Εξελίξεις από Ελλάδα

Στην Ελλάδα η #1 είδηση των ημερών ήταν το ταξίδι του Σαμαρά στην Κίνα, σε ρόλο πλασιέ να ζητάει επενδύσεις και να πουλάει εταιρείες και "ασημικά" του κράτους.

Για επενδύσεις βέβαια μην περιμένετε πολλά, άσχετα με το τι λένε τα κυρίαρχα ΜΜΕ - άλλωστε, αν θέλουν οι Κινέζοι να παράγουν κάτι, γιατί να μην το παράγουν στην Κίνα που θα τους έρθει και φθηνότερα; Ο μόνος τομέας στον οποίο ακόμα υστερούν κάπως, αν και βελτιώνονται και εκεί, είναι η τεχνολογία. Όμως η Ελλάδα δεν έχει και κάτι το φοβερό να προσφέρει και εκεί, και άρα το πολύ-πολύ η Κίνα να ενδιαφερθεί για κάποιες "μεμονωμένες" περιπτώσεις, που προφανώς όμως δε θα αρκούν για να φέρουν την πολυπόθητη "ανάκαμψη" που τάζει η κυβέρνηση.

Αντίθετα, η Κίνα ενδιαφέρθηκε πολύ για να αγοράσει αεροδρόμια, σιδηρόδρομους, λιμάνια και άλλους τέτοιους μεταφορικούς κόμβους, που όντως έχουν μεγάλη αξία, ειδικά για ένα εξαγωγικό κράτος σαν την Κίνα, που θέλει να πουλάει προϊόντα [και] στην Ευρώπη, και άρα έχει μεγάλο όφελος αν ελέγχει το μεταφορικό δίκτυο της Ελλάδας, που είναι "σταυροδρόμι" από γεωγραφικής άποψης. Η κυβέρνηση προφανώς ξεπουλάει σε τιμή ευκαιρίας, οπότε η Κίνα σαφώς και θα δώσει μερικά από τα δολάρια της για να αγοράσει πραγματικό πλούτο, που θα την ενισχύσει μελλοντικά.

Το ίδιο βέβαια ισχύει και για άλλους επενδύτες από άλλες χώρες, όχι μόνο για την Κίνα (πχ η Ρωσία θέλει να ελέγξει τις ενεργειακές υποδομές της χώρας, ειδικά το φυσικό αέριο, κτλ)

Παρόλα αυτά, για να μη λέμε πάλι ότι "η Ελλάδα βρίσκεται υπό κατοχή", να πούμε ότι η Ελλάδα δεν είναι και εντελώς προτεκτοράτο - πχ δείτε αυτό εδώ το άρθρο που αναφέρει αναλυτικά ένα σωρό ιδιωτικοποιήσεις που πάνε να γίνουν. Αν το διαβάσετε, θα δείτε ότι σε κάθε ιδιωτικοποίηση, υπάρχει εκτός από μια ξένη εταιρεία, και μια ελληνική ως συνέταιρος (πχ οι εταιρίες του Μπόμπολα και άλλων τέτοιων "νταβατζήδων"). Δηλαδή δεν έχουμε μια κατάσταση όπου "οι ξένοι αλωνίζουν μόνοι τους", αλλά αντιθέτως συνεργάζονται και με τους ντόπιους ολιγάρχες, οι οποίοι σε αρκετές περιπτώσεις εξαπλώνονται και αυτοί με τη σειρά τους σε άλλες χώρες, ειδικά στα Βαλκάνια, κτλ.

Σίγουρα ο ρόλος τους έχει υποβαθμιστεί, και βρίσκονται σε υποχώρηση, αλλά μη λέμε ότι "οι ξένοι ελέγχουν τα πάντα", διότι όποια πέτρα και αν σηκώσεις, όλο και κάποιον ντόπιο ολιγάρχη θα βρεις...

Μία ακόμα είδηση που έκανε ντόρο τις τελευταίες μέρες, ήταν η πώληση του αεροδρομίου Ελ. Βενιζέλος (για χαμηλότατο προφανώς αντίτιμο και με πολλά "δωράκια") σε ένα fund που "διαχειρίζεται" (=επενδύει) τα χρήματα ενός ασφαλιστικού ταμείου στον Καναδά! Δηλαδή επενδύει τα λεφτά των εργατών του Καναδά, που περιμένουν να τα πάρουν όταν βγουν σε σύνταξη.

Όπως έχουμε ξαναπεί, ο καπιταλισμός σήμερα, ειδικά στη Δύση, ήθελε να βρει έναν τρόπο για να συνεχίσει να "κινείται η αγορά", και όταν είδε ότι τίποτα άλλο δεν λειτουργούσε, άρχισε να δίνει ένα σωρό δάνεια/πιστώσεις, και να επενδύει όσα χρήματα μπορούσε να βρει και ήταν ως τότε "ασφαλισμένα". Έτσι, επενδύθηκαν παγκοσμίως και τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων των εργαζομένων - και συνεχίζουν να επενδύονται.

