια να συνεχίσει το δήθεν φλέρτ. Μάλιστα, όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το Periodista, η κίνηση του Αντώνη Σαμαρά να επισκεφθεί την Ρωσία με στόχο να αποκαταστήσει τις προσπάθειες του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή για τη δημιουργία ελληνορωσικής στρατηγικής σχέσης, προκάλεσαν έντονα τη δυσφορία της Ουάσιγκτον. Ο Αντώνης Σαμαράς περιορίστηκε στο να χρησιμοποιήσει αποκλειστικά ως όχημα την Ορθοδοξία.
Σε συνέντευξή που παραχώρησε στο πρακτορείο ειδήσεων Ria Novosti δήλωσε ότι το ξέσπασμα του σκανδάλου με τη Μονή Βατοπεδίου χρησιμοποιήθηκε για να ανατραπεί η κυβέρνηση Καραμανλή. Ορίστε τι είχε δηλώσει πριν από μερικούς μήνες ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων σχετικά με το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου: «Δεν μπορώ να σχολιάζω τις αποφάσεις της δικαιοσύνης. Πρέπει να ξέρετε, όμως, ότι η υπόθεση αυτή χρησιμοποιήθηκε για να ανατραπεί η προηγούμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. … Στο μεταξύ, όμως, δύο εξεταστικές επιτροπές της Ελληνικής Βουλής διερεύνησαν την υπόθεση του Βατοπεδίου – η δεύτερη επί διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ – και οι δύο δεν κατάφεραν να βρουν το παραμικρό επιβαρυντικό στοιχείο, κατά ουδενός, ούτε για “βλάβη του δημοσίου συμφέροντος”, ούτε για “ροή πολιτικού χρήματος”».
Αναδημοσίευση από periodista.gr
Η έλευση του Αντώνη Σαμαρά στην πρωθυπουργία, έφερε στο Μέγαρο Μαξίμου, δηλαδή στο σύστημα διακυβέρνησης, αλλά και στη Νέα Δημοκρατία, σε ένα κόμμα που προσπάθησε επί χρόνια να αγκαλιάσει το Μεσαίο Χώρο, έναν κύκλο ανθρώπων οι οποίοι προέρχονται από την άκρα δεξιά και αναζητούν, αν και υποταγμένοι στα κελεύσματα του γερμανικού πολιτικού παράγοντα, τη ρεβάνς για τη μακρόχρονη περιθωριοποίησή τους.
Ας τα δούμε όλα ένα – ένα.
Ο Αντώνης Σαμαράς
Η έλευση του Αντώνη Σαμαρά στην αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας πέραν του αυτοσκοπού του ίδιου να γίνει πρωθυπουργός με κάθε τίμημα, σηματοδότησε σε πρώτη φάση την μεταβολή του κόμματος από πολιτικό φορέα του μεσαίου χώρου, σε πολιτικό μόρφωμα με εμφυλιοπολεμικές αναφορές. Όπως υποστηρίζουν πολλοί σήμερα: "Η Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά, εκτός από μία αντιγραφή της Πολιτικής Άνοιξης, αποτελεί απομίμηση της Δεξιάς του 1950". Πέραν τούτου, ο κύκλος που βρίσκεται γύρω από τον Αντώνη Σαμαρά, πάντοτε επιδιώκοντας την ρεβάνς για την αντιπαράθεση με τον Κώστα Μητσοτάκη, είχε θέσει, από τον Νοέμβριο του 2009, ως αντικειμενικό σκοπό να μετατρέψει τη Νέα Δημοκρατία σε Πολιτική Άνοιξη. Στις εκλογές της 6ης Μαΐου περίπου το κατάφερε, αν και η Νέα Δημοκρατία έλαβε λίγο μεγαλύτερα ποσοστά από εκείνα της Πολιτικής Άνοιξης, αλλά αυτό είναι κάτι το οποίο θα αναλύσουμε σε άλλο κεφάλαιο της ιστορίας. Βέβαια είναι σε όλους γνωστό, ότι η δυναμική του ονόματος του Αντώνη Σαμαρά, δεν λέει τίποτα από μόνη της. Χωρίς την ασφάλεια του Νεοδημοκρατικού μηχανισμού, το περίπου 18%, το οποίο έλαβε η Νέα Δημοκρατία στις εκλογές της 6ης Μαΐου θα αποτελούσε άπιαστο όνειρο, αλλά και αυτό είναι άλλη ιστορία.
