Όταν και οι "μεγάλοι" αναλυτές του συστήματος βλέπουν ότι "κάτι έχει αλλάξει" στην αγορά χρυσού

Το διάγραμμα δείχνει με κόκκινο την ισοτιμία του χρυσού, και με μπλε τα αποθέματα πραγματικού χρυσού που βρίσκονται στο GLD, δηλαδή στην μεγαλύτερη "αποθήκη" του paper gold.

Εμείς έχουμε πει εδώ και χρόνια ότι οι επενδυτές τελικά θα πάνε και θα εξαργυρώσουν τον paper gold τους, ζητώντας να πάρουν τον πραγματικό χρυσό, όπως πλέον γίνεται.

Έχουμε επίσης δει ότι αυτή η κίνηση θα οδηγήσει -προσωρινά- σε πτώση την ισοτιμία του χρυσού, διότι κάθε φορά που ένας επενδυτής ξεφορτώνεται τον paper gold του, αυτό καταγράφεται από το σύστημα ως "πώληση χρυσού" (αν και στην πραγματικότητα ο επενδυτής αυτός θέλει να αγοράσει πραγματικό χρυσό), με αποτέλεσμα η ισοτιμία να πέφτει.

Θυμίζουμε επίσης ότι ο paper gold λειτουργεί ως εξής: Οι κεντρικές τράπεζες "νοικιάζουν" τα αποθέματα χρυσού σε μερικές μεγάλες τράπεζες, και αυτές πουλάνε πολλαπλάσιες ποσότητες paper gold. Πχ αν νοικιάσουν 100 τόνους χρυσού, πουλάνε μετά 1000 τόνους paper gold, με τους επενδυτές να παίρνουν ένα "βιβλιάριο καταθέσεων" που λέει ότι κατέχουν την τάδε ποσότητα χρυσού στην τάδε τράπεζα. Όμως, όπως γίνεται και με τις καταθέσεις, η τράπεζα ΔΕΝ έχει όλο αυτό το χρυσό που έχει πουλήσει, και αν έρθουν όλοι μαζί οι καταθέτες να αποσύρουν τις καταθέσεις τους, η τράπεζα θα χρεωκοπήσει.

Η θέση μας είναι ότι αυτό ακριβώς θα συμβεί σήμερα, διότι οι συνθήκες είναι τέτοιες που θα εξωθήσουν τους επενδυτές να στραφούν προς τον πραγματικό χρυσό σε τεράστιο βαθμό (έχουμε εξηγήσει αναλυτικά το γιατί σε παλιότερα άρθρα, να μην τα ξαναγράφουμε).

Οι περισσότεροι δημοσιογράφοι, αναλυτές, οικονομολόγοι, κτλ της άρχουσας τάξης, ακόμα και πολλοί "αντισυστημικοί" αναλυτές δε δίνουν ιδιαίτερη σημασία σε όλα αυτά, ούτε καν τα ξέρουν.

Οπότε απλά αγνοούν το χρυσό, παρά τον κεντρικό ρόλο του, ή αναρωτιούνται διαρκώς τι γίνεται με την ισοτιμία του, και με το εάν είναι "φούσκα" ή όχι (εννοείται ότι δεν αναρωτιούνται ποτέ βέβαια για το εάν οι σημερινές ισοτιμίες των νομισμάτων είναι φούσκα ή όχι, τα νομίσματα είναι προφανώς "σταθερά" για αυτούς, παρότι πληθωρίζονται μέχρι αηδίας)

Τώρα τελευταία όμως, παρατηρούμε μια αλλαγή, διότι οι πιο "ξύπνιοι" αναλυτές της άρχουσας τάξης, που πάντοτε έγραφαν και κάτι παραπάνω για το χρυσό (γιατί κάτι ξέρουν για τη σημασία και το ρόλο του), έχουν αρχίσει να προσέχουν διαγράμματα όπως το παραπάνω, και να αντιλαμβάνονται ότι έχει ανοίξει ένα "χάσμα" ανάμεσα στον paper gold και τον πραγματικό χρυσό.

Ας δούμε πχ ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Paul Graig Roberts, ο οποίος ήταν πρώην στέλεχος της κυβέρνησης των ΗΠΑ επί Ρήγκαν (νομίζω ήταν υφυπουργός Οικονομικών), αλλά τα τελευταία χρόνια, επειδή βλέπει την παρακμή της Αμερικής, κάνει κριτική, πάντα βέβαια από τη σκοπιά του "πώς θα σώσουμε τον Αμερικανικό καπιταλισμό ώστε η Αμερική να ξαναγίνει σπουδαία". Έστω κι έτσι όμως, οι αναλύσεις του είναι αρκετά καλές, και κουβαλάνε βέβαια και το "ειδικό βάρος" ενός ανθρώπου που ήταν "μέσα στα πράγματα" για πολλά χρόνια.

Στο συγκεκριμένο άρθρο, εξηγεί ότι ο Σόρος, ο γνωστός και αγαπημένος επενδυτής των συνομοσιολόγων, εξαργύρωσε τον paper gold του και πήρε πραγματικό χρυσό, την ίδια ώρα που πολλά από τα κυρίαρχα ΜΜΕ προσπαθούσαν να περιγράψουν την όλη αυτή κίνηση εντελώς ανάποδα, ότι τάχα "ο Σόρος πουλάει το χρυσό του":

Soros’s Bets

You know that gold bear market that the financial press keeps touting? The one George Soros keeps proclaiming? Well, it is not there. The gold bear market is disinformation that is helping elites acquire the gold.

