Μερικές "σκόρπιες" ειδήσεις και αναλύσεις

 Χαρακτηριστική φωτογραφία με τον "μέσο αριστερό" να διαβάζει ένα "εναλλακτικό ΜΜΕ" τύπου "Ελευθεροτυπίας" και να νομίζει ότι είναι και ενημερωμένος από πάνω

- Οι ΗΠΑ έβαλαν και επίσημα χέρι στα ασφαλιστικά ταμεία των εργατών, ώστε να βρουν λεφτά και να αποφύγουν το "ταβάνι χρέους" που λέγαμε σε πρόσφατη ανάρτηση. Επίσης, ενεργοποίησαν κάποια επιπλέον μέτρα λιτότητας στα πλαίσια των περικοπών που έκαναν στον προϋπολογισμό τους, και ήδη ένα 5% των ομοσπονδιακών δημοσίων λειτουργών βρισκόταν σε αναγκαστική άδεια άνευ αποδοχών σήμερα. Σάλος ξέσπασε και με την αποκάλυψη ότι την ίδια ώρα που οι εργάτες ρημάζονται, οι αξιωματούχοι που διαχειρίζονται τα ασφαλιστικά ταμεία του Ντιτρόιτ το είχαν ρίξει στο σορολόπ και ξόδευαν χιλιάδες δολάρια για την πάρτι τους.

- Τα υπόλοιπα κράτη μείωσαν την ποσότητα των αμερικανικών ομολόγων που έχουν στην κατοχή τους. Μα γιατί άραγε το έκαναν αυτό; Δεν ξέρουν ότι τα αμερικανικά ομόλογα είναι "σίγουρη επένδυση"; Τέλος πάντων, προς το παρόν δεν υπάρχει πρόβλημα για την Αμερική, διότι μπορεί να τυπώνει δολάρια και να αγοράζει μόνη της τα ομόλογα της. Ακόμα και κανένας να μην τα θέλει, η Αμερική τυπώνει χρήμα και προχωράει σα να μη συμβαίνει τίποτα. Το για πόσο ακόμα θα συνεχιστεί αυτό, μένει να το δούμε.

- Ποιος γράφει τα νομοσχέδια που ελέγχουν -υποτίθεται- τις τράπεζες; Μα φυσικά...οι ίδιες οι τράπεζες, που τα δίνουν στην κυβέρνηση, και μετά μέσω των λόμπι εξαγοράζουν τους γερουσιαστές και τους άλλους αξιωματούχους για να τα υπερψηφίσουν.

-  Πέρα από όλα αυτά, που νομίζω ότι -πλέον- είναι και λίγο γνωστά και αναμενόμενα, ας δούμε και κάτι άλλο:

Είχαμε μια συνέντευξη του David Simon, τον οποίον εγώ δεν γνώριζα, αλλά είναι ο δημιουργός μιας τηλεοπτικής σειράς που λέγεται The Wire. Ομολογώ ότι ούτε τη σειρά την ξέρω, αλλά...σίγουρα θα τη δω όταν μπορέσω, έστω τα πρώτα επεισόδια για να πάρω μια ιδέα, διότι αυτά που λέει ο David Simon για τον καπιταλισμό ελάχιστοι τα λένε σήμερα (και σίγουρα δεν τα λέει η αριστερά τύπου ΣΥΡΙΖΑ και κάτι τέτοιοι σοσιαλδημοκράτες).

Στη συνέντευξη μιλάει κυρίως για το θέμα των ναρκωτικών, που τώρα συζητείται πολύ στην Αμερική, διότι υπάρχει "στα σκαριά" σχέδιο για νομιμοποίηση της μαριχουάνας.

Αντί όμως απλά να λέει απλά "νομιμοποιήστε τη", ή "μην τη νομιμοποιείτε", ο David Simon το πηγαίνει πολύ βαθύτερα, και λέει ορθά-κοφτά ότι στο σημερινό καπιταλισμό δεν χρειάζονται πλέον και "περισσεύουν" πολλοί άνθρωποι, κυρίως από τις κατώτερες τάξεις του πληθυσμού.