Αν λοιπόν η επένδυση πάει καλά, τότε η αγορά θα συνεχίσει να κινείται, και τα ταμεία θα έχουν λεφτά στο μέλλον για να δώσουν τις συμφωνημένες συντάξεις (χάρη στα κέρδη που έβγαλαν). Αλλιώς, η αγορά συνεχίζει να κινείται για λίγο, αλλά τελικά οι συνταξιούχοι χάνουν τα λεφτά τους (πχ δείτε τι έγινε με τις επενδύσεις των ασφαλιστικών ταμείων της Ελλάδα; σε "δομημένα ομόλογα", σε κρατικά ομόλογα της Ελλάδας, και άλλες τέτοιες επενδύσεις που δεν πήγαν καλά).

Οι συνταξιούχοι όμως, και γενικά οι εργάτες έχουν ουσιαστικά μεταβληθεί σε ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ, έστω και αν δεν το καταλαβαίνουν. Δηλαδή πλέον τα λεφτά που αυτοί "αποταμιεύουν" για τη σύνταξη τους επενδύονται, δεν αποταμιεύονται.

Η ειρωνεία είναι μάλιστα ότι αν η επένδυση πάει άσχημα, τότε "οι εργάτες είναι επενδυτές" και πληρώνουν τη νύφη με χαμηλότερες συντάξεις. Αν η επένδυση πάει καλά, και βγάλουν κέρδος εκμεταλλευόμενοι κάποιους άλλους εργάτες, τότε...τα κέρδη αυτά πάνε στους managers και τα υπόλοιπα στελέχη που διαχειρίζονται τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων, ή στα κράτη, αλλά όχι στους εργάτες, που απλά παίρνουν τη συμφωνημένη σύνταξη τους (και αν), ενώ τα κέρδη πάνε αλλού.

Δηλαδή οι εργάτες αναλαμβάνουν στις πλάτες τους όλο το ρίσκο, αλλά όχι το κέρδος. Όχι απλά τους έχουν μετατρέψει σε επενδυτές, αλλά κρατάνε και τα κέρδη για λογαριασμό τους αν και όταν αυτά υπάρξουν. Και βέβαια, το πιο εκπληκτικό είναι ότι πλέον, το αν ο εργάτης θα πάρει τη συμφωνημένη σύνταξη του ή όχι, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο καλά θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί το fund που διαχειρίζεται τα λεφτά τους τον υπόλοιπο κόσμο! (πχ το καναδικό αυτό fund που αγόρασε τώρα το Ελ. Βενιζέλος θα βγάζει λεφτά από τους επιβάτες των αεροπλάνων του). Έτσι, οι Καναδοί αυτοί εργάτες αποκτούν συμφέρον πχ να αυξήσουν τα εισιτήρια, ώστε να βγάλουν περισσότερα κέρδη (απλό παράδειγμα). Εκεί έχουμε φτάσει, για να πάρει σύνταξη ο Καναδός, πρέπει εγώ να πληρώσω περισσότερα λεφτά στο Ελ. Βενιζέλος, να το χρησιμοποιώ πιο συχνά, κτλ.

Τέλος πάντων, όλα αυτά δείχνουν τη ανάγκη ανατροπής ενός εντελώς σαπισμένου συστήματος, που προσπαθεί να αξιοποιήσει πλέον και την τελευταία "δεξαμενή" ρευστότητας που μπορεί να βρει, ώστε να γίνονται επενδύσεις και να κινείται η αγορά. Πλέον όμως όλα τα λεφτά έχουν μαζευτεί σε πολύ λίγα χέρια, και αν τα χέρια αυτά δεν κοπούν, ώστε ο πλούτος και η εξουσία να γυρίσουν πίσω σε αυτούς που παράγουν όλον αυτό τον πλούτο που βλέπουμε γύρω μας, τότε..."άντε γεια". Δυστυχώς, προς το παρόν δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στον ορίζοντα βέβαια.

Τροπολογία μείωσης έως εξαφάνισης προστίμων υποψηφίων Τοπ. Αυτοδιοίκησης

«Πράσινο φως» έδωσε η Βουλή με διακομματική συναίνεση, υιοθετώντας βουλευτική τροπολογία με την οποία ουσιαστικά δίνεται «άφεση αμαρτιών  (μειώνονται κατά 9/10) στα πρόστιμα που είχαν επιβληθεί σε συνδυασμούς, επικεφαλής συνδυασμών και υποψήφιους στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές του 2010 για παραβάσεις του νόμου περί εκλογικών δαπανών.