The 13-F release shows the Soros Fund with $239,200,000 in gold investments. If this is bearish sentiment, what would it take to be bullish?

The misinformation that Soros had sold his gold holdings came from misinterpreting the reason Soros’ holdings in the GLD gold trust declined. Soros did not sell the shares; he redeemed the paper claims for physical gold. Watching the gold ETFs, such as GLD, being looted by banksters, Soros cashed in some of his own paper gold for the real stuff.

Ο Paul Graig Roberts συνεχίζει το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του, εξηγώντας μία ακόμα ενδιαφέρουσα πτυχή της υπόθεσης: Ότι οι μεγάλοι επενδυτές, είτε μιλάμε για μεγάλες χώρες (πχ Κίνα, Ρωσία, Σ. Αραβία, κτλ), είτε μιλάμε για μεγάλους ιδιώτες επενδυτές, θα μπορέσουν να εξαργυρώσουν τον paper gold του πιο εύκολα από τους άλλους, τους "απλούς" επενδυτές (πχ αν κάποιος πει στη Σ. Αραβία ότι "δε σου εξαργυρώνω τον paper gold σου", τότε η Σ. Αραβία μπορεί να του πει "τότε εγώ δε σου δίνω πετρέλαιο". Οπότε αυτοί θα τη βρουν την άκρη, και αυτοί που θα μείνουν μπουκάλα είναι οι μικρότεροι επενδυτές, για τους οποίους ο διαθέσιμος πραγματικός χρυσός δε θα φτάσει):

The giveaway that Soros is extremely bullish on gold comes not only from his extensive holdings, but also from his $25.2 million call option on junior gold stocks. This is a highly leveraged bet on the weakest gold mines. With high production costs and falling gold price from constant short selling in the paper market, Soros’ bet makes no sense unless he thinks gold is heading up as the short raids concentrate gold in elite possession.

In previous articles I have explained how heavy short-selling triggers stop-loss orders and margin calls on investors in gold ETFs. Scared out of their shares or forced out by margin calls, investors’ add to the downward price pressure caused by the shorts. Bullion banks and prominent investors such as Soros are the only ones who can redeem GLD shares for physical metal. They purchase the shares that are sold in response to the falling gold price, and present the shares for redemption in gold metal.

Insiders familiar with the process describe it as looting the ETFs of their gold basis.

Την ίδια ώρα, άλλο ένα βαρύ όνομα στο παγκόσμιο δημοσιογραφικό στερέωμα, ο  Ambrose Evans-Pritchard γράφει στη στήλη του στην Telegraph για τα ορυχεία.

Εμείς έχουμε εξηγήσει [και] αυτό το θέμα σε παλιότερα άρθρα, με τα ορυχεία να έχουν πρόβλημα τώρα που η ισοτιμία πέφτει, διότι έχουν από πριν συμφωνήσει να πουλήσουν το χρυσό που θα εξορύξουν σε μία τιμή, και όταν η τιμή αυτή πέφτει, έχουν ζημιές, ειδικά όταν η τιμή αυτή πέφτει κάτω από το κόστος εξόρυξης. Αυτό προκαλεί και προβλήματα στον paper gold, διότι αν τα ορυχεία έχουν πρόβλημα, δεν προμηθεύουν τις τράπεζες με νέα αποθέματα, και άρα οι τράπεζες δε μπορούν να καλύψουν τη ζήτηση για χρυσό.

Εδώ ο Ambrose Evans-Pritchard μας εξηγεί, με εμφανή ανησυχία, ότι ακόμα και μεγάλες εταιρίες εξόρυξης χρυσού αναγκάζονται πλέον τα υπογράφουν προσύμφωνα ακόμα και για το 50% της μελλοντικής παραγωγής τους, διότι φοβούνται ότι η ισοτιμία θα πέσει κι άλλο, οπότε τα πουλάνε όλα από τώρα. Αυτό συμβαίνει σε τόσο μεγάλη κλίμακα για πρώτη φορά στην ιστορία:

Risk of vicious circle for gold as hedging returns

London-listed gold producer Petropavlovsk has said it will pre-sell 55pc of its future output planned for the second quarter of 2014, at an average price of $1,408 an ounce. This is the first time that a big producer has hedged more than half its future sales.

“We have a huge investment programme and thought a little price protection in the short-term will let us sleep better at night,” said chairman Peter Hambro.

The central banks of Russia, China and the emerging world are still net buyers. “We receive requests regularly from sovereign wealth funds interested in acquiring gold, and they want physical not paper,” he said. 

Mr Hambro said an “enormous number” of mines across the world are losing money and will have to close, putting a floor under the market. The average cost of the industry is $1,300, though the “marginal” cost is nearer $900. A fifth of mines are already under water.

Big players such as Barrick and Anglo-Ashanti had to write off billions after hedging too much of their output and missing out on the first phase of the bull market. “I don’t think anybody will want to go through that again soon,” said Mr Hambro. (σ.σ. τα ορυχεία είχαν προσυμφωνήσει να πουλήσουν το χρυσό τους σε μία τιμή, και όταν αυτή ανέβαινε, ήταν υποχρεωμένα βάση συμβολαίου να πουλήσουν το χρυσό στην παλιά τιμή, χάνοντας την ευκαιρία να βγάλουν μεγαλύτερη κέρδη)