Από τη στιγμή που έχουν φύγει/κλείσει πολλά εργοστάσια, δεν υπάρχουν θέσεις εργασίας για όλους, και για πολύ κόσμο, ειδικά για τους φτωχούς που δε μπορούν να πληρώσουν για να έχουν μια καλύτερη εκπαίδευση, η μόνη δυνατή διέξοδος είναι..τα ναρκωτικά.

Κατέκρινε επίσης την κυβέρνηση, χαρακτηρίζοντας τον "πόλεμο εναντίον των ναρκωτικών" ως "ολοκαύτωμα σε slow-motion", και είπε ότι αφού πλέον ο αμερικανικός καπιταλισμός δε χρειάζεται πλέον όλους αυτούς τους ανθρώπους ως εργατική δύναμη...τους ξεφορτώνεται μέσω των ναρκωτικών. Και αν τα ναρκωτικά δεν τους εξοντώσουν από μόνα τους, έρχεται το "σωφρονιστικό σύστημα" να τους κλείσει στη φυλακή, με την Αμερική να έχει το μεγαλύτερο ποσοστό φυλάκισης του πληθυσμού στον κόσμο, και να βγάζει και λεφτά ιδιωτικοποιώντας τις πάμπολλες φυλακές που φτιάχνει για αυτό το σκοπό.

Αλλά και γενικότερα, κατακρίνει τη λογική του "ελεύθερου καπιταλισμού", και εξηγεί ότι αν αφήσουμε την "ελεύθερη αγορά" να ρυθμίσει τη συμπεριφορά των ανθρώπων, τότε πάντα καταλήγουμε κάποιος να κοροϊδεύει και να εκμεταλλεύεται τους άλλους, όπως γίνεται σήμερα, διότι αυτό...επιβραβεύεται!

Εδώ αποσπάσματα από τη συνέντευξη του + ένα βίντεο από τη συνέντευξη αυτή:

David Simon surged into the American mainstream with a bleak vision of the devastation wrought by drugs on his home town of Baltimore – The Wire, hailed by many as the greatest television drama of all time. But what keeps him there is his apocalyptic and unrelenting heresy over the failed "war on drugs", the multibillion-dollar worldwide crusade launched by President Richard Nixon in 1971.

When Simon brought that heresy to London last week – to take part in a debate hosted by the Observer – he was inevitably asked about what reformers celebrate as recent "successes" – votes in Colorado and Washington to legalise marijuana.

"I'm against it," Simon told his stunned audience at the Royal Institution on Thursday night. "The last thing I want to do is rationalise the easiest, the most benign end of this. The whole concept needs to be changed, the debate reframed.

"I want the thing to fall as one complete edifice. If they manage to let a few white middle-class people off the hook, that's very dangerous. If they can find a way for white kids in middle-class suburbia to get high without them going to jail," he continued, "and getting them to think that what they do is a million miles away from black kids taking crack, that is what politicians would do."

In his vision, the war on – and the curse of – drugs are inseparable from what he called, in his book, The Death of Working Class America, the de-industrialisation and ravaging of cities that were once the engine-rooms and, in Baltimore's case, the seaboard of an industrial superpower.

The war is about the disposal of what Simon called, in his most unforgiving but cogent term, "excess Americans": once a labour force, but no longer of use to capitalism. He went so far as to call the war on drugs "a holocaust in slow motion".

Simon said he "begins with the assumption that drugs are bad", but also that the war on drugs has "always proceeded along racial lines", since the banning of opium.

It is waged "not against dangerous substances but against the poor, the excess Americans," he said, and with striking and subversive originality, posited the crisis in stark economic terms: "We do not need 10-12% of our population; they've been abandoned. They don't have barbed wire around them, but they might as well."

As a result, "drugs are the only industry left in places such as Baltimore and east St Louis" – an industry that employs "children, old people, people who've been shooting drugs for 20 years, it doesn't matter. It's the only factory that's still open. The doors are open."

"Capitalism," Simon said, "has tried to jail its way out of the problem" with the result that "the prison industry has been given over to capitalism. If we need to get rid of these people, we might as well make some money out of getting rid of them."

Jarecki, in a scathing portrayal of the American prison system in both his film and at Thursday's event, cited some statistics: "We have ravaged our poor communities," he said, some of which, African-American, counted "4,000 per 100,000 in jail, as compared with an average dose of around 300". Meanwhile, Simon said the police in some cities had "become an army of occupation that sends brothers and fathers to jail".