Η καμπάνια της Νέας Δημοκρατίας προεκλογικά επιχείρησε να προσδώσει εμφυλιοπολεμικά χαρακτηριστικά στην αντιπαράθεση εκείνης της περιόδου, πριν από τις εκλογές της 6ης Μαΐου και της 17ης Ιουνίου. Από το επικοινωνιακό επιτελείο της Συγγρού διοχετεύτηκε σε συγκεκριμένα ΜΜΕ ο ανιστόρητος διαχωρισμός των πολιτικών δυνάμεων ως εξής: Από τη μία οι πολιτικές δυνάμεις οι οποίες θέλουν να μας διατηρήσουν στο ευρώ και από την άλλη οι πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες θέλουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε Αλβανία του Χότζα. Μέχρι και για "ανατολικό μπλοκ" γράφτηκε εκείνη την περίοδο.
Πρόσφατα η Νέα Δημοκρατία επανήλθε με νέα «εμφυλιοπολεμική» ανακοίνωση στην οποία με εντελώς ανιστόρητο τρόπο παραλλήλισε τα μέλη της νεολαίας του Συνασπισμού και τους βουλευτές τους ΣΥΡΙΖΑ με τους κουκολοφόρους της Κατοχής. Ξέχασαν οι προφέσορες της Πολιτικής Άνοιξης ... δηλαδή της Νέας Δημοκρατίας ότι οι συνεργάτες των Γερμανών, οι δωσίλογοι και οι Ταγματασφαλίτες προέρχονταν από τη Δεξιά, αλλά και ενσωματώθηκαν στη Δεξιά πριν και μετά τον εμφύλιο. Επίσης προσπάθησε το επικοινωνιακό επιτελείο της Νέας Δημοκρατίας, το οποίο εμπνέεται από το μετεμφυλιακό κράτος της Δεξιάς, να παρουσιάσει τους μαθητές, τους φοιτητές, τους εργαζόμενους και τα τμήματα εκείνα του εργαζόμενου ελληνικού λαού ως αιμοσταγείς κουκουλοφόρους, μόνο και μόνο επειδή συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις στις κινητοποιήσεις κατακραυγής της δολοφονίας από τον Ειδικό Φρουρό του μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου τον Δεκέμβρη του 2008 και αντίθεσης στην βίαιη κρατική καταστολή.
Δίκαια ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Σκουρλέτης δήλωσε πρόσφατα ότι «Ο Αντώνης Σαμαράς είναι επικεφαλής μίας Δράκας ακροδεξιών». Εξάλλου προεκλογικά, στο πλαίσιο της πανστρατιάς των γερμανόφιλων πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα, ο Αντώνης Σαμαράς απηύθυνε προσκλητήριο στα στελέχη της ακροδεξιάς στην Ελλάδα και ενσωμάτωσε στο κόμμα του κάποια από αυτά, όπως τον Μάκη Βορίδη (πρώην επικεφαλής της νεολαίας της χουντικής ΕΠΕΝ), τον Άδωνι Γεωργιάδη και τον Θανάση Πλεύρη, οι οποίοι εγκατέλειψαν το ΛΑ.Ο.Σ. περίπου με τον ίδιο τρόπο, με τον οποίο διαλύονται σήμερα οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Τυχαίο; Τίποτα δεν είναι τυχαίο;
Δίκτυο 21
Το 1997 ένα νέο think tank, ακροδεξιών πεποιθήσεων είχε κάνει την εμφάνισή του στα πράγματα. Το Δίκτυο 21, το οποίο αντιμετωπίστηκε από την αρχή ως μία γραφική περίπτωση, είχε ιδρυθεί με στόχο «την πατριωτική αφύπνιση των Ελλήνων». Επίσης επεδίωκε "να μετατρέψει τους παθητικούς υπηκόους σε ελεύθερα πρόσωπα, σύμφωνα με τις καλύτερες παραδόσεις του Ελληνισμού και το πνευματικό υπόδειγμα της Ορθοδοξίας".