Η τροπολογία είχε κατατεθεί στις 5/4 από τους βουλευτές Σταυρούλα Ξουλίδου (ΑΝ.ΕΛΛ.), Σ. Αναστασιάδη (Ν.Δ.), Ι. Δημαρά (ΑΝ.ΕΛΛ.), Π. Ρήγα (ΠΑΣΟΚ), Δ. Αναγνωστάκη (ΔΗΜΑΡ), Μιχ. Ταμήλο (Ν.Δ.) και Σοφία Σακοράφα (ΣΥΡΙΖΑ). Σύμφωνα με πληροφορίες, η τροπολογία, που έχει αναδρομική ισχύ, καθώς έχει εφαρμογή για τις τοπικές εκλογές του 2010, αφορά δεκάδες ή και εκατοντάδες περιπτώσεις ανά την επικράτεια, καθώς δεν πρόκειται μόνο για απλές παραβάσεις περί αφισοκόλλησης ούτε περί μη έγκαιρης υποβολής των οικονομικών στοιχείων των εκλογικών συνδυασμών, αλλά και για υπέρβαση των ορίων χρηματοδότησης ή των εκλογικών δαπανών.

Όπως προκύπτει και από τα επίσημα πρακτικά της Βουλής, η τροπολογία πέρασε χωρίς ουσιαστική συζήτηση, παρά το γεγονός ότι μειώνει –σχεδόν μηδενίζει– τα πρόστιμα για παραβάσεις του νόμου 3870/2010 για τις εκλογικές δαπάνες συνδυασμών και υποψηφίων στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές από 10, 20, 30, 50 και 100 χιλιάδες ευρώ, ανάλογα με την παράβαση, σε 1.000, 2.000, 3.000, 5.000 και 10.000 ευρώ αντίστοιχα, δηλαδή στο 1/10!

Στα περισσότερα προηγμένα καπιταλιστικά κράτη της Δύσης, δεν υπάρχει μικροιδιοκτησία. Οι γεωργικές εκτάσεις έχουν συγκεντροποιηθεί και ανήκουν σε λίγους μεγαλογαιοκτήμονες, μεγάλες εταιρίες, κτλ. Ακόμα και στο πρώην Ανατολικό Μπλοκ η μικροιδιοκτησία είχε τελειώσει λόγω των απαλλοτριώσεων που είχαν γίνει (με όποιον τρόπο είχαν γίνει, και με την κατάληξη που είχε η όλη αυτή κατάσταση).

Στην Ελλάδα, είχε διατηρηθεί μέχρι και σήμερα σε μεγάλο βαθμό η μικροιδιοκτησία, και έβλεπες ακόμα και ανθρώπους που ζούσαν στην πόλη και δεν ήξεραν καν που είναι τα χωράφια στο χωριό να είναι ιδιοκτήτες αγροτικής γης (που καμιά φορά δεν την καλλιεργούσαν καν. Άλλωστε, μιλάμε για μικρά χωράφια, σε κάποιο "μακρινό" χωριό, δε συμφέρει να τα καλλιεργήσεις).

Ο καπιταλισμός, αφού πρώτα χρησιμοποίησε άριστα το γνωστό σύνθημα "οι κομμουνιστές θα σας πάρουν τα σπίτια" ώστε να εξοντώσει την αριστερά, ευνοώντας τη μικροιδιοκτησία, τώρα κάνει την τελική του κίνηση: Ρημάζει τους εργάτες, αλλά και τους μικροαστούς, που έως τώρα τους χάιδευε τα αυτιά, επιτρέποντας τους να έχουν χωράφια, σπίτια στο χωριό, εξοχικά, κτλ.

Πρώτα τους χρησιμοποίησε, και μετά, αφού πέτυχε το σκοπό του, τώρα τους πετάει σα στυμμένη λεμονόφλουδα, με τα σπίτια και τα χωράφια τους να καταλήγουν στους "μεγάλους παίχτες" της αγοράς, έναντι ελάχιστης αμοιβής μάλιστα. Εδώ το Έθνος "δίνει ιδέες" για ακόμα χειρότερα πράγματα:

Χαρίζουν τα χωράφια τους για να γλιτώσουν τον φόρο

Οι δωρεές χωραφιών προς το ελληνικό Δημόσιο είναι η νέα τάση που διαμορφώνεται ανάμεσα στους φορολογούμενους μετά την εκχώρηση των ενοικίων και άλλων περιουσιακών στοιχείων.

Οι πολίτες δεν μπορούν να πληρώνουν τα χαράτσια που έχουν επιβληθεί στα ακίνητα και παράλληλα φοβούνται ότι η αδυναμία πληρωμής φόρων μπορεί να τους οδηγήσει πίσω από τα κάγκελα της φυλακής.