Το Δίκτυο 21, το οποίο είχε εμπλακεί στην υπόθεση Οτσαλάν δημιουργώντας κινδύνους για τη χώρα, βρέθηκε αργότερα στο πλευρό του Αντώνη Σαμαρά, τόσο την περίοδο, που εκείνος διένυε την πολιτική του έρημο, όσο και αργότερα κατά τη διάρκεια της μάχης για τη διαδοχή του Κώστα Καραμανλή στη Νέα Δημοκρατία, με την Ντόρα Μπακογιάννη. Ποτέ, λοιπόν, μην λες ποτέ.
Ποιοι στενοί συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά συμμετείχαν στο Δίκτυο 21;
Πρώτος και καλύτερος ο στενότερός του συνεργάτης, ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, ο οποίος έχει περάσει από όλους σχεδόν τους πολιτικούς χώρους, μέχρι να κατασταλάξει στην ... ιδεολογία του Μεγάρου Μαξίμου. Κάπως έτσι δεν ήταν λίγοι εκείνοι, οι οποίοι ισχυρίστηκαν ότι ο το Δίκτυο 21 άλωσε τη Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά. Άλλος ένας προερχόμενος από το ακροδεξιό Δίκτυο 21, το οποίο εφόρμησε και κατέλαβε τη Νέα Δημοκρατία ήταν ο πρώην Νομάρχης Ροδόπης Διονύσης Καραχάλιος, ο οποίος στο παρελθόν είχε κατηγορηθεί για εχθρική στάση απέναντι στην μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης. Και φυσικά, ένα ακόμη πρόσωπο, πολύ κοντά στον Αντώνη Σαμαρά, προερχόμενο από τις ακροδεξιές γκρούπες όπως το Δίκτυο 21, δεν είναι άλλος από τον Φαήλο Κρανιδιώτη.
Ιδού τα όσα αποκαλυπτικά γράφει η εφημερίδα Η ΑΥΓΉ στις 4 Ιουλίου 2010 για την σχέση του ακροδεξιού Δικτύου 21 με τον Αντώνη Σαμαρά:
Μπορούν μερικά “παραλειπόμενα” ενός συνεδρίου να είναι ενδεικτικά τού τι συμβαίνει σε ένα κόμμα; Τι σημαίνει, φερ' ειπείν, να κάθονται στις πρώτες σειρές του Τάε Κβον Ντο οι γνωστοί “εθνοπατριώτες” Γ. Καραμπελιάς και Κ. Ζουράρις; Ή τι σηματοδοτεί να είναι υποψήφιος για την Πολιτική Επιτροπή ο πρόεδρος του ακροδεξιού “Δικτύου 21”, Φ. Κρανιδιώτης; Στην περίπτωση της “νέας Ν.Δ.”, αυτές οι “λεπτομέρειες” είναι απολύτως ενδεικτικές.
Άλλωστε, ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες...
Στελέχη της ακροδεξιάς οργάνωσης με "θεσμικές" ιδιότητες στη Ν.Δ.
Οι εκλεκτικές (και ιδεολογικές...) “συγγένειες” του Αντ. Σαμαρά με το “Δίκτυο 21” ξεκινούν από την εποχή που ο ίδιος χαρακτηρίζει ως “πολιτική έρημο”, επειδή ήταν εκτός πολιτικής. Όταν, το 1997, το “αφάν γκατέ” της ακροδεξιάς διανόησης (Νεοκ. Σαρρής, Σαρ. Καργάκος, Κ. Ζουράρις, Αλ. Λυκουρέζος, Αγγ. Συρίγος) συνέστηναν την εν λόγω εθνικιστική οργάνωση, ο Αντ. Σαμαράς χαιρέτιζε την ίδρυσή της ως “πολυσήμαντο γεγονός”. Τα ίδια τα μέλη του “Δικτύου 21” έκαναν λόγο για... “νέα Φιλική Εταιρεία”.
Παρακράτος
Το “Δίκτυο 21” ιδρύθηκε με σκοπούς “την πατριωτική αφύπνιση των Ελλήνων”, ώστε “να μετατρέψει τους παθητικούς υπηκόους σε ελεύθερα πρόσωπα, σύμφωνα με τις καλύτερες παραδόσεις του Ελληνισμού και το πνευματικό υπόδειγμα της Ορθοδοξίας”. Θα μπορούσε να παραμείνει άλλο ένα περιθωριακό, παρακμιακό ακροδεξιό “think tank”, στα μονόστηλα της δημόσιας ζωής. Ωστόσο, “απογειώθηκε” με την υπόθεση Οτσαλάν, καθώς πολλοί έκαναν λόγο για “παρακρατικές δραστηριότητες”. Ο ίδιος ο τότε πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, αναφερόμενος στα πρόσωπα που βοήθησαν τον Οτσαλάν να έρθει κρυφά και παράνομα στη χώρα, είχε τονίσει: “Αποτελούν μέρος του παράλληλου κράτους και θα αντιμετωπιστούν ως παρακράτος”.
Η δικαστική διένεξη του δικηγόρου του Οτσαλάν, Φ. Κρανιδιώτη, με τους δημοσιογράφους Ν. Λιοναράκη και Μ. Βασιλάκη είχε κρατήσει χρόνια και έτσι το “Δίκτυο 21” παρέμενε στον αφρό της επικαιρότητας. Μάλιστα, στελέχη του, με αρθρογραφία τους, επέκριναν τον Κ. Καραμανλή για τη θετική δήλωση που έκανε στον θάνατο του Χ. Φλωράκη, ζητούσαν “αποκατάσταση του κύρους των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας” και ζητούσαν επίσης παρέμβαση “των αρμοδίων” στο Χόλιγουντ, ώστε να... μην παραχαράσσεται η ιστορία του Μ. Αλεξάνδρου! ΄
Ολική επαναφορά
Έκτοτε, το “Δίκτυο 21” είναι άφαντο. Αυτό, όμως, δεν ισχύει για τους πρωταγωνιστές του, καθώς κάποιοι εξ αυτών -και, κυρίως, οι ιδέες τους- έχουν... μετακομίσει στη Ρηγίλλης, στα κεντρικά γραφεία της Ν.Δ. Στην κούρσα διαδοχής Καραμανλή, τα στελέχη του Δικτύου είχαν στηρίξει τον Αντ. Σαμαρά, καθώς είναι γνωστό ότι ο νυν πρόεδρος της Ν.Δ. είχε προνομιακές σχέσεις με ορισμένους εξ αυτών. Μετά την επικράτησή του, ο Μεσσήνιος απέδειξε ότι δεν ξεχνά τους φίλους του. Γραφείο στη Ρηγίλλης έχει ο σύμβουλος του Αντ. Σαμαρά (και ιδρυτικό μέλος του Δικτύου), Χρ. Λαζαρίδης, ενώ επικεφαλής της Γραμματείας Σχέσεων Κοινωνίας-Κόμματος της Ν.Δ. είναι ο πρώην αντιπρόεδρος του “Δικτύου 21”, Διον. Καραχάλιος. Αναπληρωτής γραμματέας Διεθνών Σχέσεων της Ν.Δ. είναι ο Στ. Αγιάσογλου, πρώην μέλος του Δ.Σ. της οργάνωσης. Προνομιακός συνομιλητής του προέδρου της Ν.Δ. είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, και ο Φ. Κρανιδιώτης. Μάλιστα, το γεγονός ότι δεν εξελέγη στην Πολιτική Επιτροπή δεν συνιστά αποτυχία της “προεδρικής γραμμής”. Εξακριβωμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο ίδιος ο Αντ. Σαμαράς αποφάσισε, κατόπιν πιέσεων “σαμαρικών” στελεχών, να... κρατήσει τα προσχήματα. Πάντως, σε άρθρο του στις 23 Μαΐου, ο Φ. Κρανιδιώτης τονίζει: “Μη νομίζετε ότι ο Σαμαράς είναι κανένα παιδάκι, κανένα άβουλο επικοινωνιακό προϊόν που τον άγουν και τον φέρουν οι 'σύμβουλοί' του. Ο πιο σαμαρικός από όλους είναι ο ίδιος ο Σαμαράς. Ακόμη και ο Χρύσανθος (σ.σ. Λαζαρίδης) τρέχει να τον προλάβει. Εκείνος εμπνέει και επηρεάζει εμάς κι όχι εμείς αυτόν”. Και μάλλον έχει δίκιο.