Ας δούμε τώρα και μερικές ακόμα "ειδησούλες" στα γρήγορα:

- Πώς ο Μπόμπολας, ο Λαμπράκης, ο Αλαφούζος και τα λοιπά αρπακτικά γλύτωσαν εκατομμύρια ευρώ (απλό: Δεν πληρώνουν χαράτσι. Αυτό μας έλειπε να πληρώσουν. Οι φόροι είναι για τους μισθωτούς και άλλα τέτοια θύματα, όχι για τους μεγάλους καπιταλιστές. Αυτοί μόνο επιδοτήσεις παίρνουν, όχι να πληρώσουν και φόρο)

- Εντάξει, να κάνουμε κάθαρση ως κυβέρνηση, αλλά όσο μπορούμε να βοηθήσουμε και μικρούς ή μεγάλους απατεώνες που έχουν χτίσει ένα αυθαίρετο και τόσα χρόνια τους ανεχόμασταν σε αντάλλαγμα για την ψήφο ή/και την υπακοή τους. Στο Ηράκλειο δεν γκρεμίζουν αυθαίρετα επειδή τάχα "δεν βρίσκουν εργολάβο" (ήμαρτον).

- Τρομάζουν τα "κόκκινα" δάνεια. Μπορεί να φτάσουν τα 90 δισ. € (πώς θα σωθούν οι τράπεζες; Θα αρπάξουν καταθέσεις; Θα μπουν νέα μέτρα, χαράτσια, κτλ (καλά αυτό είναι σίγουρο); Θα δώσει -στο τέλος- και κάποιο "πακέτο σωτηρίας" η ΕΚΤ τυπώνοντας λίγα ευρώ; Θα δούμε. Πάντως, οι καπιταλιστές θα τις σώσουν τις τράπεζες, αν δεν ανατραπούν. Και ο μόνος τρόπος για να το κάνουν αυτό είναι να ρημάξουν τον εργάτη).

- Το "ξύσιμο" κάποιων στο δημόσιο συνεχίζεται - εννοείται ότι τα καθεστωτικά μέσα δίνουν υπερβολική έμφαση στο θέμα, ώστε να δικαιολογήσουν έτσι τα άγρια μέτρα που παίρνουν. Αυτό όμως ΔΕ σημαίνει ότι εμείς θα πρέπει να συνεχίσουμε να κάνουμε τα στραβά μάτια όταν βλέπουμε να γίνονται όργια και μερικοί να συνεχίζουν να κοιτάνε την πάρτι τους και μόνο. Δεν υπάρχει κανένα όφελος να κρύβουμε κάτω από το χαλί τέτοιου είδους συμπεριφορές, που προδίδουν την εργατική τάξη.

- Αυτοκτόνησε υπολοχαγός του στρατού, λόγω οικονομικών δυσκολιών. Ας σκεφτεί την επόμενη φορά ο κάθε στρατιώτης, αστυνομικός, κτλ ποιον υπηρετεί και ποιον χτυπάει με γκλομπ και χημικά. Όσοι δε θέλουν άλλη εκμετάλλευση, θα χρειαστεί να αλλάξουν στρατόπεδο. Πάντως, το μόνο σίγουρο είναι ότι όσοι από τα σώματα ασφαλείας του κράτους δεν έχουν διαλέξει ακόμα πλευρά (δε μιλάω για τους ΜΑΤατζήδες που τους ξέρουμε τι κουμάσια είναι οι περισσότεροι, μιλάω (πχ) για τους ΕΠΟΠ που πηγαίνουν εκεί επειδή δε μπορούν να βρουν αλλού δουλειά).

- Η "ροζ" αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ πήγε εκτός των άλλων και στο ΣΕΒ και έβγαλε και λόγο, ώστε να διαβεβαιώσει τους βιομήχανους ότι δε θα τους πειράξει και πολύ. Εμπρός και για το ΠΑΣΟΚ της νέας εποχής, που δεν έχει λεφτά ώστε "να τα δώσει όλα ο Τσοβόλας", όπως έλεγε και το παλιό γνωστό σύνθημα του '80.

- Για το τέλος, κάτι από τους "κλασσικούς" πολιτευτές που στήριζε πολύς κόσμος ως τώρα, προκειμένου να πάρουν ένα ρουσφέτι και να διοριστούν χωρίς κόπο και μόχθο:

Ο Νίκος Σηφουνάκης απευθυνόμενος προς τον Σπύρο Γαληνό τού είπε: «Σου διόρισα τη γυναίκα σου, ρε γελοίε… κι έτρεχα στον Παναγόπουλο (διοικητή τότε της Εθνικής Τράπεζας)…». Ο Σ. Γαληνός απάντησε: «… και μπράβο σου!», για να επανέλθει λίγο αργότερα ο Σηφουνάκης και να συμπληρώσει απευθυνόμενος με επιθετικό τόνο και πάλι προς τον Γαληνό: «Θα έπρεπε να με βλέπεις και να σκύβεις…».