Ο Φαήλος Κρανιδιώτης
Ο Φαήλος Κρανιδιώτης, ο οποίος απέτυχε στις πρόσφατες εκλογές να εκλεγεί με τη Νέα Δημοκρατία, εκτός του ότι αποτελεί έναν από τους στενότερους συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά, διαπρέπει μέσω της αρθρογραφίας του στον τομέα των εμφυλιοπολεμικών παραληρημάτων. Θεωρείται από πολλούς, ως βασικός γεφυροποιός της ετοιμόρροπης Νέας Δημοκρατίας, με την Άκρα Δεξιά. Μιλιταριστής, θρησκόπληκτος και αντικομμουνιστής, δεν δίστασε πρόσφατα να εισηγηθεί τη συνεργασία της Νέας Δημοκρατίας με τμήμα της Χρυσής Αυγής φανερώνοντας ... κρυφές (;) πτυχές των ιδεοληψιών του.
Όμως, όπως μαθαίνουμε από παλαιότερα δημοσιεύματα, ο Φαήλος Κρανιδιώτης, ο οποίος στις 3 Μαΐου 1988 είχε συλληφθεί διότι είχε πετάξει το στεφάνι, το οποίο είχε καταθέσει στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη ο τότε δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, είχε διαπρέψει σε συναντήσεις με διάφορες παράγοντες της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ).
Αντιγράφουμε από τον Ιό της Ελευθεροτυπίας και από σχετική έρευνα, η οποία είχε δημοσιευθεί την 1η Απριλίου 2000:
«Ο Φαήλος Κρανιδιώτης (στέλεχος του Δικτύου, του κόμματος Σαμαρά, γνωστός από χρόνια με τον Σάββα Καλεντερίδη, συναγωνιστής του Αντ. Ναξάκη -μαζί είχαν πετάξει το στεφάνι του δημάρχου Κωνσταντινούπολης στον Άγνωστο Στρατιώτη στις 3/5/1988-, φίλος από τα φοιτητικά του χρόνια με τον Μιχ. Χαραλαμπίδη και εκ των εμπίστων δικηγόρων του ΕRNK-ΡΚΚ), εμφανίζεται στο πλάι του κ. Λυκουρέζου να εξηγεί καταλεπτώς την "εθνική προδοσία". Λυκουρέζος και Κρανιδιώτης είχαν επαφές και συναντήσεις με τον αρχηγό της ΕΥΠ, τους υπουργούς και τους βουλευτές που όφειλαν να προστατέψουν τον κ. Οτσαλάν. Όσο κι αν ο πρωθυπουργός και άλλα κυβερνητικά στελέχη μιλούν για "παρακράτος", "εξωθεσμικούς παράγοντες" και "εσμό υπερπατριωτών" που έφεραν τη χώρα σε δεινή θέση, τα στοιχεία που έρχονται στην επιφάνεια αποκαλύπτουν το βάθος της εμπλοκής των ελληνικών μυστικών (και άλλων) υπηρεσιών με το ΡΚΚ και τους "ιδιώτες". Πολλά για την υπόθεση είπε ο ίδιος ο αρχηγός του ΡΚΚ στο Ιμραλί και δεν νομίζουμε ότι φταίνε τα "ειδικά φάρμακα" για τις ενδιαφέρουσες εξομολογήσεις του. Η περίοδος, επομένως, της υποστήριξης του "εχθρού του εχθρού μας" Οτσαλάν, κλείνει, περίπου όπως τέλειωσε και η περίφημη πρόταση Σαμαρά (και πολλών άλλων) για τον "διαμελισμό των Σκοπίων". Κανείς δεν θα μάθει ποτέ ούτε για δίκτυα, ούτε για μυστικά "εθνικά κονδύλια". Το ίδιο το "Δίκτυο 21" περιορίζεται σε μισόλογα. Τα μέλη του, λέει, έδρασαν οικεία βουλήσει. Αντί να δώσει εξηγήσεις προτιμά τα "θούρια": "Αντίσταση παντού: Στο Αιγαίο, στην Κύπρο, στη Θράκη". "Επί τρία χρόνια μετά την κρίση των Ιμίων, αντί να θωρακιζόμαστε πυρετωδώς έναντι της Τουρκίας, καθυστερούμε την αμυντική μας θωράκιση και αποθαρρύνουμε τους εξοπλισμούς της Κύπρου" (1/3/1999). Η χρήση του πρώτου πληθυντικού, ήταν πάντοτε το τέχνασμα όλων των εμπόρων πατριωτισμού».
Ο Αντώνης Σαμαράς και ο Μελιγαλάς
Ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος για λόγους πολιτικής διάσωσης μάλλον, παριστάνει σήμερα τον «φιλοευρωπαίο» και σχεδιάζει να ηγηθεί του γερμανόφιλου πολιτικού φορέα … διάσωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, στο παρελθόν προανήγγειλε τη συμμετοχή του στις εκδηλώσεις μίσους και απόδοσης τιμής στα προδοτικά Τάγματα Ασφαλείας τα οποία είχαν δράσει σε βάρος του ελληνικού λαού κατά την περίοδο της Κατοχής.
Ορίστε τι αποκάλυψε στις 11 Σεπτεμβρίου του 2005 ο «Ιός» στην έρευνά του με τίτλο «Η μαύρη εθνική πηγάδα»:
«Από κοντά και η Ν.Δ., που βλέπει το μνημόσυνο του 1982 ως τη δέουσα απάντηση στην επίσημη αναγνώριση της εαμικής Αντίστασης. Ο νεαρός βουλευτής Αντώνης Σαμαράς ανακοινώνει π.χ. με ειδικό δελτίο τύπου την έλευσή του «για να παραστεί στο Μνημόσυνο των σφαγιασθέντων από τους εαμοκομμουνιστές» («Ελευθερία» 18.9.82). Σταδιακά, ωστόσο, η λογική του «μεσαίου χώρου» επικρατεί και τα φερέλπιδα στελέχη αποφεύγουν πια να δίνουν το παρών».
Να φανταστεί κανείς, ότι ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος έχει δηλώσει πρόσφατα ότι «Βρίσκομαι απέναντι στα δύο άκρα», έχει δώσει το γενικό πρόσταγμα για την ανάπτυξη της γελοίας θεωρίας των δύο άκρων. Και είναι εκείνος, ο οποίος συμμετείχε σε εκείνες τις γιορτές μίσους, στις οποίες συμμετέχει σήμερα η ναζιστική Χρυσή Αυγή και θέλει, αν έρθει ποτέ στην κυβέρνηση, να τις μετατρέψει σε εθνικές εορτές.
Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι ο Παναγιώτης Ψωμιάδης, τον οποίο ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς είχε ορίσει ως υπεύθυνο για την προεκλογική εκστρατεία της Νέας Δημοκρατίας στη Μακεδονία το περασμένο καλοκαίρι, είχε βαφτίσει τη Χρυσή Αυγή, ως αδελφό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.
Αντώνης Σαμαράς και επικοινωνία με το Θεό
Ο σημερινός πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς είχε πάντοτε έναν μαγικό τρόπο να συνδέει την θρησκοληψία με την πολιτική. Πρόσφατα προχώρησε ένα βήμα παραπάνω. «Αποκάλυψε» στον ελληνικό λαό ότι συνομιλεί με τον Θεό. Αν η περίοδος για την χρεοκοπημένη ελληνική οικονομία δεν ήταν τόσο κρίσιμη, τότε είναι βέβαιο, ότι η πλειοψηφία του ελληνικού Τύπου θα έκανε λόγο για τραγέλαφο.
Σε συνέντευξή του στον οικονομικό ταχυδρόμο τον Απρίλιο του 1989 ο Αντώνης Σαμαράς δήλωνε: «Οι εκλογές είναι για τη Δημοκρατία, ότι η λειτουργία για την Εκκλησία». Μπορεί τα χρόνια από εκείνη τη δήλωση να έχουν περάσει, αλλά ο Αντώνης Σαμαράς πάντοτε πιστεύει, άγνωστο πως, ότι έχει το χάρισμα της επικοινωνίας με τον Θεό.
Τον Ιανουάριο του 2012, ο Αντώνης Σαμαράς είχε επισκεφθεί επίσημα τη Ρωσία, δήθεν για να αναθερμάνει τις σχέσεις Αθήνας – Μόσχας, οι οποίες είναι αλήθεια ότι είχαν ψυχρανθεί επί πρωθυπουργίας Γιώργου Παπανδρέου. Καθώς προοριζόταν ως επικεφαλής γερμανόφιλης κυβέρνησης στην Ελλάδα, ο Αντώνης Σαμαράς δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει συζητήσεις επί της ουσίας, ούτε βέβαια να συνεχίσει το δήθεν φλέρτ. Μάλιστα, όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το Periodista, η κίνηση του Αντώνη Σαμαρά να επισκεφθεί την Ρωσία με στόχο να αποκαταστήσει τις προσπάθειες του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή για τη δημιουργία ελληνορωσικής στρατηγικής σχέσης, προκάλεσαν έντονα τη δυσφορία της Ουάσιγκτον. Ο Αντώνης Σαμαράς περιορίστηκε στο να χρησιμοποιήσει αποκλειστικά ως όχημα την Ορθοδοξία.
Σε συνέντευξή που παραχώρησε στο πρακτορείο ειδήσεων Ria Novosti δήλωσε ότι το ξέσπασμα του σκανδάλου με τη Μονή Βατοπεδίου χρησιμοποιήθηκε για να ανατραπεί η κυβέρνηση Καραμανλή. Ορίστε τι είχε δηλώσει πριν από μερικούς μήνες ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων σχετικά με το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου: «Δεν μπορώ να σχολιάζω τις αποφάσεις της δικαιοσύνης. Πρέπει να ξέρετε, όμως, ότι η υπόθεση αυτή χρησιμοποιήθηκε για να ανατραπεί η προηγούμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. … Στο μεταξύ, όμως, δύο εξεταστικές επιτροπές της Ελληνικής Βουλής διερεύνησαν την υπόθεση του Βατοπεδίου – η δεύτερη επί διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ – και οι δύο δεν κατάφεραν να βρουν το παραμικρό επιβαρυντικό στοιχείο, κατά ουδενός, ούτε για “βλάβη του δημοσίου συμφέροντος”, ούτε για “ροή πολιτικού χρήματος”».
Αναδημοσίευση από periodista.gr
Εδώ μια ωραία σχετική φωτό του Μ.Βορ.από την περίοδο ΕΠΕΝ, ακροδεξιά καρφώματα..
ReplyDeletehttp://kostasxan.blogspot.gr/2012/11/blog-post_3195.html